Kristel's POV
"Bes Hindi Kana Ba Mapipigilan?" May Halong Lungkot Sa Boses Ni Leigh Nang Itanong Saakin Ito
Ngumiti Ako Nang Malungkot At Sinagot Ang Tanong Niya
"Hindi Na Bes Kaylangan Kong Gawin To, Mahirap Man Na Iwan Ka At Ang Pilipinas Pero Kaylangan Eh. Marami Nang Masasamang Nangyari Sa Buhay Ko. Siguro Oras Na Para Bumangon Na Ako Para Sa Ikabubuti Koto At Ikabubuti Ng kuya Mo Eto Ang Gusto Nya Diba? Ang Mawala Ako"
Hindi Kona Napigilan At Namuo Nanaman Ang Mga Masaganang Luha Sa Mga Mata Ko May Mga Mumunting Hikbi Narin Ang Lumalabas Sa Bibig Ko
Naramdaman Ko Na Niyakap Ako Nang BestFriend Ko
"Shhh. Don't Cry Please. Sasama Ako Sayo Sa Paris Tutulungan Kitang Bumangon Kahit Kuya Ko Sya Lalabanan Ko Dahil Pina-iyak Kanya Ipapakita Natin Kay Charmaine Na Nagkamali Sya Nang Kinalaban Ipapamukha Natin Kay Kuya Na Nagkamali Sya Sa Pagpapa-iyak Sayo"
May Mga Luha Naring Namuo Sa Mga Mata Nya
"Pero Leigh--"
Hindi Ko Na Natuloy Ang Sasabihin Ko Dahil Nagsalita Na Sya
"Hindi Mona Mababago Ang Desisyon Ko Nasabi Kona Ito Kay Mommy At Pumayag Na Sya Eto Nga Yung Maleta Ko Oh" Sabi Niya At Itinuro Ang Pinto Na Kinaroroonan Nang Maleta Nya
"Ang--"
Hindi Koananaman Natapos Ang Sasabihin Ko Dahil Pinutol Nananya Iyon
"Okey Na Ang Lahat Inayos Kona Ang Lahat Nang Kaylangan At Sa Paris Na Tayo Mag-aaral Magkadikit Na Bituka Natin Kristel Kaya Hindi Ko Kayang Malayo Sayo" Sambit Nito At Yumakap Saakin
Isang Linggo , Isang Linggo Na ang Nakakalipas Nang Huli Kaming Nag Usap Ni Owy Nang Araw Nayun Nabuo Ang Desisyon Kong Umalis Nalang Nang Bansa Natabunan Na Nang Pagkamuhi At Galit Ang Nararamdaman Kong Pagmamahal Sakanya . Sisiguraduhin Kong Sa Pagbabalik Ko Ay PAgsisisihan Nyang Sinaktan Nya Ako
Oo Malamang Iisipin Nyong Maarte Lang Ako Dahil Wala Naman Kaming Relasyon Pero Kung Umarte Ako Ay Ganon Ganon Nalang, Masisisi Nyo Ba Ako? Masisisi Nyo Ba Akong Nagmahal Ako Sa Maling Tao? Masisisi Nyo Ba Akong Minahal Ko Ang BestFriend Ko? Mahirap Sobrang Hirap Nang Nararamdaman Ko Sobrang Sakit Hindi Ko Alam Kung Tama Bang Inilabas Ko Ang Nararamdaman Ko Sakanya
"Kristel 1 Na 2 pm Ang Flight Natin Tara Na Sa Airport" Sambit Ni Leigh Saakin
Nginitian At Tinanguan ko Ito, Sikreto Ang Pag Alis Ko At Sina Mommy Lang Ang May Alam Dto Kahit Si Owy Ay Hindi Alam Na Aalis Ako
Sumakay Nakami Sa Van At Tinungo Na Ang Airport Ayokong Makita Si Mommy Dahil Baka Hindi Ako Maka Alis Kaya Kagabi Kami Nag Bonding
Pagkatapos Nang Halos Kalahating Oras Ay Nakarating Nakami Sa Airport , Malapit Lang Ang Airport Saamin Kaya Mabilis Kaming Nakarating
Pumasok Na Kami Sa Airport At Hinintay Na Mag Alas Dos
Napag isip Isip Kong Mag Twitter Muna
"@Kristel: Wooh. Ang Hirap Iwan Ang Bansang Iyong Kinalakihan Pero Kaylangan"
Nagtweet Lang Ako Nang Nagtweet Nang May Sumagot Sa Tweet Ko
"@HandsomeOwy: @Kristel Saan Ka Pupunta?"
Sinagot Korin Ang Tweet Nya
"Kristel: @HandsomeOwy None Of Your Business"
Nagsagutan Lang Kami Nang Tweet Ni Owy
"HandsomeOwy: @kristel Its My Business Now Can You Please Tell Me Kung saan Ka Pupunta?"
"@kristel: @HandsomeOwy Whatever Bye GodBless Pakasaya Kayo Nang Palaka Mong GirlFriend"
Pagkatapos Noon Ay Tumayo Nakami Ni Leigh At Tuluyan Nangang Nilisan Ang Bansa
Alam Ko Babalik Kami Rito Pero Pag Dating Nang Tamang Panahon At Gagawin Ko Ang Lahat Upang Magantihan Si Owy At Si Charmaine
SA TAMANG PANAHON
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
BINABASA MO ANG
I'm His #0 Hater
FanfictionIsang Simpleng Babae Na Nagmahal Sakanyang BestFriend Ngunit Nasaktan At Kanyang Kinamuhian Ang Kanyang Kaybigan