Savage

κεφ.16

Φτανω με μιση καρδια εξω απο το σπιτι μου και βγαζω το κινητο για να στειλω μηνυμα στον Αγνωστο.

Τελος. Δεν θα κατσω να ανεχτω αυτη τη συμπεριφορα. Δεν εχω κανει κατι για να το αξιζω αυτο.

<<Αμελια!>>

~~~

Ακουω το ονομα μου αλλα πριν προλαβω να γυρισω ενα χερι τυλιγεται γυρω απο το μπρατσο μου.

<<ΑΑΑΑΑΑΑ>> τσιριζω αλλα ο Στεφαν μου κλεινει το στομα με το χερι.

<<Μη φωναζεις βρε παιδι μου, θα σηκωσεις ολη τη γειτονια στο ποδι>> μου λεει και παιρνει το χερι του.

<<Τι κανεις; Πας καλα; Κοντεψα να πεθανω απο την τρομαρα μου>> του λεω εκνευρισμενη γιατι συγνωμη κιολας...Δεν ειναι καθολου λογικο να γυρνας σπιτι μεσα στο βραδυ και ενας τυχαιος να σε αρπαζει απο τον αγκωνα και να σου κλεινει το στομα. Ειναι βγαλμενο απο ταινιες τρομου.

Αλλα εχει χαρη που ειναι...ο Στεφαν.

<<Δεν ηθελα να φανει τοσο τρομακτικο>> λεει για πλακα και σκαει ενα γελακι. Χριστε μου ειναι τοσο γλυκος οταν χαμογελαει!! Θελω τοσο πολυ να τον αρπαξω και να τον- <<Θα παω για καμια μπυριτσα με τα παιδια. Και εφοσον η φιλη μου δεν ηρθε και ο...ο δικος σου τελος παντων δεν εμφανιστηκε>> το λεει και αναστεναζω <<θα... θα θελες να ρθεις μαζι μας;>> με ρωταει και μενω καγκελο.

Οπα.

Οντως συμβαινει τωρα κατι τετοιο;

Ο Στεφαν Κουιν μου ζητησε να παω μαζι του για μπυρα;

Ο Στεφαν, που ποτε δεν βγαινει με γκομενες εξω;

Μου ζητησε εμενα να βγω μαζι του;

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ. ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΡΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΑΜΕΣΩΣ.

<<Εεεμ...εισαι...ξερεις εισαι καλα;>> με ρωταει και με χτυπαει στον ωμο.

Ποση ωρα εχω μεινει ακινητη να τον κοιταω ειπαμε;

Γνεφω αργα και σταθερα, χωρις ακομη να εχω συνειδητοποιησει αυτο που μου προτεινε.

Λες, να το βλεπω σε ονειρο; Θα γαμουσε. 

Θα πηγαιναμε μαζι για μπυρα, οι φιλοι του ξαφνικα θα εξαφανιζοντουσαν και εγω αναγκαστηκα θα επρεπε να μεινω μαζι του. Μετα, επειδη για καποιο λογο θα ειχα ξεχασει τα κλειδια μου, θα επρεπε να παω σπιτι του να μεινω το βραδυ. Θα φιλιομασταν παθιασμενα κατω απο το φως του φεγγαριου και θα μου εκανε ερωτα ολο το βρα-.