Bu hayatta herşeye boyun eğdim beni dövdüler boyun eğdim. Zorla çalıştırdılar boyun eğdim ama bu çok adaletsiz. Bu çok ağır , bu yük omuzlarıma fazla taşıyamazsam yıkılır ve bir daha ayağa kalkamam...
Bu sabah annem ve babamın sesleri ile uyandım. Annem bir yandan babam diğer yandan bağırıyordu. Konuyu anlamak için onlara biraz kulak verdim.
Annem" Hayal'e bunu yapamayız bu çok ağır bu onun seçimi olmalı." diyordu. "Başka yolu yok anlasana. Zaten başka yolu olsa ben onu denemez miyim." Daha fazla dayanamayıp içeriye doğru gittim.
Ve" Neymiş o benim seçimim." dedim. Ortamı biraz olsun yumuşatmak için. Nasıl olsa yine aynı kavgalarından birisidir diye. Ama sanırım durum biraz farklı çünkü annem ağlıyordu. Annem ve babam çok kavga etse de babam annemi ağlatacak şeyler söylemezdi.
Babam hemen " Senin yurt dışında okumanı istemiyorum kızım." Dedi. "Ama baba bu konuyu konuşmuştuk ve izin vermiştiniz." Dedim ama babam hemen "istemiyoruz Hayal gitmeyeceksin."dedi ve gitti.
Ben de anneme dönerek " Anne hani bu konuyu konuşmuştuk. Babam birden niye gitmiyorsun dedi ki." Dediğimde ise şu şekilde açıkladı. "Sadece liseyi burada bitirmeni istiyor." Dedi. "Ama niye yaa" dedim. Biraz üzgünce. " Sınıfta kaldığın için olabilir mi acaba." Dedi ama annem biraz farklıydı. Sanki başa bir şey daha var gibiydi çünkü bu konudan dolayı kavga etmezlerdi.
Annemle birlikte masaya geçtiğimizde babam çoktan masaya oturmuştu. Biz otururken babam bana döndü ve " 'Özer Kolejine' gideceksin." Dedi.
Babamın bana emir vermesine alışkın olmasamda fazla ses çıkarmadan yemeğimi yedim ve odama çıktım. İşte benim en sevdiğim alan 'odam' çok seviyorum yaa. Hemen bedenimi yatağa atmış ve telefonu elime almıştım ki Ada arıyordu.
Hemen açtım. Açtığım gibi bir çığlık attı ve " Hayal gitmiyormuşsun aşk olsun niye bana söylemedin ben de gidiyorsun diye üzülüyordum." Telefonu kulağımdan uzaklaştırdım çünkü susacağa benzemiyordu. Tekrar yaklaştırdım ve en son şu cümlesini duydum. "Aynı okula gidiyor muşuz. Barışta orada takım bozulmadı." " Evet ne güzel bu gün ne yapıyorsun?"dedim. " Hiç evde oturacaktır ama senin gitmemen şerefine buluşalım." " Yaa bu gün mü ben bu gün bol bol uyumayı pilanlıyordum." Tabi Ada bu asla hayır diyemezsin bir şey mi istedi o olacak. " Yaa Hayal oyun bozanlık yok hazırlan 15 dakikaya evin önündeyim. Ben Barışa haber veririm. Baay"dedi. Ve daha cevap veremeden suratıma kapattı telefonu.
Kalk Hayal anca hazırlanırsın. Aynen arada seninle konuşunca sanki içimde başka birisi daha varmış gibi hissediyorum yaa. Eveet biraz daha saçmalarsam Ada beni parçalıycak.
Önce duşa girdim , sonra saçlarımı kuruttum. Ve dolabımdan bir kot şort bir de yün bir üst giydim dışarısı soğuk olduğu için bir de hırka aldım. Ve beyaz konverslerimle kombinimi tamamladım.
( Hayal'in giydikleri)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merdivenlerden inerken kapı çaldı ve içeriye koşarak Ada girdi ve boynuma sarıldı sanki yıllardır görüşmüyormuşuz gibi sarılıyordu. Boğmaya çalışıyordu resmen. " Ada biraz daha sıkarsan nefessiz kalıp ölücem." Dedim zar zor. " Tamam tamam hemen mızmızlanla" dedi. Adadan ayrıldım arkada Barış bizi izliyordu. "Naber ?" Dedi göz kırparken.
Ve sonunda arabaya bindik. Ada ne yapacağımızı anlatmaktan bir türlü bindirmedi bizi arabaya. Ön koltuğa ben ve Barış arkaya da Ada bindi ve sonunda Barış arabayı çalıştırdı. "Önce bir cafeye gidelim sonra da sinemaya gideriz. Olur mu ? " Dedi Ada. Barış " Bana uyar." Dedi. Ben de annem ve babamı düşünerek " Ben fazla kalamayabilirim evde durumlar biraz karışık." Dedim. Ada hemen " Ne oldu kuşum. Kötü bir şey mi? " Dedi. Konuyu konuşmak istemiyordum çünkü ben de tam olarak bilmiyordum. Ama bir şeyler vardı kesin benim bilmediğim bir şeyler. " Sonra konuşsak olur mu yaa " diyerek geçiştirdim.
Bir cafeye gittik. Oturduk bir şeyler içtik ama ben hâlâ annem ve babamı düşünüyordum. Bu yüzden de fazla kalmadan kalktım. Önce bir sahile gittim sebepsizce içimde bir sıkıntı vardı. Biraz denize bakıp derin nefes aldıktan sonra eve geçtim. Ve kimseye bakmadan kendimi uykunun kollarına bıraktım. Kimseyle konuşacak durumda değildim. İçimdeki bu duygu ne bilmiyorum ama gerçekten rahatsız ediyor. Bir şekilde huzursuzlandırıyor. Umarım yarın güzel bir gün olur.
Bu bölümü kısa ve hızlı yazdım. Sadece karakterimizi tanıtmak istedim umarım beğenmişsinizdir. Sizce Hayal niye huzursuz ? 🖤🖤🖤
