Geadopteerd door 1D

hoofdstuk 24 Finn

HOOFDSTUK 24
#Lina
Stom rot kind.
Ga dood.
Lelijk mormel.
Waarom besta je nog.
Ik snap waarom je moeder is gestorven door kanker, ze wauw niet meer voor je zorgen.
En weet je waarom?
Omdat je niks kan klein mormel.
Gaaaa dood.
Gaa dood.
Ga dood.
Ik schiet wakker en begin te huilen.
Zayn doet zijn ogen open, en schiet direct omhoog als hij mij ziet huilen.
Lina wat is er?
Ik ga op Zayn zijn schoot zitten, en doe mijn hoofd in zijn t-shirt.

"N-nachtmerrie."
Hij knikt.
Lina het is maar een nachtmerrie het is niet echt.
"J-jawel."
Lina over wat ging de nachtmerrie?
Ik hou mijn schouders op, ik wil het niet zegen.
Ze moeten niet alles van mijn verleden zijn.
Maar ze zijn wel mijn papas nu.
Maar nee ze moeten niet alles weten, dan bezorg ik hun problemen.
Ik zucht, en haal mijn gezicht uit Zayn zijn t-shirt.

Hij kijkt me afwachtend aan, maar ik schud mijn hoofd.
Ik sta op en loop naar de badkamer.
Ik doe zwarte kleren aan, en doe mijn kap op.
Ik laat mijn haar gewoon los.
Ik doe de badkamerdeur open, en loop dan naar beneden.
Zayn zit nog steeds op mijn bed.
Ik loop naar beneden, en ga buiten zitten.
Ik zag daar juist Liam, Louis en Niall in de zetel zitten.
Ik denk dat ze me naar buiten hebben horen lopen, want ik hoor voetstappen.
Ik kijk naast me, en zie Niall naast me is komen zitten.
Ik ga direct op zijn schoot zitten, en duw mijn hoofd in zijn t-shirt.

Hey.
"Hey." Mompel ik.
Lina waarom liep je naar buiten?
Ik denk na en ga het toch maar zegen van mijn verleden, ze moeten gewoon alles weten.
Ik zucht.
"Ik had een nachtmerrie daarjuist."
Waarover.
"Dat vroeg Zayn dus ook, maar ik wil jullie er niet mee lastig vallen."
"Ik heb jullie nog niet alles verteld over mijn verleden."
Lina je weet toch dat je alles tegen ons mag vertellen.
Ik knik langzaam.
Wil je het vertellen?
Ik adem goed in en uit en begin dan iets uit mijn verleden te vertellen waar ik moeite mee heb.
"Na de dood van mijn moeder, zei ik toch dat mijn vader me slaagde he."
Niall knikt.
"Hij slaagde niet alleen mij maar ook..."
Ik slik.
"Ook mijn oudere broer."
Hij kijkt me met open mond aan.
Ik slik en begin voort te vertellen.
"Mijn oudere boer was toen ik 6 was 11."
"Mijn vader slaagde ons altijd en dan op een moment is mijn oudere broer snachts verdwenen."
"Hij is weggelopen en heeft mij alleen achter gelaten bij mijn vader."
"Na dat mijn oudere broer weg was, begon mijn vader me te v-verkrachten en en harder te slagen en schotten."
Na dat ik het heb verteld, begin ik kei hard te huilen.
Ik druk mijn gezicht huilend in Niall zijn t-shirt.

Lina?
Ik knik langzaam.
Ik ben blij dat je het hebt verteld.
Leeft je oudere broer nog.
Ik hou mijn schouders op.
"D-dat weet i-ik n-niet, maar i-ik denk h-het niet, want d-de politie z-zei dat z-ze hem d-dood h-hebben gevonden b-bij een b-brug.
Hij knikt.
Kom we gaan naar binnen.
Wil je een dagje niet naar school.
Ik knik.
Hij knikt en tilt me op.
Als hij me heeft op getilt, neemt hij me mee naar binnen.

De jongens kijken me direct bezorgd aan, als ze mij nog een beetje zien huilen.
Niall gaat naast de jongens in de zetel zitten en zet mij op zijn schoot.
Wat is er met Lina?
"N-Niall vertel j-jij het a-alstublieft?"
Hij knikt, en begint heel het verhaal te vertellen.
Na het verhaal kijken alle jongens me bezorgd en geschrokken aan.
Ik duw mijn hoofd terug in Niall zijn t-shirt en begin zachtjes terug te huilen.

Lina gaat het?
Ik schud mijn hoofd snikkend.
"M-mijn o-oudere b-broer heeft m-me
g-gewoon a-achtergelaten."
Lina hij zou wel een goede reden hebben gehad om weg te gaan.
Ik knik langzaam, maar toch denk ik nog steeds wat ik denk.
Finn zou me nooit meer willen zien dat weet ik zeker, ookal is hij er toch niet meer.
Ik pak uit mijn broekzak een foto van mij en mijn broer en kijk er naar.
Er rolt nog 1 traan over mijn wang, en dan stop ik met huilen.

Lina?
Ik knik en kijk naar Louis die naast me zit.
Mag ik de foto zien?
Ik knik en geef hem de foto.
Lina heb je die foto altijd bij je?
Ik knik.
Mijn papa's knikken en kijken allemaal naar de foto.
Hoe noemt je broer, als je dat nog weet.
Natuurlijk weet ik dat, wie nu niet.
Wie vergeet nu hoe haar broer noemt?
Ik zucht, en ga weer uit mijn gedachten.
"Mijn b-broer noemt Finn."
Ze knikken en geven de foto terug.
Ik pak de foto terug aan, en leg hem terug in mijn broekzak.

Ik zucht.
"Papa's ik ga naar boven he."
Als ze knikken, loop ik naar boven.
Ik loop naar mijn kamer en ga op bed liggen.
Na nog geen seconde val ik in een diepe slaap.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arme Lina, ze heeft al zo veel mee gemaakt. ♡♡♡
Veel lees plezier nog, ik hoop dat jullie dit hoofdstukje leuk vonden.
Groetjes Huskyzot Xxx