Mr. Rich Boy Meets Ms. Poor Girl

Chapter 3

Paolo Pov

Hey girls kailangan ko pa ba ipakilala ang sarili ko?. Well sige makulit kayo kaya magpapakilala na ako.
Im Paolo Gael dela cuesta, 18 yrs old and im the owner of the Dela Cuesta University ang pinakasikat na university dito sa manila. All girls is crazy dead inlove for me and to my bestfriend but nevermind.

"Hey paolo kelan mo balak magka girlfriend? Tumatanda kana pero wala pakong nakikilalang girlfriend mo." Luke said. I dont have any girlfriend. Madaming nagkakarandarapa sakin pero alam ko lang kung ano ang gusto nila sakin. Tsk.

"Luke u know me yang mga babae pare-pareho lang yan. kasikatan lang ang habol nila satin at pera tsk." Mahal nila kami dahil sa mayaman at sikat kame.

"Hindi ka parin ba maka move on sa childhood friend mong babae na iniwan mo?" Napatingin ako sa kanya at medyo nainis. Sa daming pwedeng itanong ayun pa talaga. Actually first love ko yung childhood friend kong babae na yun nangako ako sa kanya na babalikan ko sya dahil mahal ko sya at tutuparin ko yun kaya nga nandito kami sa pampangga.

"Cr lang ako saglit dyan ka muna." Hindi kona sya pinansin at uminom nalang ng juice.

Pagtayo ko saktong may babae na malapit sakin kaya natapon ung juice na iniinom ko sa kanya pero imbis na magalit ako sa kanya ay hindi ko ginawa parang ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. NO !! Paolo she's nobody tsk.

"Im sorry miss i didn't mean to throw this juice to you." Pagpapaumanhin ko. Bakit nagkakaganito ako isa lang naman syang simpleng babae tsk.

"A-ahh e-hh ok lang sir hehehe." Sagot nya nahalata ko naman na nakatitig pa sya sa akin. Ngayon lang siguro nakakita ng gwapo.

"Are you done checking me?" Napansin ko kase na pinagmamasdan nya ang buong mukha ko.

"Hey Paolo lets go." Buti tapos nato ang tagal nyang mag cr tsk. at umalis na kami.

💞

Kenelyn Pov

Naka duty ako ngayon dito sa resto malapit sa park, pang anim na araw kona dito sa resto naton.alam naman na ni aling marta na nagtatrabaho ako dito at arawan din naman nila ibigay ang sahod na 1500, pero napag isipan ko na sa linggo ko nalang kunin para buong 10,500 ko makuha. Mahirap gumising ng maaga at madaling araw din ang uwi, lagi akong nagoovertime para naman matuwa sila sakin dahil 1 week lang akong magtatrabaho dito. Nakakatuwa lang kase ung ibang costumer natutuwa sakin kaya binibigyan nila ako ng tips, wala naman problema sa ibang kasamahan ko dahil nakakatanggap din sila.

At sa wakas makakauwe narin ako teka anong oras naba? Nagtanong ako sa kasamahan ko ng oras at alas dos na pala kaya sumakay nalang ako ng pedicap.

"May pagkain pa kaya nagugutom nako hindi na pala ako nakakain kanina hays." Nanghahalungkat ako kung may pagkain pang tira dahil gutom na gutom na ako ng makita kong may pagkain pa ay sinunggaban kona agad.

Natapos ako sa kinakain ko at nabusog naman ako kahit papano. Nagpahinga lang ako saglit at natulog narin. Bago ko makalimutan ay nag set muna ako ng alarm sa alarm clock at natulog na.

Nasa mahimbing pa akong tulog ng tumunog na ang alarm ko. Whaaaa parang hindi pako natutulog sa lagay nayun, tinignan ko ang alarm clock at magaala-singko na grabe naman piling ko pagod pa ang katawan ko. Pinilit ko parin maligo na at pagluto ng almusal ang pamilya kumain narin ako para may lakas naman akong maglakad.

Nasa park na ako at walang ganang naglalakad ng biglang may magandang sasakyan ang muntik nako masagasaan. Pagbaba ng nakasakay ay biglang nagning-ning ang mga mata ko at bigla akong nagkaron ng lakas.

"Hey miss watch your step tsk." Hindi na sya nag-abalang lumingon at sumakay na ulit sa kotse nya. Ang pogi talaga ni paolo crush na crush ko na talaga sya.

Masaya akong pumunta sa resto at hindi kona inisip yung sakit ng katawan ko. Magiging maganda buong araw ko nito.

"Oh benice bakit ang saya mo naman ngayon?" Tanong ni cindy kasamahan ko. Benice ang tawag nila sakin dahil ayun nalang ang sinabi kong itawag sa akin.

"Wala cindy naka-kita lang ako ng isang anghel na bumaba sa langit." Habang sinasabi ko yun ay nakangiti pa ako at inaalala ang nangyari kanina.

"HAHAHAHAHAHA" nice baka gutom lang yan tara kumain ka nalang sabayan mo kami. Sabi pa ng isa kong kasamahan. Dahil sa sobrang lutang ko kakaisip kay paolo ay hindi ko namalayang may pagkain na pala sa bibig ko kaya nginuya at nilunok ko nalang yun.

Busyng busy kami ngayon dahil hindi namin akalain na sobrang daming costumer ngayon. Ano kayang meron at ang dami ding tao sa park? Lahat sila mga nakapula pa. Ahhh baka naman may birthday oo tama tapos dito ginanap sa resto namin.

"What's your order sir?" Tanong ko sa isang lalaking nasa sulok lang at magisa. Hindi kopa nakikita mukha nya dahil busy ako sa pagsulat kahit wala pa syang sinasabi.

"1 strawberry juice." Simpleng sagot nya. Hindi kona sinulat yun. Nung tumingin sya sakin ay nagulat ako dahil si-si p-paolo ang nasa harap ko. Hindi ko mapigilan na kiligin kaya bago nyapa makita ay umalis na agad ako dun.

"1 strawberry juice plss." Sabi ko sa nagseserve at inintay na din yun para maibigay na kay crush hihihihi.

"Here's your order sir." Nilagay kona yung order nya at akmang aalis na ng kausapin nya ako. Hindi muna ako lumingon dahil kinilig ako masyado sa sinabi nya.

"I miss you." Simple lang yun pero ang bilis na ng tibok ng puso ko. Pagharap ko sa kanya ay nanlumo ako dahil hindi nya pala sakin sinabi dahil may kausap sya sa phone nya.

Agad akong umalis dun feeling ko anytime babagsak na ang luha ko. Ang arte ko no pero joke lang yun nasaktan lang ako ng konte dahil napaka assuming ko masyado.

Lumipas ang oras at malapit na kaming umuwe. Dahil sa sobrang saya ng manager ng resto ay hindi nya muna kami pinauwe dahil nag celebrate pa kami. Ngayon ko lang nalaman na araw ng mga puso ngayon pero hindi ko naman alam yun kaya tahimik nalang ako.
Nakakatuwa kase dahil daw sakin kaya madami silang customer ngayong araw daw ng mga puso, dahil ng mga nakaraang taon ay normal lang din daw yun.

Pauwe nako sa bahay at nag pedicap nalang ulit ako. Hayssss buti wala kaming pasok bukas makakapag pahinga na din sa wakas. Naalala ko huling araw kona bukas. Natulog na ako at hindi na rin ako nagpalit ng damit dahil sa sobrang pagod narin.