"Kiara!!anong ginawa mo sa kapatid mo?!"-sigaw ni mama habang sumusugud na palapit sa akin
Nabigla nalang ako ng bigla niyang hablutin ang buhok ko
"Mama *hek*h-hindi naman po *hek* ako ang nag paiyak sa kanya ei,meron po kase akong ginagawa pero kanina pa siya yaya ng yaya sakin makipaglaro"-pag papaliwanag ko habang tumutulo ang aking mga luha
Hinila ako ni mama papunta sa pinaka dulo ng kwarto at......
Boogsh~
Sinara niya ang pinto at iniwan niya akong mag Isa sa masikip na kwartong ito
Ako si Kiara kung hindi niyo maintindihan,ako lang naman ang panganay na anak Nila mama at papa,meron akong isang kapatid si,Kimitzi
Nung una Masaya naman kami, pero nung dumating ang kapatid ko,nag bago na ang lahat,kung dati ako yung prinsisa nila mama at papa,ngayon isa nalang akong walang silbing anak,,
Mas pinapahalagahan nila ang naka babata kung kapatid na si Kimitzi, dahil rin Siguro nagkataon na bunso siya at may sakit siya,special child siya
Kaya bawat oras, iniintindi ko ang lahat,kahit na binubugbug ako nila mama at papa kahit na kinukulong nila ako sa tuwing iiyak si Kimitzi, inuunawa ko ang lahat kase Alam kung may sakit ang kapatid ko
Pero dahil lang ba dun?di na nila ako papahalagahan?at tatratuhing parang basura nalang?
Anak rin naman nila ako ah?pero bakit parang wala silang nakikitang Kiara sa pamilya?bakit laging Kimitzi? Bakit lahat ng atensiyon nasa kanya na?na dati nasa akin lahat ng iyon? Halos lahat ng kamag anak ko siya ang paborito, pag dumadalaw ang mga pinsan ko lagi akong napag iiwanan,
Hindi ko naman ikakaila na nag tanim na ako ng galit sa kapatid ko pero pinipigilan ko lang kase kahit anong mangyari kapatid ko parin siya...........
Na halos lahat ng pag kaka Mali ko,puro na masasakit na salita ang makukuha ko sa kanila, pero pag si Kimitzi laging "ayos lang"
Fuck! I envy her
"Kiara bantayan mo muna ang kapatid mo may pupuntahan lang kami ng papa mo"-bilin saakin ni mama bago sila umalis
Ito na Ata ang tamang pag kakataon para maging pantay na kami ni kimitzi
Pumunta Ako sa kwarto niya,habang siya ay kasalukuyang nag lalaro ng kanyang mga laruan
'Ohhh kimitzi,sa wakas magiging pantay na tayo'
Sambit ko sa aking sarili
At dun lumapit na ako sa kanya at Hinawakan ng mariin ang kaniyang kaliwang braso
"A-ate san mopo ako dadalhin?"-Sabi niya sabay hikbi
Kawawang Bata
Dinala ko siya sa Isa sa mga silid ng bahay namin, Kung saan doon Dinadala ni papa ang kanyang mga lumang baril, oo baril
Isa siyang napaka SAMANG pulis, hindi lang polis,masama din siyang ama
OO GALIT AKO SA KANYA,GALIT AKO SA KANILA,MATAPOS ANG GINAWA NILANG PAG MAMALTRATO SAKIN, PARA LANG SA KANILANG PINAKAMAMAHAL NA ANAK
ohh kimitzi,hindi ikaw ang bida dito
Pagkatapos noon ay kinuha Kuna ang isang maliit na baril sa isang aparador ni papa
