2.BÖLÜM

117 50 288
                                    

Evet sabah olmuş.kalktım erkenden.neyseki bugünde haftasonuydu.geç kalksamda birşey olmazdı.ama Berk'le gideceğim için olabilirdide.

Bizimkiler de kalkmış.kahvaltı'da hazırdı.hemen oturdum sofraya bir güzel kahvaltımı yaptım.

Tuğçe'de hazırlan'mam gerektiğini söyledi.berk birazdan burda olurmuş.hemen kalktım sofranın başından.ellerimi yıkadım.geçtim odama kıyafet aramaya başladım.ne giysem acaba biraz hızlı olmalıydım.berk birazdan burda olacaktı çünkü.mavi kotumu giydim.içine de ve yaka beyaz bir tişört beyaz ve siyah favori rengim.

Saçlarımı da iki yandan ördüm. birde hafif makyaj çok güzel olmuş du.çıktım odamdan ben çıkıyorum dye haber verdim bizimkilere.

Ayakkabılarımı giyip ayrıldım evden.berkte kapının önünde beni bekliyordu.nedense kalbim çarpmaya başlamıştı.ilerledim yanına doğru. beyfendi telefondan kafasını kaldırmadan "hazırmısın?"dedi."hazırım"dedim.

Bide kafasını kaldırıp baksa.arabaya geçtik. bayağı da güzelmiş arabası hoşuma gitmişti."eee nasılsın hanım efendi"dedi."iyi dedim." "Sağolun bende iyiyim dedi."çocuğa nasıl olduğunu bile sormamışdım."kusura bakma sormadım biraz dalgın'dım" dedim."farkettim dalgın olduğunu" dedi.hafif gülerek."eee ozaman söyle bakalım neden dalgın'sın" dedi."ailemi özledim.onları düşünüyordum"dedim."zaten gideceksin bi kaç haftaya kadar mezun olduktan sonra"dedi.

"Evet gidecektim ama yinede çok özlemiştim onları."onlar dediğimde bi annem var birde dayım.sadece ikisi babam ben küçükken vefat etmiş kalp krizinden." "başın sağolsun" dedi berk."sağol" dedim."peki hiç kardeşin yokmu" dedi."yok"dedim."hiç kardeşim yok ben tek çocuğum.ben doğduktan kısa süre sonra babam vefat etmiş.o yüzden bi kardeşim yok.

Ama olsun Tuğçe var filiz var eda var.onlar benim kardeşim bi ailemde onlar dedim."

"Ne güzel" dedi. arkadaşlarını ailen gibi görmen."senin ailen" dedim. "Benim ailemde İstanbul'da yaşıyor"dedi."babam annem bir de kız kardeşim var.bende burda işlerimi halledip kısa süre sonra onların yanına döneceğim" dedi."iyi"dedim.

Gelmiştik alışveriş merkezine.berk arabayı park etti.bende arabadan indim.oda indi benimle birlikte."sendemi geleceksin yanımda?" diye sordum."tabiki"dedi.hafif tebessüm ederek."seni yalnız bırakacağım'ımı
Sandın." "peki sen bilirsin"dedim.

Girdik alışveriş merkezine.biraz dolaştık oralarda.sonra bir mağazaya girdik.çok güzel şeyler vardı.tam mezuniyet kıyafetleriydi hemde istediklerimden.berk bir köşeye oturdu.bende bir kaç kıyafet alıp kabine geçtim.çok güzel şeyler seçmiştim.

Hemen giydim bir tanesini.önce kabinin içinde baktım kendime sonra kabinden dışarı çıktım.ordaki ayna daha büyüktü.berk "olmamış"dedi.bakakaldım."neden bakalım?" dedim."fazla sade"dedi."peki başka deneyim ozaman" dedim.tekrar girdim kabine bu sefer giydiğim şey birazdaha şıktı.kabinden çıktım.berk "buda olmamış"dedi.sanki kendi giyecek.bu çocuğa tam ısınacağ'ım tekrar uyuz oluyorum.

Bu sefer kalktı yerinden kendi gitti kıyafet seçmeye.geri döndüğünde elinde kırmızı çok şık bir elbise vardı.ne çok abartılı nede çok sadeydi tam istediğim gibiydi.elbise hoşuma gitmişti.elime verdi elbiseyi. "Al bakalım birde bunu dene"dedi.elbiseyi denemek için tekrar kabine girdim.

Çıktığımda resmen Berkin gözleri büyümüştü."vav" dedi."çok güzel ve zarif olmuş."nedense içimde bir şey olmuştu anlam veremediğim bir kıpırtı.heycanlanmıştım sanki birazda utanmış."teşekkür ederim dedim.zevkliymişsin." "öyleyimdir" dedi.elbiseyi gerçekten çok beğenmiştim.Berk gerçekten zevkli birine benziyor.

Kabine elbiseyi çıkartmak için tekrar girdim.üstümü değiştirdim ve Berkin yanına gittim.

"Hazırım gidebiliriz."ücreti ödemek için kasiyere doğru ilerledik.Berk hafif tebessüm ederek bana doğru bakıyordu.bende kafamı ona doğru çevirince hemen önüne baktı.utanmıştı sanki yada bana öyle geldi.Kasaya parayı ödeyip oradan ayrıldık.

Sonsuz YaramHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin