Accidentally in Love

Ang Polo, Vow!

Isang tahimik na umaga.

“Hay!Grabe kaasar talaga…Ngayon lang ako nasuspended!"

*Tok tok tok

"Huh? May kumakatok? Wala namang may alam ng bahay ko a, khit nga si Andy."

*Tok tok tok

“Teka!Sandali lang"

*Tok tok tok

"Wait!Hoy hindi na katok yan ha kalampag na e!"

Sa pagmamadali ko,nadulas ako pababa ng hagdan. Ay grabe ang sakit ng balakang ko humanda sa akin ang taong ito.

*Tok tok tok

"Sandali nga!"

Pero lalo pang nilakasan ang pagkatok.

"Sino ba ito?"

Nang buksan ko ang pinto.

“Ikaw? Mr Kazuma!"

“Gulat na gulat ka!"

Lumabas ako at nagmasid sa paligid.

“Ano bang ginagawa mo?!”ang tanong ni Crucxy

Nang matapos ako sa pagmamasid hinigit ko si Crucxy paloob nang bahay niya.

“Uy!Teka lang!Ano bang ginagawa mo?!”ang tanong ni Crucxy

Nang nasa loob na nang bahy inilock ko ang pinto nang bahay niya at humarang dito.

“Teka ano ‘to?!”ang tanong ni Crucxy na medyo natatakot

“Bkit natatakot ka?”ang tanong ni Inah

‘Hi-hi-hindi!”medyo kinakabahan na sagot ni Crucxy

“Sus kinakabahan ka e wag kang mag alala wala akong gagawing masama sa iyo.Teka!ano nga pala ang ginagawa mo dito?!”

“Hay!(pagkakampante)Akala ko naman papatayin mo na ako dahil suspended tayo nagyon…Ito oh!!!(Ini-abot ang polo niyang may tapon nang kape)”ang sagot ni Crucxy

“Ano yan?!”

“Bulag ka ba!Edi yung polo ko na tinapunan mo nang kape,di lang basta kape black coffee.Eto labhan mo!!!”ang sagot ni Crucxy na inihagis ang polo sa mukha ko.

“Bakit ngayon mo lang binigay?!"

“Sinadya ko talaga yan nang sagayon,mahirap tanggalin ang mansa sa polo. Ah!Teka ibalik mo din sa akin yan ha!”

“Alam mo nakakainis ka!!!”

“Alam mo kung di ka lang marunong nang martial arts,napatulan na kit.Sige bahala ka na dyan”

Lumabas na nang bahay ko si Crucxy.At ang lakas nang pagakakasarado ng pinto.

“Aba!Talagang gusting sirain ang pinto nang bahay ko! “Paano ko tatanggalin ang mantas nito? Ang tigas na nga nito e!"

Maghapong nilabhan ni ko ang polo ni Crucxy.

“Masakit na ang kamay ko di pa natatanggala ang mantas nito”

Habang naglalaba ako may naalala ako.

"Hay!Muntikan na akong mahuli doon.Lagot na naman ako kay mama, mapapahamak siya! So kailangan ko n nmng umalis hay lagi na lang tsss"

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ko sa gilid ng daan ng biglang may nakasalubong ako.

"Anong ginagawa mo? Ang lalim yata ng iniisip mo"ang tanong ni Kristina

"Oo nga e,ah Kris may tatanong lang ako ah paano kung nalagay ka sa sitwasyon na alam mong may mapapahamak ang isang tao at mga kaibigan mo kpag nag stay ka sa knila, lalayo ka ba?"

"Kung ako nmn ay masaya kasama sila bat ako lalayo kung pwedi din nmng samasama din kami harapin yung pagsubok!"

"Ah ganun ba!"

"Nasagot ko ba?"

"Ah oo haha salamat!"

Bigla na lang akong may napansing mga lalaking nakaitim sa di malayong coffee shop at may napansin din akong mga sasakyang kulay itim na nakapark sa paligid.

"Aeh Kris tara dito!"

At agad kaming pumasok sa dress shop na katapat lang namin.

"Bat naka boys outfit ka?"

"Aeh wala lang to Kris, peding favor ibili mo nmn ako ng souvenier dun sa kbilang kanto kukunin ko na lang bukas sa school!"

"Ah sige!"

Nang napansin kong sinundan ng mga lalaking nakaitim si Kris ay agad na rin akong umalis ng shop.

"Hay muntik na ako dun!"