sevgili okurlar hikayenin baş kahramanı Aslı, ailesinden ayrı küçük bir evde yaşıyor.
Her zaman olduğu gibi sabah erkenden kalktım ve telefonumdan haberleri okuyordum
_ inanmıyorum! marsa yolculuk hemen başvuru yapmalıyım.
tabii bunu söylerken bağırmıştım umarım rezil olmamışımdır. her neyse hemen hazırlanmalıyım çünkü bugün akşam dokuzda süre bitiyormuş .yaz mevsiminde olduğumuz için hemen dolabımdan şu kıyafetimi giydim ve minnoş arabama binip başvuru formunu doldurmaya gittim
Gittiğimde bayağı kalabalık olduğunu gördüm acaba beni kabul ederlermi diye düşünmeden edemedim biraz asosyalim bu yüzden pek arkadaşım yok .aradan bir saat geçtikten sonra sıra bana geldi. ben karşımdaki insanları süzerken birden kel olan erkek kilomun, boyumun ve yaşımın vb. yazılı olan formu doldurmamı söyledi hemen arabaya binip bir simitçide indim acıkmıştım yani ne yapayım öleyimmi neyse oturduğum yerden bir yandan simidimi yiyor bir yandan da form dolduruyordum ki yanma birinin geldiğini hissettim hemen o yanıma döndüm ve
_buyurun .dedim
_yer yokta yanınıza oturabilirmiyim.
_peki tamam oturun
karşıma oturan kişi de bir form çıkartıp doldurmaya başladı formuna uzaktan göz gezdirdim benim formumla aynıydı ve hemen susamayan ben.
_ sizde mi marsa gitmek için form aldınız
_evet bende aldım bu arada isminiz neydi isminizle hitap etsem daha iyi olacak, tabii ki isterseniz . benim adım Barış.
_benim adım Aslı .formu doldurdum sizde doldurunca birlikte form götürmeye gidebiliriz.
_olur bende doldurdum zaten, gidebiliriz.
dedi ve benim arabamla yola çıktık yolda biraz birbirimizden bahsettik artık sizli bizli konuşmuyoruz zaten böyle konuşmak çok resmi oluyor tabii bende sevmiyorum.sonunda geldik. ilk barış girdi ve formu verdi sonrada ben verdim bizi daha sonra kabul edip etmeyeceklerini söylemek için arayacaklarmış.
_barış istersen seni evine bırakabilirim.
_olur desem zahmet vermiş olur muyum ?
_sorduğun soru mu senin şimdi yani . bin hadi!
_tamam biniyorum .
o evini tarif ede ede gittik. evi benimki gibi küçüktü ama bahçesi vardı yani dıştan çok güzel bir evdi içini çok merak ediyorum umarım beni davet eder derken
_içeri gelsene kahve içeriz ne dersin ?
_ olur derim
yani neden girmeyeyim. içeri girdiğim an resmen şok geçirdim mobilyaları beyazdı duvar kağıdı da açık renkti duvarda bir tablo vardı yanlışlıkla keşşke benim olsa demişim bunu dışımdan söylemiş olmalıyım ki barış gülmeye başladı bende geri kalır mıyım bende gülmeye başladım . Barış kahveler hazır dedi ve içtik .Akşama kadar orada oturdum sonrada eve gidip rüyalara daldım .
sevgili okurlar Aslının sabah rutinini yazma gereği duymadım çünkü sıkılacağınızı düşündüm mutlu kalın .