Ay ışığı

benim yerim

Sabah çın çının sesiyle uyandım.pislik çalar saat kendisini duvara atmamak için zor tutuyordum sanki bi on on beş dakika sonra çalsa kim küserdiki ona şahsen ben teşekkür bile ederdim.Ama nerdeee ben bunları düşünürken Mutfaktan annemin sesi geldi.Esilaaaaa uyan kız artık okula geç kaldın devamsızlıktan kalacaksın bu sene diyordu klasik Ayşe sultan laflarıydı bunlar. Daha fazla sinirlenmesini istemediğim için uyandım anneee diye seslendim.Sabah Sabah tam on ikiden terlik yemek istemezdim.Okul formasına söve söve giydim.Kim yapıyosa artık bunları okuldan soğutmak için yapıyorlar sanırsın.Okul formasını giyip annemin güzel kavaltısını yaptıktan sonra her zamanki yerde Nuru beklemeye başladım yine makyaj yüzünden geç kalıyordu belliki.Biraz bekledikten sonra teşvik edebildi hanfendi. Yine bayana bodasını yüzüne yapmıştı.Hiç üşenmiyor musunuz?kardeşim şunu yaparken dedim. Onunda bana her zamanki gibi cevabı sen ne anlarsın ki? Anlamak istiyen var sanki diyerek cevabı yapıştırdım hemen. Nur benim çocukluk arkadaşım 3. Sınıftan beri hep yanımda olmuştur lakin bazen gıcıklığı tutar. Okula kadar sessizlik bize eşlik etti o kadar çok beraberdik ki konuşcak bişey bulamayıp sesiz kalmayı tercih ediyorduk. Okula varıp sırama yürürken bütün sınıf bana bön bön bakıyordu hepsine nee dercesine baktıktan sonra sırama yöneldim şimdi anlaşıldı neden baktıkları sıramda bir öküz vardı benim sıramdaaa. Allah var yeşil gözleri ve giyinişiyle baya karizmaydı birde kıvırcık saçları vardı en sevdiğimden. Tenide kumraldı kirpikleri nerdeyse kaşlarına geliyordu benimkinden güzel kirpikleri vardı çocuğun. Ayaklarını'da masamın üzerine uzatmış babasının okuluydu sanki.Yanına gidip kalk yerimden dedim duymamazlıktan geldi sıramdan kalk dedim bu defa üzerine basa basa.Umursamaz bir tavırla burası artık benim sıram dedi babanın okulumu geri zekalı kalk git koca sınıfta başka bir yer bulamadın mı? Dedim o da evet babamın okulu dedi tanıştırayım ben Aras Soykan Ahmet Soykan'ın oğlu. Soy isimleri aynıydı okul müdürünün oğluna kafa tutuğuma inanamıyorum neyse daha fazla susmayıp okul müdürünün oğlu olman yerimde oturabileceğin anlamına gelmiyor beyfendi dedim.Ne bağrıyorsun cırtlak sesinle tepemde dedi bana.Bagırmış mıydım? Ne kadar sinirlendiysem artık benim sırama kimse o-tu-ra-mazz. Kalk yerimden o zaman diye yeniledim bende.Biraz yana kaydı ve dua et ilk günden arıza çıkarmak istemiyorum oldu. Zaferle Cadı kız kahkağamı atıp yerime oturdum. Kimse benim yerime oturamazdı okul müdürünün oğlu olsa bile.