Problems en Pointe (Dutch)

1. Ballet Buns

Net wanneer ik de deur van ons krakkemikkige appartement wou openen, hoorde ik mijn zus vanaf de eerste verdieping naar mij schreeuwen. 'Jasmine, je vergeet je Spitzen!'. Ik rolde subtiel met mijn ogen, niet omdat mijn zus mij hieraan herinnerde, nee, meer omdat ik eraan herinnert moést worden. Ik ben soms zo ontzettend chaotisch. Ik rende als een malle naar boven, nog net niet een paar traptreden missend. Snel bedankte ik mijn zus, rende ik terug naar beneden en griste ik mijn autosleutels van het plankje aan de muur.

Vanaf kleins af aan wist ik het al, ik wou een danser worden. Nu vraag je je misschien af, zijn dit de genen van je ouders? Antwoord? Nee. Geen van mijn familieleden heeft eigenlijk sportieve genen. Mijn ouders hebben een kunst atelier, al zo lang als ik mij kan herinneren. We kwamen altijd goed rond, maar hadden het niet erg breed thuis. Omdat mijn beide ouders zoveel van kunst houden, hadden ze gehoopt dat mijn zus of ik in hun voetstappen zou volgen. Dat is niet gebeurt. Zoals ik al vertelde volg ik nu een fulltime dansopleiding. Toen ik een jaar of 8 was, begon ik voor het eerst met het volgen van lessen, na lang aandringen bij mijn ouders. Mijn zus heeft een goede baan als chirurg, iets wat ik nooit zou kunnen. Gelukkig kan ik erg goed overweg met haar, en dit is dan ook reden dat ik met haar samenwoon sinds twee jaar. Zij is mijn grootste fan, en ik die van haar.

Ik zuchtte een keer diep terwijl ik naar een parkeerplek zocht in de buurt van de dansstudio. Gelukkig kon ik mijn auto vlakbij de studio kwijt ondanks de drukte en hoefde ik dus geen eind te lopen, zoals andere keren wel eens het geval was. Wanneer ik mijn muziek van standje gehoorschade naar nul bracht, hoorde ik ineens mijn telefoon overgaan. Ik was nog net op tijd om deze op te kunnen nemen.

'Hallo, met Jasmine?'
'Goedemorgen Jasmine, dit is Jeremy van dancescouts New York.'

Mijn hart maakte een sprongetje van enthousiasme toen ik dit hoorde. De week ervoor had ik auditie gedaan voor De Notenkraker, een fenomenaal ballet waar ik graag deel van wilde uitmaken.

'Helaas heb ik geen goed nieuws, het spijt me, maar jij bent het niet geworden.'

Ik beet op mijn lip om mijn teleurstelling in te houden, maar ik voelde de tranen al achter mijn ogen branden. Dit was de zoveelste keer dat ik een afwijzing kreeg van een auditie waarvan ik ontzettend graag de rol wilde. Vrijwel alle dansers waarmee ik had gewerkt, hadden in elk geval al één grote rol gehad in een productie. En hier was ik, degene die keer op keer een afwijzing kreeg omdat "simpelweg niet bij de rol paste". Misschien had ik toch wel dezelfde weg als mijn ouders moeten gaan. Misschien was me dat beter afgegaan dan.

Ik stapte snel uit de auto en voelde de gure wind in mijn gezicht. Ik zuchtte een keer diep en begon richting de studio te lopen. Ik was ontzettend blij dat ik die avond Ballet had. Ballet is voor mij een stijl waarbij ik mij volledig op de dans kan storten. Doordat elke stap met zoveel precisie uitgevoerd moet worden, is er bijna geen ruimte meer voor andere gedachten. Wanneer ik de kleedkamer instapte, waar ik gegroet werd door een walm van deodorant gemixt met zweet, zag ik al alle andere klasgenoten klaarstaan in hun tutu en pointes.

Ik loop vrijwel direct naar Jade, een vriendin van mij sinds het begin van de opleiding. Jade is een ontzettend getalenteerde danseres, maar zoals ze zelf wel eens heeft gezegd, is ze niet echt een ballerina. Daarintegen is ze geweldig in Hip-Hop. Het leuke aan Jade, vind ik voornamelijk dat ze zich eigenlijk nooit in discussies en drama mengt. Ze maakt zich niet snel druk en staat heel nuchter in situaties, iemand die je soms echt even nodig hebt dus.

Nadat we alles van het weekend uitgebreid met elkaar hadden besproken, was het voor mij ook tijd om me om te gaan kleden. Ik graaide het bovenste zwarte ballet pakje uit mijn danstas en nam de bijbehorende legging mee. Ik heb altijd veel te veel spullen mee, maar je weet maar nooit wanneer dit van pas komt. Snel pak ik mijn spitzen en loop ik achter Jade aan naar de zaal.

"Dames en heren, tijd om een beetje op te warmen en wat spitzen werk te gaan doen. Neem allemaal even vijf minuten om goed te stretchen en ga daarna aan de bar staan om op de spitzen bezig te gaan.' Mevrouw Johnson haar stem galmde na door de zaal terwijl ik naar Madison liep.

Madison is ook een van mijn goede vriendinnen. Madison is een hele sterke lyrical danseres, maar ook ballet heeft ze goed onder de knie. Ze kan soms ontzettend onzeker zijn over haarzelf en hoe ze overkomt op de anderen. Gelukkig is Madison ondanks dit een erg leuk en positief persoon om mee om te gaan.

Terwijl ik naar Madison toe liep, viel mijn oog op een poster op het prikbord aan de muur. "Audities voor Senior Talenten klas". Ik haal mijn schouders op, mevrouw Johnson zou zo nog wel wat erover uitleggen.

En ik had gelijk. Als we allemaal aan de barre staan begint ze inderdaad uit te leggen. 'Aan het einde van deze week wil ik van jullie allemaal een solo van 1 minuut zien. Wie dit het beste doet, vult de lege plek in de talentklas op.' Ik merk dat ik begin te glunderen.

Is dit misschien mijn kans?

_________
Hallohallo!

Dit is mijn eerste boek op dit account! Zoals jullie misschien al wel gezien hebben, is dit de Nederlandse vertaling van mijn andere boek. Laat me weten als jullie op of aanmerkingen heb, ik hoor het graag!

Liefs