Dünya dediğimiz yer 2048 de isminin büyüklüğü kadar görkemli değil.
Sandığınız uzay gemileri yada uçan arabalar yok!!!
2048 Başlangıç 1
Başlıyor..
2048 dediğimiz zaman artık dünyanın eski hali değil. Gelecekte düşündüğünüz uzay gemileri bulutlara kadar uzanan gökdelenler yok.
Olayı size ben anlatacağım peki ben kim miyim? Ben jane.Ben tek kardeşim ,annemin ismi Anna ,babamın ismi ise babtır.Bab 2040'ta hayatını bilime adamış bir bilim adami ve astronottu.İşini gerçekten çok severdi.Son gittiği seferde hayatını kaybetti.Bu durum acısıyla anneme ve işime daha çok bağlanmıştım.
Bende herkez gibi işimin başındaydım. Yoğun bir tempoyla çalışıyordum ve işim başımdan aşkındı. Her zaman ki gibi durmadan çalışıyordum şirketimizin bana ihtiyacı olduğunu biliyordum ve bu şirkette emeğim çoktu. Yaklaşık 12 senedir bu şirkette çalışıyordum.Bu şirkette gelişmiş silahlar üretiyorduk. Ta ki patronun fabrikada açıklama yapana kadar. Sem (patron) birden herkezin başının cagresine bakmasi gerektigini soyledi ,herkesi kovdu ve odasina çekildi.Patron odasına yaklaştim ve Sem'e neler olduğunu sormaya kalmadı bir kaç adam tarafından arka kapıdan çikti ve gitti.Sem gider gitmez bir deprem oldu.İlk defa böyle bir sallantı hissetim.Fabrikada yerler çatladı duvarlar yıkıldı herşey darma duman oldu.Hemen bir kasanın altına girdim ve yaklaşık 1-2 dakika sonra çıktım.Artık sallanmıyorduk.Ama o korku ve şaşkınlık yüzümden gitmiyordu. Ben bu duruma anlam verememiştim.Ve hemen eşyalarımı toplamaya başladım.
Birden bir uğultu duydum.
Deni koşarak yanıma yaklaştı.
Ve bana çabuk buradan gitmelisin diye kapıyı gösterdi.Deni'yi hiç böyle görmemiştim.Hemen herşeyi bırak aileni al ve burdan gidin dedi.Neler olduğunu bile soramadan aceleyle hemen fabrikadan çıkarak minjetime bindim.
Eve giderken binadan yansitilan bir haberi gordum .Başkan Treyl açıklama yapıyordu.Herkeze sakin olup durumun kontrol altında olduğunu söyledi.Ama bu durum insanları çok tedirgin ediyorudu.Yoluma devam ettim.Eve vardığımda hava gerçekten çok sıcak olmuştu boğucu bir nemli hava hakimdi.
Annem Anna bana sonkez baktı ve Jane artık herşey bitti diyerek elime bir bilet uzattı.Bu nedir diye sormama gerek bile kalmadan arkamdaki televizyondan haberleri duydum.
-Sayın Patt City sakinleri Dünya'nın son 1 haftası kaldı.Uzayda bulunan İstasyona gidecek gemi için son bir hafta dedi.Öncelik çocuklar ve kadınlar olduğunu duydum.Anneme neler olduğunu sordum.
Annem ağlayarak bana sarıldı ve ;
-hemen yola çıkmalısın' dedi.
Elim ayağıma dolaştı ne yapacağımı bilmiyordum,ve anneme bakarak ağlamaya başladım.
Evde sadece annem ile ben kaldiğim icin annemden baska kimsem yoktu onu burda olume birakamazdim.Ama uzaypac gemisi fiyatlari oldukca pahaliydi okadar parayi bulamazdim .O nedenle hemen anneme hazirlanmasini soyledim.Beni yollamak icin butun varligini o bilet icin satmisti bu iyilik karsisinda annemi birakip oylece gidemezdim.
Annemi de alarak birkac kiyafet yemek ve evdeki phom silahimi aldim.Ne engeller ve tehlikeyeler oldugunu bilmedigim icin dikkatli olmaliydim.
Hemen yola koyulduk Patt City'den cikarak Türkiye üzerinden Batiya dogru gecmeye karar verdik.Disarida buyuk bir izdiham ve karisiklik vardi.
Yerler çökmüş binalar yıkılmış,her bir yanda cesetler vardı.Herkez ağlıyordu heryanımız yıkılmış , insanlar çıldırmışçasına kaçıyordu.
Kendi kendime;
-Kıyamet kopmuş olmalı 'dedim.
