elements (dutch story)

chimera - Magie - hoofdstuk 1

Het zwakke ochtend licht scheen door haar half versleten gordijnen. Vandaag was het zover de jaarlijkse "keuring" zoals ze het noemden.  Chimera was erg opgewonden. Ze had hard gestudeerd en hoopte te worden uitgekozen door de acedemie in de hoofdstad.

Ze woonde sinds haar negende in een weeshuis. Van het leven daarvoor wist ze niets meer. Geheugen verlies. Ze had soms dromen over haar ouders. De dromen eindigden met haar alleen in het bos bewusteloos terwijl op de achtergrond haar huis afbrande. Of dit was gebeurt met haar echte ouders wist ze niet. Wat ze wel wist was dat leven in een weeshuis niet makkelijk was geweest. Je had geen spullen voor je alleen en was ook altijd bij anderen. Ze had niet heel veel vrienden. De andere kinderen waren ook jonger dan haar. Leuke lieve kleine kinderen werden geadopteerd maar een meisje van 9 dat zwaar in de war was wilde niemand adopteren. Dat ze een manipulator was hielp haar ook niet. Als klein meisje werd ze uitgescholden voor heks. Wat ze ook was in zekere zin maar op die leeftijd had ze niet door dat dat iets was om trots op te zijn. Ze was anders dan de rest en dat zorgte ervoor dat ze niet goed was met mensen.

Ze zwaaide haar benen uit bed en trok haar kleren aan. Snel deed ze haar zwarte haar een beetje netjes zodat ze niet zon ochtend kop had. Ze keek in de spiegel en knipperde met haar blauwgrijze ogen die soms een licht paarse tint leken te hebben. Ze kon er mee door. Ze liep naar de deur en klemde haar spreuken boek tegen haar aan. Zoals ze al had verwacht was het weeshuis in rep en roer. Overal renden mensen rond om zich klaar te maken voor de keuring. Ze werd bijna omver gelopen door 2 rennende meisjes. Chimera glimlachte licht. Ze liep rustig en beheerst zoals altijd de trap af om zich te gaan melden. 

Nadat ze snel een broodje naar binnen had gewerkt wat een hele prestatie opzich was aangezien ze heel zenuwachig was was ze naar de bus gestuurd en had een plekje voorin geclaimed. Achterin wat het altijd remoerig en dat kon ze even niet hebben. Ze was van haarzelf al remoerig genoeg.  Vorig jaar waren de jongens aan de beurt voor de keuring en nu de meiden. Wat was erger dan een bus vol remoerige meiden? Je snapt het al. Het werd natuurlijk erger. Ze wist zeker dat er etenswaren in haar haar zat na de ontdekking dat de meiden achterin de bus eten hadden meegesmokkeld.

Na een lange rit was ze dan eindelijk aangekomen in de hoofdstad van haar rijk. Er stond een groot gebouw dat leek op een paleis. De academie. Er waren verschillende ingangen. Een rode vlag voor vuur, een groene voor aarde, een blauwe voor water, een gele voor lucht en tenslotte een paarse voor magie. Alle vlaggen hadden een eigen teken. Vuur had het bekende vlammende hart, aarde hadden een grote bloem, water de sierlijke golf, lucht had een sterke adelaar en dan had je magie met een mysterieuze ster. Chimera glimlachte en volgte de meute naar de ingang van magie om binnen een enorme drukte aan te treffen.