Villadan biraz uzaklaştıkdan sonra bir parka girdim ve bir banka oturdum. Jacks'i cidden çok ama çok özlemiştim. Ondan hiç bu kadar uzun süre ayrı kalmamıştım. Neredeyse doğduğumdan beri onunlayım.
Ama artık kendime gelmem lazım. Daha fazla düşünürsem cidden hasta olucam. Artık normal bir hayata devam etmeliyim.
Parkta bir süre oturduktan sonra banktan kalktım ve villaya doğru yürümeye başladım. Villanın önüne gelince derin bir nefes alarak içeriye adım attım artık daha iyi olucam.
Villanın kapısını çaldım ve beklemeye başladım. Kapıyı Yu Jin açmıştı. Beni görünce hemen bana sarıldı.
Y: seni ne kadar merak attim. İyisin değil mi?
S: evet iyiyim. Biraz hava alıp geldim.
Y: tamam geç bakalım içeriye.
İçeriye girdim ve direkt odama çıktım. Oturma odasından Jungkookların ve bizim kızların sesi geliyordu.
Dolabımın önüne geçtim ve birkaç parça kıyafet seçip giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
S
onra aşağı indim. Oturma odasına girdim ve tek boş yer olan Yu Jin ile Dong Hyun'un arasına oturdum.
J: Sun Yeon iyi misin?
S: evet , kötü mü görünüyorum?
J: yok hayır öyle demek istemedim. Bu sabah ağlayarak evden çıktın da o yüzden sordum.
S: iyiyim yani bir sorun yok.
M: Sun Yeon sen kahvaltı yapmadın. Ben senin için daha demin bir şeyler hazırladım. Mutfağa geçip ye.
S: teşekkürler.
Ayağa kalktım ve mutfağa girdim. Min Seo cidden her işte iyiydi. Hemen oturup kahvaltımı yaptım. Sonra içeriye geçtim ama bizimkiler yoktu. Camdan dışarıya baktığımda herkesin dışarıda olduğunu gördüm. Ben de dışarı çıktım ve yanlarına gittim.
Hep beraber oturduk ve baya sohbet ettik. Woo Jin telefonla konuşmaya gitmişti. Biz de anılarımızı anlatıyorduk. Birden üzerimde hissettiğim soğuk suyla çığlık attım. Herkes bağırarak kaçıyordu. Çünkü Woo Jin hepimizi hortum ile ıslatıyordu. Bir süre sonra dinlenmek için durdum. Herkes çok yorulmuştu. Biz kızlarla minderlere oturmuştuk.
Jungkook ve Dong Hyun hala Woo Jin'i kovalıyordu. Biz de onlara gülüyorduk. Sonra birden Dong Hyun Woo Jin'i havuza itti. Böylece herkes ıslanmış oldu.
Jungkooklar da yanımıza gelip oturdular.
D: hadi beraber yemeğe çıkalım.
Hepimiz onu onayladık ve onlar eve hazırlanmaya gitti biz de hazırlanmaya başladık.
Odama çıktım ve duşa girdim. Duştan çıkınca üzerime bir şeyler giydim ve saçlarımı kuruttum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanıma telefonumu aldım ve aşağı indim. Kızlar da hazırlanmıştı. Birlikte dışarı çıktık. Jungkooklar bizi görünce yanımıza geldiler ve beraber yürümeye başladık.
Y: eee nereye gidiyoruz.
W: buraya yakın bir yerde güzel yemekleri olan bir restoran varmış. Oraya gidiyoruz.
Yol boyunca sohbet ettik ve sonunda restorana geldik. Gerçekten güzel bir yere benziyordu. İçeri girdik. Woo Jin önceden rezervasyon yaptırmış. Bizi güzel bir masaya aldılar ve siparişlerimizi verdik.
S: ben lavaboya gidiyorum.
Masadan kalktım ve bir garsona lavaboyu sordum. Yerini öğrenip yürümeye devam ettim. Uzun bir koridora girmiştim. Lavabonun kapısını açıcakken birisi adımı söyledi. Kafamı kaldırıp baktığımda bunun Kang Min olduğunu gördüm.
Onu görünce gözlerim dolmuştu. Şimdi o kim diyeceksiniz. O beni en zor zamanımda yanlız bırakan , terk eden kişi.
K: Sun Yeon nasılsın?
S: b-bunu hangi yüzle soruyorsun ya!? Beni en zor zamanımdan yanlız bıraktın. Ben sadece param için sevdin ! Ailem ölünce şirketimiz iflas etti. Bu yüden beni bıraktın. Benim duygularımı hiç düşünmeden. Ben seni ne kadar seviyorum hiç düşünmedin.
Sonlara doğru sesim kısılmıştı. Çünkü ağlamaya başlamıştım.
K: Sun Yeon bak yenide-
O sözünü tamamlamadan ona tokat attım.
S: o sözünü sakın tamamlama. SAKIN!
Dedim ve koşarak restorandan çıktım. Herkes bana bakıyordu. Deli gibi ağlıyordum ve koşuyordum. Sonunda restorandan ve evden baya uzaklaştım. Nerede olduğumu bilmiyorum. Ama biraz nefes almam lazım. Gördüğüm bir banka oturdum.
Beni en kötü zamanımda bırakmıştı. Ve şimdi gelmiş yeniden diyor. Ne hakla ya ne hakla?
Telefonum çalıyordu ama aldırış etmedim. Gözlerimi kapattım ve ağlamaya devam ettim.
++++++++++++++
Evet bu bölümün de sonuna geldikk. Umarım beğenmişsinizdir.😘❤
