Inna Historia Pewnej Bajki.....✨🏰✨

1.

Ciapek, Balbina, Perdita, Penny, Pączek, Freckles, Łatek, Szczęściarz, Dzwoneczek, Rolly, Doti, Albi, Fifik, Domino i Kropelka.

To 15 szczeniaków rasy Dalmatyńczyk oraz dzieci Pongo i Cziki.
Około 2 tygodnie temu zostały porwane przez Nochala i Baryłę.
2 pachołków wynajętych przez Cruellę De Mon.

Pewnie ciekawi was kto to Cruella De Mon, prawda?
To demon w swojej czystej postaci.
Skądś musiało się wziąć to nazwisko, prawda?
Potwór z tego względu, że jej celem było uszycie ze skóry, niewinnych szczeniaków, futra do noszenia.
Chciała najpierw wykupić 15 piesków należących do Rogera i Anity, jednak słysząc ich odmowę jakiś czas później, z pomocą 2 braci, porwała młode.
Aby mieć wystarczającą ilość skóry na futro wykupiła 84 innych dalmatyńczyków.

Pieski zostały zabrane do Starego Zamczyska Cruelli.
W ogromnym salonie, w kolorach czerwieni i różu, większość piesków spała, a pozostałe szeptały między sobą.
Wśród nich, nie licząc 15 dzieci Pongo i Cziki, była mała suczka, która szczególnie wyróżniała się z pośród pozostałych 84.
Miała ciemno brązowe oczy.
Z wielkości była też mniejsza od rówieśników, a do tego....

Nie miała ani jednej czarnej czy brązowej plamki na ciele.
Była bielutka niczym śnieg.

Były też jednak równie oryginalnie wyglądające psy.
Jeden pies miał cały brązowo czarny pyszczek, inny samczyk miał czarną pupcię z białymi plamkami, jedna samiczka miała łatki ułożone w kształ serduszka, a jeezcze inna miała odwrócone kolorki: czarne futro z białymi plamkami.

Jak większość wykupionych dalmatyńczyków Bianka ( bo bezplamkowa takie nosiła imię) nie pamiętała swoich rodziców, ale przez bycie najmłodszą potrzebowała opieki i poczucia bezpieczeństwa.
Pipi, Rubi, Pióro, Hasan, Doti, Fifik i inne pieski pomagały jej, rozmawiały z nią i pocieszały.
W szczególności zaprzyjaźniła się z szczeniakiem o czarnym, lewym uchu i czarnej plamce na prawym oku : Ciapkiem.
Jako, że był zawsze przyjaźnie nastawiony do wszystkich psów nie miał problemu by się zakolegować.

Pewnego razu kiedy biała sunia siedziała na fotelu i oglądała razem z innymi telewizję, Nochal wszedł do salonu kompletnie pijany i nieświadomie złapał szczeniaka siedzącego na wygodnym, czerwonym meblu i rzucił w kąt.
Mała przeturlała się twardo po podłodze wpadając na jasno różową ścianę, tym samym uderzając w nią. Niektóre pieski zaczęły szczekać na ledwo co przytomnego człowieka.
Ciapek wraz z Frecklesem i Łatkiem ugryźli w nogę pijanego mężczyznę.
Nochal był na tyle pijany, że nie poczuł, że został pogryziony i padł na fotel po czym od razu usnął.
Ciapek podbiegł z paroma innymi szczeniakami do pieska leżącego na końcu pokoju.

- W porządku? - Spytał i pomógł małej wstać.

- T-tak...trochę zabolało. - Powiedziała sunia.

- A to okropny drań! - Powiedziała suczka, z brązowymi plamkami na mleczko białej sierści, spoglądając wrogo na kanapę skąd dochodziło głośne chrapanie.

- Mam ochotę go pogryźć! - Tym razem odezwał się szczeniak z czarnymi plamkami na oczach.

- Pirat! Cicho! - Szczeknęła sunia z czarnymi łapkami i piwnymi oczami.

- Bo cię usłyszy! - Dodała.

- Wybacz Ruzio. ALE sama rozumiesz! - Powiedział słysząc wytłumaczenie w swoim głosie.

- Uciszcie się! - Powiedziała stanowczo Perdita. Suczka będąca kopią Cziki. Ruchem głowy pokazała, że do pokoju wszedł Baryła.

Kilka dni później do zamczyska przyjechała Cruella De Mon.
Szczeniaki z przerażeniem słuchały jak kobieta wydziera się na braci by ci do rana zabili ( jak to ona nazwała ) Te Kundle i obdarli ze skóry by otrzymać " materiał " na futro.
W momencie gdy Cruella opuściła budynek dwaj bracia wrócili do oglądania programu w telewizji. Do salonu, przez dziurę w ścianie, dostał się Sierżant Czmych :
Bury kot wysłany przez starego psa Pułkownika, mieszkającego w starej szopie kawałek drogi od zamczyska, by pomógł szczeniakom.
Szeptem powiedział dalmatyńczykom by uciekły z pokoju przez dziurę w ścianie.