Psychopomb(Completed)

Part 5

**ဝမ္ငယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး
ေပးထားမိတဲ့ နာမ္စားေလး....
ဒါေပမဲ့... သူ႔အသက္က ကိုယ့္အသက္ရဲ႕ ၁၄ျပန္ေလာက္ ႐ွိတယ့္...ႏွစ္ခ်ိဳ႕ အဖိုးႀကီး.....
ဒီနာမ္စားေလးေပးမိတာက ဒီတိုင္းပဲ ေခၚခ်င္လို႔...
မေသခ်ာ မေရရာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို..
အေျဖမထုတ္ခ်င္ဘူး....ျဖစ္သင့္တဲ့.ခံစားခ်က္ေတြမွ
မဟုတ္တာ.....ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို
နားလည္ႏိုင္ခဲ့ရင္လဲ ဝမ္ငယ့္ကို ထုတ္ေျပာမွာ
မဟုတ္ဘူး....ကိုယ္က အိုမင္းရင့္ေရာ္လာမွာ.
ေနာက္ဆံူးမွာ.. ဘဝသစ္တခုကို ေျပာင္းရမွာ....
သူကေတာ့....အသက္ဆက္ေနအံူးမယ္....
ေနာက္တစ္ဘဝမွာ....ျပန္ဆံုၾကမယ္.ဆိုၿပီးလဲ..
အ႐ူးမထခ်င္ဘူး....အဲ့ဒါက ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာပဲ
႐ွိတယ္.....အင္း...စဥ္းစားၾကည့္ရင္...
သူနဲ႔ မဆံုခဲ့သင့္ဘူး.............**
.
.
.
.
.
_အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကေတာ့..
ေ႐ွာင္းေလးေျပာေနတာေတြကို...အိမ္မက္မက္ေနေလ
ရဲ႕....
**အင္း..ကိုယ္တို႔ မဆံုခဲ့သင့္ဘူး..**
.
.
.
.
.
.
.
"ေဟ့.. ဝမ္ေပါက္စ ႏိုးရင္ထေတာ့...
ၿပီးရင္ မနက္စာျပင္ေပး..."
"အင္း."
_အမ္...အရင္ကလို႔ကတ္ကတ္လန္ေအာင္
ရန္မေတြ႔ေတာ့ပဲ...အရမ္းကိုၿငိမ္ေနတာေၾကာင့္
XZစိတ္ပူရၿပီ...
"ဦးေလးဝမ္ ဘာဖစ္ေနတာလဲဟင္...
က်ေနာ့ကို ေျပာျပပါ..."
"အင္း..ဒီလိုပါပဲ အလုပ္ထဲမွာ ပင္ပန္းစရာေလး ႐ွိလို႔ပါ..."
"က်ေနာ့ကို ေျပာျပေနာ္ က်ေနာ္နားေထာင္ေပးမယ္.."
".ၿပီးခဲ့တဲ့ သံုးရက္တံုးက ငါတို႔.လူေတြ စုျပ္္ိီး
ဝိညာဥ္တေကာင္ကို သြားဖမ္းရတယ္.."
အဲ့ေကာင္က ေသတာလဲ ၾကာၿပီ..ၿပီးေတာ့ သူကလုပ္ၾကံခံရတာဆိုေတာ့ ကလဲ့စားေခ်ခ်င္စိတ္နဲ႔.
ဆိုးသြမ္းေနတာ.....သူက တျခားေလလြင့္ဝိညာဥ္
သံုးေကာင္နဲ႔ စုၿပီး အဖြဲ႔ေတာင္ ျဖစ္ေနတာ.....
အဲ့မွာ ငါတို႔ တိုက္ခိုက္ၾကေတာ့...သူက
ငါအားနဲေနတာကို ရိပ္မိၿပီး...ငါ့ကို ဖမ္းေခၚသြားတာ"
"ဪ.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေပ်ာက္ေနတာလား..
...ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့အေကာင္ေတြ...."
_XZက မခ်ိတင္ကဲ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္....
.
.
.
.
.
.
.
.
"ေ႐ွာင္းေလး.. ပင္ပန္းလာတာလား..."
".အင္း."

_XZက အကသင္တန္းတက္ခြင့္ရဖို႔ ႀကိဳးပန္းေနရတာ
သင္တန္းက ဝင္ခြင့္ေျဖရတဲ့ အျပင္..ကိုယ္ပိုင္အက တပုဒ္နဲ႔လဲ..လဴေတြ႔ေျဖရအံုးမွာ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေလ့က်င့္ေနတာ..
သူ ပင္ပန္းေနတာေပါ့....
ရိေပၚနဲ႔ေတာင္ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာျဖစ္...
.
.
.
.
.
.
*ညေနခင္းတခုဝယ္.....ဝရံတာမွာ ထိုင္ေနၾကေသာ
ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္...
"ေ႐ွာင္းေလး...ငါလူျပန္ျဖစ္ခ်င္ၿပီ.."
"ဘာလို႔လဲ... က်ေနာ့အနားမွာ မေနခ်င္ေတာ့လို႔လား"
**မင္းအနားမွာ ေနခ်င္လို႔ဆိုတာကိုေတာ့ မေျပာျဖစ္
"ငါ႐ွင္သန္ေနရတဲ့ ႏွစ္၂၀၀ေက်ာ္အတြင္းမွာ..
မင္းက ပထမဦးဆံုး ရင္းႏွီးမိတဲ့ လူသားပါ
ေ႐ွာင္းေလးရ....."
_XZနားလည္နိုင္ပါတယ္....သူက လူသားေတြ
ၾကားမွာ ေနရၿပီး.လူသားေတြလို႔ အခြင့္မ႐ွိႏိုင္တဲ့သူေလ
ဘယ္လိုပဲ.. psychopombလို႔ဆိုေစအံုး....
ေသၿပီးသားသူနဲ႔ ႐ွင္သန္႔ေနရတဲ့သူ....ခံစားခ်က္ခ်င္းက
ေတာ့ ကြာဟတယ္ဆိုတာ..အသိသာႀကီးမလား..
အဲ့ဒါေၾကာင့္ မေသခင္မွာ တန္ဖိုး႐ွိတဲ့အရာေတြကို
လုပ္ေဆာင္ၾကတာမလား......
.
.
"ငါ လူ႔ဘဝနဲ႔ ျပန္လာရင္ေရာ မင္းက ငါ့ကို လက္ခံမွာလား.."
"ဘာလဲ..က်ေနာ္ယူမဲ့ မိန္းမ ဗိုက္ထဲ ဝင္စားမလို႔လား..
အာ့ဆို ေ႐ွာင္းေပါက္စ ျဖစ္သြားမွာေနာ္..ဟားဟား"
"အင္းေနာ္..မင္းက အဲ့လို ျဖစ္ေစခ်င္တာလား.."
**ဟင့္အင္း**
_ရိေပၚၾကားလိုက္မိပါတယ္....
ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးခ်င္းစံုမိတဲ့ အခိုက္အတန္႔က
ေလာကႀကီး ခနရပ္တန္႔သြားသလို....
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ေရျပင္ထဲ ခဲလံုးႀကီးႀကီးျပဳတ္က်သြားသလို....
ရင္ထဲ ဖလပ္ ဖလပ္ေတြကို ျဖစ္သြားတာပဲ......
ရင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ခုန္ေနပါေစ
ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အၾကည့္ခ်င္းစံုတာေလးေတာ့... မလႊျဲဖစ္ခဲ့ဘူး..............