YABANCI ŞEHİR

Başlangıç

"Babaaaaa. Hadi ama yoruldum artık. Girelim şu eve"
"Bir saniye canım. Geliyorum hemen"
Pelin artık ayakta durmaya yetmeyecek mecaliyle sürekli babasına bas bas bağırıp duruyordu. Bütün gün eşyalarını kolilere yerleştirmiş, kamyona yükleyip yükleyip durmuştu. Şimdi her şeyi yeni evinede taşımış, bir an önce içeri girip kendini ilk bulduğu yatma yerine atmak için babasının kamyoncu arkadaşından ayrılmasını bekliyordu. Aslında arkadaş dediğide sadece 5-6 saatlik bir yolculuktu. Adamla hemşeri çıktığını öğrenen mustafa, buna çok sevinip yol boyu adamı zorla konuşturmaya çalışmıştı. Kamyoncu rıza aslında ilk başta konuşası yoksada sonradan bu hoşsohbetli neşeli adama iyice ısınmış, yolculuğun yavaş geçmesini sağlamak için yolu normalden 1-2 saat daha uzatmıştı. Şimdi ise artık ayrılmaları gerekiyordu çünkü zaten yeterince huysuz olan pelin kapının önünde omuzlarını düşürmüş daha da mızmızlanıyordu. Aslında artık 18 olmak üzereydi. Bu çocukça tavırlarını bırakması gerektiğinin farkındaydı ama erken yaşta annesiyle babasının ayrılması ve annesinin 1 yıl kadar sonra bir trafik kazasında hayata gözlerini yumması onu ezip geçmişti. Nedensiz bir şekilde bütün hırsını babasından çıkarmaya başlamıştı. Babasıda bunun ne kadar kendi suçu olmadığını bilsede kızına dayanamayıp hiç ağzını açmamıştı. 13 yaşında, ergenliğinin yeni yeni baş gösterdiği zamanlarda birden anasız kalan kızını düşününce onu şımartmanın bir zararı olmadığını düşünmüş, sürekli suyuna gitmişti. Aslında eski eşinin ölümü onu içten içten mahvetmişti ama kızına bir şey belli etmemek için duygusuz davranmıştı. Ona kalsa dünyalardan sakındığı meryemini bırakmak aklına gelir miydi hiç. Ama meryem hanım her gün sürüp giden kavgalara dayanamayıp-aslında bu görünen sebepti-ayrılma teklifini sundu. Mustafa uzun zamanlar onu ikna etmeye, ayrılırlarsa daha 12 yaşında ki kızlarının toparlayamayacağını anlatmaya çalışmış ama başarılı olamamıştı. Meryem hanım zaten işyerinden de görüştüğü bir adam olduğu için bütün bu riskleri gözüne alarak ani bir şekilde boşanmıştı mustafadan. Tam hayatını tekrar düzene koymak istediği sırada frenleri patlayan bir otomobil kendisiyle beraber hayallerinide öldürüp geçti üstünden.
Kızına bu yaşında kadar bir fiske bile vurmadan, evlenmeyi düşündüğü sıralar kızının razı olamayacağını düşünerek böyle bir konuyu açmamıştı bile peline. Ama pelin babasının bu tavrı zaten hoşuna gittiği için hiç geri adım atmadı. Adamı parmağında dolandırıp durdu. Şimdi Mustafa'nın emniyet müdürlüğünde tayini çıktığı için 17 ye yakında senelerinin geçtiği çanakkaleden ayrılarak, en aşağı, Antalya ya kadar gelmişlerdi. Bunu öğrendiği sıralarda önce biraz başı sıkışacağını hissetmiş, ancak sonrasında felaket yıllarını belki bu sayede geride bırakacağını ummuştu. Umutları henüz gerçekleşecek gibi durmuyordu ama sabretmeyi çok iyi bilirdi mustafa.
Nihayet konuşmasını bitiripte kamyondan inince kızının gözlerini devirip 'oh be' deyişini duyar gibi oldu yüzünde. Hızlı adımlarla ona yaklaşıp cebinden aldığı anahtarlıktan, zaten daha önce ayırdığı anahtarı bulup kapıyı açtı. Evi daha önceden gelip görmüştü fakat onun için zaten bir önemi yoktu böyle şeylerin. Tepesinde damı olsun, içi sıcak olsun, ve en önemlisi diye düşündü: huzurlu olsun.
