Unang Araw ng Marso taon ng 2017
Ang unang araw sa buwan ng Marso na ako'y ng simula ulit magbukas ng pitong nakasara.
Ang unang araw na ako'y muling pumasok sa mundo alam ko matao, magulo, at demanding na halos hindi ko nais tignan ang mga tao makakasalamuha ko.
Ang unang araw ng Marso narinig ko ang halak hakan sa isang silid na aking paparuonan.
Ang araw ng Marso ang ng balik sa mga sandali na ako ay dating makibo, matawa, at masayahin. Ngunit, yun din ang araw na muli ako nanatili sa mundo alam ko ako ay nararapat. Ang araw na ako ay nakaramdam ng pagkaulila, lungkot, at pagtatanto.
Hindi ko lubos maisip ang dapat ko ipakita kundi ang dating mukhang nakabusangot, matalas ang paningin, at aurang ayaw magpatinag.
Simple lang dapat ang Unang Araw ng Marso, ngunit sa pagpilit na hindi mapansin ay biglang tanong ang bumati.
"Miss, ano pangalan mo?"
Sa pagkagulat ay walang lumabas sa bibig ko kundi ang nakaayon sa dapat ko laman gawin.
"Ito na po yung mga bagong Officers ng Social Work Student Organization."
Sabay abot laman ng dokomemto ng lalaman ng listahan ng mga pangalan na magiging opisyal sa taong 2017. Naghintay lang ako na kunin ng isang babae na ka departamento ko ang sinadja ko.
"Ay sige po. Ang aga niyo naman mag submit."
Hindi maikakaila sa kanyang boses ang yabang na may iyayabang.
Nakinig lang ako sa mga kutchaan. Pinapaalam ang kahusayan at kasipagan ng amin departamento.
Ngunit, hindi ko na ito matagal na pinakingan at umalis na laman, inaakala ito ang huling pagpasok ko sa pintuan iyon.
BINABASA MO ANG
Araw, Buwan, at Taon
RomanceHindi ko masabi, hindi ko pwede sabihin, Kaya ako na laman ay nagsulat, Ng mga dapat bibig ko ang bibigkas, Ngunit puso ko na laman ang nagtamo ng mga salitang hindi masambit ng bibig ko hindi kaya kumarimpas. Sunday, 12 April 2020