CHAPTER 2
WINTER'S POV
ANONG GINAGAWA NG LALAKING YAN SA PAMAMAHAY KO?!
"Winter anak maupo ka."
Sabi ni Mommy.
"Mommy,Ano pong ginagawa ng Lalaking yan Dito?"
Iritang Pabulong kong sabi kay Mommy habang umuupo ako sa upuan.
"Basta. Makinig ka nalang sa sasabihin ng Daddy mo."
Sabi ulit ni mommy.
"Winter anak, sila nga pala ang pamilyang Anderson. Eto ang aking Kaibigan na si Eduard Anderson, Eto ang kanyang asawa na si Violete Walter-Anderson at eto ang kanilang nag-iisang anak nasi Nike Julius Anderson."
Tsk! Eto ba yung Sinasabi ni dad na Emergency? Bwisit! Nakakaramdam ako ng kaba. Lahat kami ay naka upo na sa tapat ng Lamesa.
"Let's Start To Eat."
Sabi ni Daddy.
Tahimik kaming kumakain. Nakafocus lang ako sa pagkain pero napapansin kong pasimpleng tumitingin sakin si Nike. Nasa tapat ko kasi sya. Gento yung Arrangement namin....
Mommy --------------------- Nike's mom
Ako ---------------------- Nike
Daddy ---------------------- Nike's Dad
Nang matapos kaming kumain ay nag salita yung daddy ni Nike."Amigo,ikaw na ang magsabi sa mga bata tungkol sa ating napag usapan."
Sabi ulit ng daddy nya.
"Winter anak at Nike, Napag usapan namin ng aking kaibigan na si Eduard na iyong ama Nike, na ibig naming ipagkasundo kayo at agad kaming pumayag nang mapalawak at mapalaki ang ating company. Once na mag merge ang Anderson Corporation at DC Corporation ay mas lalong makikilala at Mas lalong lalaki ang sales ng ating Company."
"What?!"
Gulat kong tugon. Tinignan ko naman itong Nike na to na parang Alam na nyang Mangyayare ito.
"D-dad! M-mom? You're kidding me right? Don't you??"
Umaasang tugon ko. Ngunit Sabay silang napailing. Tumingin naman ako sa tapat ko. Nakangiti sila pare-pareho.
"And from now on Anak, Fiancée mo na si Nike. And, No Buts."
Hanudaw?! Fiancée?! No Way!!
Bigla nalang nag init ang ulo ko. Agad akong napatayo.
"B-but Daddy! Mashado pa akong bata para dyan sa pinag usapan nyo. Hindi nyo manlang ako in-inform kung papayag ako?! agad kayong nag desisyon na hindi nyo naririnig ang opinyon ko. Ha?!"
Nag walk out na ko at dumiretso sa kwarto ko. Ni lock ko ang pinto at duon na nagmuni muni. At nawalan narin ako ng gana kumain.
Nagising nalang ako ng tamaan ng sinag ng araw ang maganda kong mukha. Naalala ko nanaman yung tungkol kahapon na pinag usapan nila mommy at daddy.
Ayaw ko munang magpakita sakanila kaya hindi muna ako lumalabas.
Bwisit!
Bakit ba nila gustong ipagkasundo kami?!
Hindi manlang ako ininform.
Ano nalang ang tingin sakin ng mga tao ngayon?!
Desperadang Magpakasal Like duhh~
YOU ARE READING
CRAZY LITTLE BITCHY CALLED PSYCHO
RandomMalditang walang ginawa kundi mag taray at maging suplada.