Zira yıllardan beri hasret kaldığı tek şey refahtı. Kızının belki ona olan öfkesini yıllar alamamıştı ama şimdi yaşayacakları yuva, onu kendine bağlar diye düşündü. Buralarda akraba ve arkadaşlarıda olmadığı için pelinin babasından başka tutunacak hiç bir şeyi yoktu. Yani şimdilik. Pelin evde olduğu gibi arkadaş ortamından da soyutlamıştı kendini. Ama kimsenin anlamadığı şekilde bu soğuk hareketli kıza herkes hayrandı. Kumral saçlara, ne rüzgarda uçup gidecek kadar zayıf ne de yattığı yerden kalkamayacak kadar kiloya sahipti pelin. Kız ortamında da onu en çok yücelten fiziği ve tarzıydı zaten. Okulda bir sürü kızı peşlerinde sürükleyen çoğu erkek bu ince belli kıza defalarca şansını denemiş hepsindede reddedilmişti. Pelin ciddi bir ilişki yapmak istememişti hiç bir zaman. Şimdi buraya taşındıkları aklına gelince iyikide yapmamışım dedi kendi kendine. Çünkü kendisini yıllardan beri yalnızlıkla yaşattığı için çok iyi tanımıştı. Bağlandığı birinden ölmedikçe vazgeçemezdi o. Bu sebeple her ne kadar hırslı olduğu babasından başka kimseye yapımamıştı hayatta. Ne bir arkadaş. Ne bir akraba. Ne de bir sevgili...
Babasında göstermek istemesede bu 2 odalı ev onuda aslında cezbetmişti. Kendisi güvende hissetmek için bilmediği bir sebepten dolayı büyük alanlara fobisi vardı. Sanki oda büyüdükçe içindeki varlıklarda büyüyordu onunla beraber.
"Baba. Ben ufak odada kalmak istiyorum" diye istekte bulunmuştu babasına. Onu zaten kendisinden daha iyi tanıyan Mustafa "biliyorum" diyip durdu.
"Bunu tahmin ettiğim için eşyalarının hepsini o odaya koymalarını istedim nakliyatçılardan."
Pelin onun bu tavırına tam anlamıyla bayılmıştı ama sırf ortalığın neşesini kaçırmak için durup düşündü.
'Acaba sen nasıl benim hakkımda karar veriyorsun bana sormadan' diye çıkışmak istedi ancak kavga etmeye bile dermanı kalmadığını farketti.
Oda ya doğru gidip kolileri sağa sola iterek en köşedeki yatağına ulaştı. Herhalde hiç bu kadar sevinmemişti bu duruma. Mavi kotunun cebinden cep telefonunu çıkartıp saatine baktı. Çok geç olduğunu görünce telefonu yatağının üstüne fırlatıp saatlerdir yanından ayırmadığı sırt çantasından pijamalarını bulup çıkardı. Hızlı hareketelerle üzerindekilerden kurtulup pijamalarını bedenine geçirdi. Ve bir daha uyanmama düşüncesiyle kendini yatağa bırakıp 2 gündür uyumamış gibi uyudu. Uyumadan önce düşündü. Dakikalarca yüzünü bej rengi duvara dönüp gözlerini bir noktaya kilitleyerek yarın başlayacağı yeni okulunu düşündü. Hiç korkmuyordu aslında. Pelin aynı pelin kalacaktı. Kendisini bu haliyle sevecek elbet bir iki arkadaşım olur düşüncesiyle dalmış gözlerini duvardan çekip saatlerce açmamak üzere kapattı.

Yıllar sonra boş boş oturmanın verdiği rahatsızlıkla içimi dökmek istedim.
Umarım beğenirsiniz.
Kitabı biraz uzatmak için psikolojiden biraz fazla bahsettim ancak daha çok olay üzerine olacak. Yorumlarla kötü olan yerleri belirtirsenizde çok mutlu olurum