MY GAY BESTFRIEND IS INLOVE WITH ME⭐

Chapter 24 รuʀpʀiรɛɗ

ABBY'S POV

Nag-alala kami sa kalagayan ni Frenzy lubos na siyang nasaktan. Laging umiiyak tapos ngayon for sure iiyak na naman yun if she will know that Ej will getting married soon.

Nasa bahay kami nag-aantay sa balita kung sinong babae ang kanyan papakasalan.

"Paano natin 'to sasabihin Kay frenzy ang tungkol dito?" Alalang Tanong ko Kay Andy.

Kinunutan niya lang ako ng noo bilang sagot niya. Ano ba kase nakain ni daddy?haist naman alam nga nilang may gusto si Ej Kay frenzy tapos ipapakasal niya pa. Hindi naman sila ganyan, napasimangot na lang akong umupo sa sofa at bagsak din ang balikat.

"Bakit nakasimangot yang si Abby, andy?"

Tinignan ko kung sino ang nagsalita. I expected na he will be mad or feel betrayed pero anakngtinapa nakangiti Ito ng malapad na halos mapunit na ang kanyang labi.

"Are you happy that you're getting married?"malamig na Tanong ko sa kanya. At ikinababa ng libro ni Andy at pinagmasdan kaming dalawa.

Masaya pa siya sa lagay niyang yan. Tama nga si Frenzy kung mahal mo yung tao kahit anong mangyari hindi siya mag gigive up. Sa nakita ko ngayon sa mata ng kambal ko ang saya. Ngumingiti siya while Frenzy is crying wtf! Is he really wanted to give up and move on.

"At first I'm not happy, this time I'll be happier than earlier."ngiting sagot nito sa akin habang ako galit na galit.

"AKALA KO BA MAHAL MO SI FRENZY?NILOKO MO LANG BA SIYA?"galit na sigaw ko sa kanya na ikinawala ng mga ngiti sa labi niya.

Tumayo siya sa pagkakaupo at lumapit sa akin naging lalaking nakakatakot ang bakla. His aura, posture was so damn scary.

"Kahit kailan I couldn't fooled her cause I've been true of what I felt for."he said without expression na maitim itong nakatingin sa akin.

"What's happening?"Tanong ni daddy na kakarating lang.

Agad naman pumanik sa kwarto si Ej. If he's true about frenzy then, why he can smiled like that?

"Dad who's that lucky girl na ipapakasal mo Kay Ej?"Tanong ni Andy. Hindi ko sinagot ang Tanong ni daddy bagkus umupo lang ako.

"Si Frenzy"nakangiting sambit ni mommy. Kaya Napatingin kami sa kanya na hindi makapaniwala. Nakaawang pa ang bibig kaya nahimasmasan ako sa ginawa ko kanina at natampal ko ang noo ko.

"Bakit di mo sinabi."inis na sagot ko.

Yan tuloy naaway ko ang bruhildang yun.

"Di kase kayo nagtanong."sarcastic na sagot ni dad.

"Magsorry kana kambal."singit ni Andy. Tinignan naman ako ng masama nina mommy.

"Yeah yeah I'm going to apologize na."sabi ko sabay tayo.

I was really surprised may dahilan siguro ang mga magulang ko why they do that.

Bakit ba kasing napaka praning ko am I that too stupid para hindi pumasok sa isip ko ang magtanong.

kumatok ako sa kwarto ni baklang kambal. He open the Door with a frown in his forehead.

"I'm sorry"nakayukong paghingi ko ng tawad.

Nakakahiya kaya ang ginawa ko parang hindi ko siya pinagkakatiwalaan.

"For what?"Tanong niya

"Dahil sa ginawa ko kanina. I didn't even ask you. Nainsulto pa tuloy kita."malungkot na sabi ko.

Nararamdaman ko na lang na niyakap niya ako. Kahit napakamaldita ng baklang 'to his really a caring brother and as my triplets.

"Ok na pinapatawad na kita sa susunod kase you should asked first bago ka dumaldal wala pa namang preno yang bibig mo."paalala niya kaya i smiled.