Addicted to a Living Doll (Deathrone #5) [SLOW UPDATE ] Zane Sky Deathrone

KABANATA 1 UNEDITED

The photo is not mine, credits to rightful owner of this picture.

Rishi's POV

It's hurt....my body . I feel pain all over my body. Parang hinahati ang katawan ko sa dalawa. Bakit.......? Bakit ko sinapit ang kamalasang ito.....? Bakit ako naririto...? Paano nga ba ako na punta sa sitwasyong ito...?

Yeah..a sudden flash of memories are showing in my mind right now. I was a champion in mix martial arts. I won a gold medal...my lolo is so pround to me. And also my sister

They are so happy and so I am, I learn to use different deadly weapons such as guns, bows and arrows, knives but my special skill is using the katana ( sword) it was a very beautiful Japanese sword made by my own Dad. It was given to me on my 5th birthday.

I'm a halfJapanese and a half ameican. But I have my mother's features. Everyone says I'm a living doll. I have a very happy family. I already have everything, but until one day..something happened....

Dinukot ako at ang kapatid ko ng mga hindi kilalang sindikato. Dinala kami sa isang private island. Doon, ay pilit nila kaming sinasanay makipaglaban kasama ang iba pang batang katulad ko. Nagkahiwalay kami ng kapatid ko. At dinala kami sa ibang kuwarto kasama ang 20 bata na kasing edad ko lang. I was only 9 years old .

Ang sani nung mukhang goons ay bukas magaganap ang first trial. Ewan ko kung ano iyong tinutukoy niya. Hanggang sumapit ang bukas. Dinala kami sa harap ng mga balong walang tubig sa loob. Kada balon ay inihuhulog ang anim na bata.

Ang first trial ay survival , kinakailangan mabuhay kami sa balon sa loob ng tatlong araw ng walang tubig at pagkain. Gutom at uhaw ang una naming naging kalaban. Hanggang sa isang bata ang namatay dahil hindi na nito nakayanan ang hirap.

Sumapit ang ikatlong araw, I managed to survive without food and water for three days. Naghulog sila ng isang bote ng tubig. Pero alam naming lahat na hindi iyon sapat sa aming lima. And in just one snap, we are trying to kill each other.

Isa laban sa lahat, walang pwedeng maging kakampi. Nagsusuntukan kami, nagsisipaan hanggang sa hindi na makayanan ito ng aming katawan. I don't know how I managed to survive , but i just found my self lying on a ground with both have a bloody hands. And I just realised, I killed those kids

Another set of five kids same of my age was thrown in this well. Another three days without food and water. And after three days. Muli silang naghagis ng isang pirasong tinapay at maliit na bote ng tubig. And again, we fight each other until only one will left.

Ito ang gustong mangyari ng mga dumukot sa amin. Ang maglaban kami hanggang kamatayan. And can I call my self lucky? Dahil sa 20 bata ay ako lang ang nabuhay at inialis sa balon na iyon.

Ang buong akala ko ay tapos na, pero hindi pa pala.....

Dahil doon pa lamang nag uumpisa ang mga kalbaryo ko. Isinali ako sa isang palaro. Na tinatawag na Grand Death Game, sa larong ito ay kinakailangan malakas ka, mautak, mabilis at walang kinatatakutan. Ang unang level ay kinakailangan mong mabuhay sa loob ng isang malawak na kulungan na napapalibutan ng bakal at sa loob noon ay may labin limang mababangis na aso na handa kang patayin at sakmalin.

Sa edad na siyam ay ang una kong laban sa Grand Death Game. Nabuhay ako, kinakailangan kong patayin ang mga mababangis na asong iyon gamit lamang ang mga kamay ko. Punong puno man ako ng sugat at galos pero nakaligtas parin ako.

Nangsumunod na buwan ay panibagong level na naman ng laro. Iyon ay kinakailangn kong makipaglaban sa kapwa ko mga bata na nakaligtas di sa paghulog nito balon. Mas matanda ito sa akin ng apat na taon, ,mabilis siya, malakas, pero ginamit ko ang aking utak para malaman ang kahinaan niya. Basta basta lang siyang sumusugod at hindi nag iisip at yon ang ginamit kong paraan para matalo ko siya.