Saat 00:36 falan, nasıl yağmur yağıyor anlatamam. Kuzenim aleyna'da kalıcaktım ama sonra kamaktan vazgeçtim ,aklıma sıçıyım o saatte tek başıma eve gelmek için yola çıktım. Telefonda bir yandan mısra'ya mesaj yazmakla ugrasıyorum (en yakın arkadasim kendisi) ,bir yandan da mustafa'nın kuzeni ali'ye mesaj yazmakla uğrasiyorum (mustafa sevgilim oluyor ) ama yagmurdan ekran ıslandığı için mesaj yazmakta zorlanıyorum, ayrıca şarjım %20 falan. Herneyse ara yolu geçince korkum hafifledi cunku genelde serseriler o ara yolda oluyor. Amaa,istasyonun sonlarına doğru çicekçiler camiisine giden yola girince arkamdan birisinin geldigini hissett. Arkama donmeye cesaretim yoktu, adımlar gittikçe hızlandı. Ben hızlandım o da hızlandı. Telefonumu cıkardım mısra'ya mesaj atıcaktım ama sarjım bir anda %20 den %5 e indi , hemen telefon tuslarina mustafanin numarasini tusladim ,Allah kahretsin mustafa o gece icmisti sarhostu ve erkenden zıbarmıştı, napicagimi sasirdim ali'ye mesaj aticaktim tam telefon kapandi...
Bir anda korkudan buz kestim ,gözümden yaş geldi,nasıl titriyorum anlatamam. Cesaretimi topladım ve arkama dondum ; 20-25 yaslarinda bir adamdi. Guluyordu deli gibi guluyordu, bir anda koşmaya başladı ,Allah'ım varya nasıl korktum anlatamam. Adamla goz goze geldik güldü bana ,sonra tam yüzüme dokunucaktı o korkuyla çığlık attım ve resmen mahalle inledi ,adam bu sefer onumdeydi ve hala gulerek kosuyodu . Deli miydi ,yoksa sapık mı côzemedim ama bu adam cok tanidik biriydi. Hayatımın en zor dakikalariydi, eve resmen hıçkıra hıçkıra ağlayarak gittim .cigerlerim sokulucekti aglamaktan, eve gittigimde herkes7 uyuyordu direk tuvalete gittim ve elimi yuzumu yikadim. Aynaya baktigimda yuzumdeki korku ve caresizligi gorebiliyordum. Direk yataga girdim ve tum gun neler oldugunu dusundum, bu adam tanidikti ya...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zaman neyin ilacı?
Randomkendi hayatimi yaziyorum insallah begenmezsiniz ,cunku bu hayatin begenilicek bir yanı yok