🏢Lisenin ilk günü🏢

26 1 0
                                    

Sevgili günlüğüm; 06/01/2020

Bugün okulun ilk günüydü ve ben hiç geçirmediğim kadar güzel bir gün geçirdim. Yeni bir okul ve yeni arkadaşlar...
Artık büyüdüm ve liseye gidiyordum. Bu okulda yeni dostluklar ya da ilk defa bir sevgilim olacaktı, kim bilir...
Sınıfıma girip sırama oturduğumda yanıma bir kız geldi ve benim yanıma oturmak istediğini söyledi bende kabul ettim, sonuçta ilk gün ve hiç arkadaşım yoktu, elini bana doğru uzatarak benim adım Elif dedi. Elimi uzatarak bende Melis dedim ve tanıştık.
Size biraz Eliften bahsedeyim;
Zayıf, düz saçlı, yuvarlak gözlüklü şirin bir kızdı. Elifle iyi anlaşacağımızı umuyordum. Ve öyle de oldu. İlk teneffüs birbirimizi biraz daha yakından tanımaya başladık. İyi bir sohbeti vardı ama zil bu konuşmanın arasına girerek dersin geldiğini haber verdi. Sonra teneffüslerde birlikte yemek yemeye karar verdik. Gittikçe eve gitme ve ilk arkadaşımdan ayrılma vakti yaklaşıyordu. Son dersti ve zil çalınca herkes evlerine dağıldı.
Bense okulda geçirdiğim ilk günümü geride bırakmıştım. Aileme bir arkadaş edindiğimi söyleyince çok mutlu oldular. Yemeğimi yiyip yatağıma girdim.
Ertesi gün:
Yeni bir gün ve yeni umutlar...
Evet yeni bir güne gülümseyerek başladım. Okul formalarımı giyindim çantamı alıp aşağı indim annem çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı bile bir güzel kahvaltımı yaptıktan sonra servisim geldi ve okula gitmek üzere servise bindim.
Okula geldiğimde sevincim daha da arttı çünkü yeni arkadaşım Elif beni kapıda bekliyordu. Birlikte sınıfa çıktık. Birbirimize dün okuldan sonra neler yaptığımızı anlattık biliyor musunuz? Elif'te benim gibi günlük tutuyormuş. Ders zili çaldı. Dersimiz Edebiyat idi. Öğretmenimden söz alarak bütün sınıfa şiirimi okudum. Herkes hayranlıkla bana bakıyor ve bir o kadar da kuvvetli alkışlıyorlardı. Sırama oturduğumda Elif bana dönerek "nasıl bu kadar güzel şiir okumayı başardın? acaba bende senin gibi güzel şiir okuyabilir miyim?." diye sorunca bende ona "istedikten sonra başaramayacağın hiçbir şey yoktur canım arkadaşım." dedim ve derse döndük. Ders o kadar hızlı geçmişti ki son iki dersimiz kalmıştı. Teneffüste Elif ile birlikte bahçede dolaşırken birden bire kafama bir top geldi ve yaşadıklarım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti. Gözümü açtığımda kendimi okulun kliniğinde buldum. Başımda bekleyen iki kişi vardı biri çok sevdiğim arkadaşım Elif diğerini tanımıyordum ama hatırladığım kadarıyla topu atan çocuktu. Elif yanıma oturarak "iyi misin? beni çok korkuttun ve bir o kadar da endişelendirdin. "dedi. Bende" şimdi daha iyiyim merak etme seni yanımda görünce daha da iyi oldum teşekkür ederim." dedim. Ve yanımızda bekleyen topu atan çocuk bana yaklaşarak" özür dilerim topu istemeden kafana attım şimdi iyi misin?" dedi. Bende "önemli değil şimdi daha iyiyim." dedim ve klinikten çıkıp sınıfa doğru yol aldık. Son dersi de klinikte geçirerek bugünkü okul vaktim bitmişti. Kapıda elifle vedalaşırken yanımızda topu atan çocukta vardı. Bana dönerek "kusura bakma tekrardan, tanışamadık ta ben Yiğit" diyerek elini uzattı. Bende "melis tanıştığıma memnun oldum Önemli değil nasılsa şimdi daha iyiyim" dedim. Topu atan çocuk daha doğrusu Yiğit "ben yine de kendimi nasıl affettireceğimi bilmiyorum" dedi. Bende " ben seni affettim, yine de teşekkür ederim. dedim demesine de keşke demeseydim. Sonuçta benim kafama topu attığı için ona teşekkür edemezdim. Konuşmamız burada bitmişti fakat biraz tuhaf bitmişti. Eve gitmek için servisime bindim ve eve geldim. Eve vardığımda annem ve babam çoktan gelmiş, annem sofrayı hazırlıyor babam ise haberlere bakıyordu. eve "been geldiim" diyerek girdim ve babam hoş geldin güzel kızım günün nasıl geçti. dediğinde bir yandan montumu çıkartıyor bir yandan da bugün başıma gelen talihsizliği anlatıyordum. Annem benim anlattıklarımı duymuş olmalı ki mutfaktan hızla gelerek "şimdi daha iyisin kızım değil mi?" diye sordu ve başımı okşadı. Bende "merak edilecek bir şey yok anneciğim sadece top kafama geldikten sonra bayılmışım o kadar "dedim. Üzerimi değiştirmek için odama çıktım. Üzerimi değiştirip elimi yüzümü yıkadım ve aşağıya indim. Yemeğimi yedim sofrayı toplaması için anneme yardım ettim ve odama çıktım günlüğümü bugünümü yazmak için çıkardım ve başladım yazmaya.
Sevgili Günlük; 07/01/2020

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 15, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Çiçekli GünlüğümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin