toxic, lulerio

d o s ☆

❝you think i'm just too serious
i think you're full of shit
my head is spinning, so
blow me one last kiss❞

===

Lucercia┊

Doktorun kapısıyla arkadaş oldum. Nasıl mı? Doktor beni muayne ettikten ve bir sürü aletin içine soktuktan sonra annemin kaş göz hareketleriyle beni odasından çıkardı.

Umarım kötü bir şey yoktur. Gerçi olsa bilirdim. Aniden kapı açıldı ve annemle babam odadan çıktı annem tavana bakıyordu, buna anlam veremezdim çünkü annemin gözü baya akardı. Benim yanlış anlamamam için böyle yapmış olabilirdi.

"Bakın bir şeyim yok benim." dedim kararlı bir şekilde. "Boşuna getirdiniz beni buraya."

"Hadi eve gidelim artık." dedi babam. Annem elimi tutup önden yürümeye başladı, babamsa sırtımı sıvazlıyordu. Son günüm falan mı diye düşünmeden edemedim açıkcası.

Akşam her zamanki bara gidecektik. Ne yalan söyleyeyim belki Guzmán, Nadia'nın sadece bir heves olduğunu anlamıştır diye gidiyordum.

Ki anlamamış olduğunu partide fark ettim. Kendisi hâlâ Nadia'nın peşinde koşturuyordu. Bense umursamıyor gibi yapıyordum. Ama pek becerikli değildim sanırım. Caye yanıma gelip yanıma iyi olup olmadığımı sordu. Bense onu geçiştirdim.

Saat 11'e yaklaştı. Guzmán hâlâ varlığımdan bir haberdi. Biraz eğlendim, Polo'larla takıldım falan, sütunun yanına Guzmán'a görünmeye gidiyordum fakat orada öpüştüklerini gördüm ve sanki bana hiçbir şey olmadı. Gerçek anlamda olmadı: ne afalladım ne gözlerim doldu. Hiçbir şey! Buna üzülsem mi sevinsem mi ben de bilemedim açıkcası ama Guzmán'a birinin haddini bildirmesi gerekiyordu.

Emin adımlarla ilerledim. Nadia'yı ondan ayırdım.

"Guzmán, benden sonra hatta lu anki metrenden sonra seninle olacak kişiye acıyorum. Beni artık sevmiyorsun bunu biliyorum ama söyleyebilirdin bu kadar mı korkaksın? Gerçekten sana inanamıyorum." dedim hararetle, ama daha bitmedi. Sıra Nadia'daydı.

"Sana gelirsek, kendini ahlaklı mı sanıyorsun? Eğer öyleyse söyleyeyim değilsin. Guzmán'la aynısınız ikiniz de korkağın tekisiniz. Ne haliniz varsa görün."

Yine emin adımlarla ilerledim. Guzmán'a bağlanmamam işimi kolaylaştırmıştı. Ama bu başka birine bağlı olduğum anlamına gelirdi. Ve bunu pek sevmedim.

Eve geldiğimde bizimkiler mutfaktaydı. Geldiğimi belli etmek için kapıyı açacaktım ki dedikleri tüylerimi ürpertti.

"Daha ne kadar saklayacağız ondan? Kızımızın ciğeri git gide daha da zayıflıyor. Hata yaptık, en başında bilmeliydi."

~~~

┊ heyyüğ
bu bölüm içime sinmedi zaten zorlanarak yazdım ama siz umarım okurken bayılmamışsınızdır slsöwiwç. neyse bunu bir geçiş bölümü sayalım. Ve bu arada artık 3.kişi ağzıyla anlatıcam çünkü çok zorlanıyorum böyle.

kendinize iyi bakın bb♡