"For God has not given us a spirit of fear, but of power and of love and of a sound mind."
- taken from the New Testament, 2Timothy 1:7
Those memories are still vivid and will never fade. I can't imagine that it happened to me, that afternoon is the longest time of my whole life.
November 02, of this year, 03:33 in the afternoon.
As I recall. . . .
"Yellow, pasagot naman nung phone dyan sa mesa ohh, nagriring ee" That is my mother, siya na ata ang pinakamabait na mama sa buong universe, at masaya ako na kabilang ako sa pamilyang ito. With a very understanding, thoughtful and kind father, samahan pa ng beautiful and extra-ordinary mother. Blessed with 2 handsome brothers, that was a full packed right? wala na akong mahihiling pa. :)
"Hello?" at sinagot ko ang phone ni mama pero walang sumasagot ee, nagtritrip lang ata to pero private number to aa.
"Hello po?" ulit ko dito, pero wala pa rin talaga, ibababa ko na sana ang cellphone nang. . . .
"WAAAAHHHHH!!!!" napakalas na boses ang narinig ko galing dito, biglang lumakas ang tibok ng puso ko kaya bigla ko nalang naihagis ang cellphone.
At this very moment biglang nag-iba ang lugar kung nasaan ako, hindi ko alam kong anung nangyari. Ang nakikita ko lang ay nasa isang bahay na ako, isang simpleng bahay lang ito at kung susuriin ko parang. . . . .bahay ba namin ito?
Nakakita ako ng isang babaeng nakahiga sa lapag na animo'y natutulog lang. At ang babaeng yun ay. . . . AKO??!!!
Hindi ko maintindihan ang nagyayari, bakit ganito? Natatakot ako, pero may halo itong di ko maipaliwanag na pakiramdam.
Pagkatapos nun ay may isang babaeng pumasok sa kinahihigaan ng sarili ko? Pero hindi maari yun dahil nandito ako! Nakikita at naririnig ko ang lahat! Nanaginip ako at yun ang malinaw sa akin, dahil gising ang diwa ko. Naririnig ko din si mama na tinatawag ang pangalan ko, pero wala siya sa paligid!
Nanaginip ako pero gising ang diwa ko, natatakot ako pero mas natakot ako nang, ang babaeng pumasok ay pinalo ang Yellow na nasa panaginip ko. Sa bawat palo ay nararamdaman ko ito, mahapdi at nais kung patigilin ang babae ngunit di ko magawa, dahil hindi ako makaalis sa kinaroonan ko.
Habang ang Yellow sa panaginip ko ay nagmamaka-awa na dahil sa hapdi.
"Tita, wag po! Tama na po. Masakit po, hindi po ako." Sinasabi niya ito sa gitna ng mga iyak, tinawag niya itong tita, pero malinaw sa akin na hindi ko ito kilala, at yan ang mga sinsabi ng Yellow sa panaginip ko.
Pero hindi pa rin tumitigil ang babae sa pagpalo, hanggang sa bigla itong tumigil at umalis, wala akong makitang emosyon sa mukha ng babae dahil hindi ganun kalinawa ang pagrehistro nito sa aking panaginip.
Pagkatapos ng nangyaring iyon, may lalaking pumasok ulit. . .si PAPA yun! Alam kong si papa yun, pero may iba sa aura nito dahil nakasmirk ito na animo'y. . . .
"Papa, help me" napakamiserable ng Yellow sa aking panaginip, at papalapit nga si papa sa kanya.
Ang ikinagulat ko ay, hinawakan niya ito at tinatangkang halikan at hinuhubaran niya ito. Anu ba itong nakikita ko, impossibleng gawin sa akin 'to ni Papa, kahit sa panaginip lang.
Ramdam ko ang takot dito, gusto ko nang gumising. Naririnig ko pa rin si mama at may iba pang boses na nagsasabing. . . .
"Yellow, honey! Wake-up! Wake-up!" si PAPA! Si papa yun!.
"Yellow, gising!" si mama naman yun at may iba pang boses na nagsasabi sa akin nun. Gusto ko nang gumising pero, hindi ko alam kong papano, naririnig ko sila alam kong gising ako.
Nagmamakaawa pa rin ang Yellow sa panaginip ko.
"LUMABAN KA! UMALIS KANA DYAN!" isinisigaw ko ito sa kanya at bigla itong kumuha ang matigas na bagay na nasa uluhan niya at tila naririnig niya ang sinasabi ko at ipinalo niya ito sa papa ko sa panaginip.
"TUMAKBO KA NA! DALI!" yun ang utos ko sa kanya, takot na takot na rin ako. Nakita ko siyang lumabas ng gate namin at nakasunod sa kanya si papa. Pumunta ito sa bahay ng tita ko pero paalis sila. Sumisigaw ito at humihingi ng tulong ito pero animo'y walang nakakarinig dito.
Nang biglang nakita niya ang isang matandang babae, at tumakbo ito papunta roon. Si Mami Nena iyon, ang kapatid ng aking lola. Narito siya, parang nakahingapati rin ako.
"Mami, tulong, tulong, tulong" at nakita kong papalapit na si papa sa kanila.
"Ilayo niyo po ako kay papa, gagahasain niya ko!" nasabi niya ang salitang gagahasain, pero nawala ito sa totoo kung diwa at nagpunta ito sa likudan ng aking lola.
"Anak ko siya! Ako ang may karapatan sa kanya! Ibigay mo siya sa kin!" utos ni papa sa lola ko, iba ang aura ni papa. Galit siya, galit na galit.
"HINDI PWEDE!" yun ang isinigaw ng lola ko at biglang kumuha ng itak si papa at. . .
Nagising na ako at nakita ko sa aking kanang kamay ang isang puting rosaryo.
"Lord." Yun ang una kung binanggit.
Mag-isa ko lang sa aming bahay, at madilim ang buong paligid. Naalala kong umalis pala si papa kanina at pupunta ng bayan upang bumili ng uulamin namin mamayang gabi, at wala pa si mama dahil nasa trabaho pa ito.
Kahit wala man talaga sa bahay sila mama at papa, tinulungan nila akong gumising.
Isang napakasamang panaginip ang nangyari. Dali-dali akong nagdasal upang mapawi ang takot na aking nararamdaman, nanginginig pa rin ako sa takot. Animo'y totoo ang panaginip na iyon. Pero hindi ako dapat magpadaig dito.
Ini-on ko na ang ilaw at ang tv at umaktong walang nangyari, kinuha ko ang aking laptop at isinulat ko ang maikling pangyayaring ito ngunit masasabi kong ito na ang LONGEST MOMENT OF MY LIFE at ang lahat ng ito ay panaginip lamang.
_____________________________*****************___________________________________
***I wanna dedicate this short story to my new sister here in watty, "myrettypink sis"! :D also with trixie_punky27***
Author's Note:
This is a real story, to just ease the frightened thing that I am feeli'n, I wrote it right after I dreamed about it. Upon writing it, I am still afraid yet I just want to share that nothing is impossible with our Lord God.
You can leave ur reactions or votes if nagustuhan niyo.
*princesSgaia
BINABASA MO ANG
ORAS (Short stories)
Mystery / ThrillerStories are all based on real dreams experienced by the author.