Annemide aldıktan sonra sokakta duran bir araca bindik.Deni'nin dediği gibi burdan gidiyorduk.Hava sıcaklıkları 48'i gösteriyordu.
Hemen yolda biraz mola verdik.Bir benzi likte durduk, burda kimse kalmamıştı.Herşey mahvolmuş yağmalanmıştı.Bizde marketten birkaç erzak alarak yolumuza devam ettik.
Yaklaşık iki gündür sürüyordum.Halim kalmamıştı.O gemiye binmeliydik,ama bu gidişle nasıl varacaktık.Yolda giderken sağdaki çiftlikten bize doğru bir gölge yaklaşıyordu.Anneme ne olduğuna bakmasını söyleyerek yavaşladım.
Aracı sağa çektim, ama çok vaktimiz yoktu ne olduğuna bakıp gitmeliydik.Bize doğru gelen genç,güzel ve benim yaşlarımda bir bayandı,gözümü kıza bakmaktan alamamıştım.Bir anneme bir kıza baktım ve kız aniden yardım için bağırıyordu,çok korkmuş olmalıydi.
Hemen silahımı alarak kızın yanına koştum.Bana:
-Lütfen yardım edin annem içerde ' dedi.
Hemen eve girdim ev yerlebir olmuş herşey yıkılmış,parçalanmıştı.Kız bana annesinin mahsur kaldığı odayı gösterdi ve panikle odaya doğru yöneldim.Kapı sıkışmıştı,hemen kapıyı kırmaya çalıştım ama beceremedim.
Hemen silahımla kapıyı kırdım.İçeri girdiğimde gözlerime inanamadım.Yaşlı kadının üzerine duvar çökmüş belinden altı yok olmuştu.Kadını kurtarmaya çalışsakta nafileydi kadın çoktan ölmüştü.Genç kız çığlık atarak annesine sarıldı.Hüngür hüngür ağlıyordu,sakinleşyirmeyi denedim ama beceremedim.Biraz zaman geçtikten sonra hemen annemle kızı sakinleştirdik ve bahçeye çıkardık.Annemi kenara çektim ve anneme bu kızı burda yanlız bırakamayacağımızı dile getirdim.Annemde benle aynı fikirdeydi.
Kızıda aldıktan sonra yola çıktık fakat arabada hiçkimse çıt çıkarmıyordu.Ortamı yumuşatmak için kıza adını neler olduğunu sordum ama cevap alamadim.Biraz zaman geçtikten sonra kız Kety dedi.'Ne' diyerek dediğini anlamaya çalistim.Kiz adinin Kety olduğunu söyledi ve ardindan olaylari anlatti.
Caty;Bilim adamları bir yıldır dünyanin bilinmedik bir şekilde dengesizlestigini fark etmiş.Ama kimseye ne olduğunu söylememişler.Sadece devlet büyükleri biliyorumuş fakat onlarda herşey net olmadan kimseye haber vermek istememişler.Sonuç olarak Dünya'nın dengesi bozuldu ve güneşle bir kaç gezegen arasında birkaç santim oynadı.Buda dünyanın sonunu getirdi.
Peki şimdi ne olacaktı?Hiçbir fikrim yoktu.
Dünya batacakmı,yokmu olacak yada eriyecekmiydi?Bütün sorular beni sersemletmişti.
Yolumuza hızlıca devam ettim Caty dikiz aynasından bana bakıyodu Çokmu yakışıklıydım acaba? Ama onları düşünecek vakit değildi.En iyisi yola konsantre olup gaza basmak.
******
Baya ilerledikten sonra araçta bişeyler atıstırdık.En son hava durumuna baktığımda 55'i gösteriyordu.İçimden Allah kahretsin yolda kalıcaz araç çok ısınır,ya yanarsa,ya yakıt biterse diye kusku sardı beni.Ama yolumuza devam ettik.
Türkiye üzerinden Fransaya geçtik.Türkiyede de durum pek iç açıcı değildi.Hemen geminin kalkacagı yere giymeliydik.Sonkez az kalan elektrik yakıtımla bastım.Roket kastikler çok ısınmış ısısı tam içeri kadar geliyodu.Ve ileride patlamış bir araba vardı.Durduk ve baktık.....
@emrekivrk yada facebook.com/emrekivrk tan olaşabilirsiniz. Olicity_ katkılarıyla olmuştur. Olicity_ teşekkürler.
.....Devam....
2.Bölüm -Hayatta kal
Hikayeyi beğendiyseniz yada ilerideki bölümlerde olabilir dediğiniz düşüncelerinizi yorum atabilirsiniz.
