YEONWOO POV
"Yeonwoo. . . . "
lumingon ako para makita ko kung sino tumawag sakin nakita ko naman dun si Sana na nakatayo kaya lumapit ako sa kanya. .
Andito kami ngayun sa Coffe shop malapit sa school nasa labas naman ang driver ko kasama si butler Jon nag aantay sakin, nag order muna kami ng ma iinom mahabang minuto at wala pading nag sasalita samin nakatingin lang si Sana sa kawalan di ko alam kung pano mag uumpisa hayyyy. . ininom ko nalang yung order ko na pigilan naman ako ni Sana kaya napatingin ako sa kanya
"its that good for you?" Sana
Napa tingin naman ako sa kanya tsaka tumingin sa iniinom ko iced coffe kaya ngumiti ako at tinignan sya
"hmm yeah it is don't worry" Ako sabay higop
"Yeonwoo. . why didn't ---" Sana
"for what? no need to Sana" ako
"maybe you have a reasons" Sana
Tumingin naman ako sa kanya pilit kong binabasa ang reaction nya ngunit wala ako mabasa
"Sana listen please don't tell them about this. ." ako
isang makahulugan naman ang binato nyang tingin sakin kaya napabuntong hinanga naman ako.
"I just want to live like a normal. . " panimula ko
"Walang iniisip... gusto ko maranasan ang maging normal kagaya nyo, gusto kong tumakbo ng malayo, mag saya, mga nagagawa ng normal na studyante na tulad ko pero di ko magawa dahil sa sakit ko. . A month ago nagising nalang ako nasa Hospital naku I heard my mom begging for the doctor to save my life and i hate it hearing my mom criying. . the result of my test result came out and its too late. . lalong lumalala ang sakit ko. . . " sambit ko di ko nadin napigilan ang sarili na lumuha kahit si Sana umiiyak na din at nakikinig sakin
". . . try tried to find a donor planning for the heart transplant but they failed thats the only way to make me survive. . but i refuse. . i give up tinangap ko na kung hangang saan nalang ang buhay ko. . kahit masakit pinipilit ko mag pakatatag I ask my mom to do me a favor i told her i want to go back to school and live like a normal student. . nag transfer ako kung saan walang nakakaalam ng sekreto ko. . i found a friend and it is you Sana so thank you. . you came to my life kahit papano naranasan ko maging masaya. remember nung bigla akong nawala at nag paalam sayo ng nasa canteen tayo?" ako
napatingin naman sakin si Sana pero yung luha nya patuloy padin kaya hinawakan ko ang kamay nya
"yeah. . inatake ako nun thank god Nancy was there to save me" naka ngiti kong sabi habang inaalala ang nangyari
and yes i know i accidentaly kiss here before mawalan ako ng malay that was my first kiss she is my first kiss
"inaamin ko nawalan naku ng pag asang mabuhay pa Sana but it change now. . . lalo pat dumating ka, kayo gusto kong lumaban hangang huling hininga ko Sana nabuhayan ako" nakangiti kong sabi
"you like Nancy?" Sana
"yes Sana she's one of the reason kaya gusto ko lumaban kaya please help me we need to keep this secret ayaw kong kaawan nila ako ikaw ayaw kung kaawan moko kung anu yung trato mo sakin nung nag kakilala tayo sana ganun padin turing mo sakin" sambit ko
"anu balak mo? di mo ba sasabihin sakanya?" Sana
"wala gusto ko lang masaya kahit tignan ko lang sya sa malayo di din naman na kasi ako mag tatagal nararamdaman ko yun gusto ko lang bumuo ng masayang alala na babaunin ko" ako
"y-yah! don't say that words Yeonwoo. ." Sana
"yeah i know mahirap Sana pero handa naku. . gusto ko lang maging masaya maranasan ang maging normal. . " Ako
