The Marauders Daughter || Marauders & Harry Potter

Hoofdstuk 27 - de Time Turner

"Merle?" Klinkt Hermione's stem. Voorzichtig open ik mijn ogen. Mijn hoofd bonkt en mijn zicht is een beetje wazig. Ik zie twee hoofden over me heen gebogen. Mijn zicht verscherpt en ik zie dat het Harry en Hermione zijn. "Merle!" Zegt Harry.
Ik kom om overeind en kijk om me heen. Ik ben in de ziekenzaal en Ron ligt in het bed tegenover me. "Merle, ze hebben Sirius gevangen." Zegt Hermione met een diepe frons. "W-Wat is er gebeurd?" Vraag ik en ik wrijf over mijn slapen.
"Ik heb Ron en professor Snape naar de ziekenzaal gebracht en toen ik terug kwam zag ik dat jij de Dementors had verdreven bij Sirius en Harry en toen in elkaar stortte. Toen ben ik hulp gaan halen en toen hebben ze jou en Harry geholpen. Sirius hebben ze gevangen genomen. Ze willen de Dementors hem laten leegzuigen..." zegt Hermione. Mijn hart begint hard te bonken en ik voel een drukkend gevoel op mijn borst ontstaan. "Ik moet naar hem toe ik moet echt naar hem toe!" Zeg ik gefrusteert terwijl ik het deken van me af sla en vervolgens op sta. Dan komt Dumbledore binnen. "Meneer u moet ze tegenhouden!" Zeg ik wanhopig en ik loop naar hem toe met tranen in mijn ogen. "Ze hebben de verkeerde!" Zegt Hermione die naast me komt staan. "Dat is waar professor, Sirius is onschuldig!" Zegt Harry. "Sirius is mijn vader." Zeg ik en ik bijt op mijn lip om mijn tranen tegen te houden.
"Scabbers heeft het gedaan!" Zegt Ron dan vanaf zijn bed. "Scabbers?" Vraagt Dumbledore verbaasd.
"Scabbers is mijn rat meneer. Nou ja hij is niet echt een rat... Hij was wel een rat hij was de rat van mijn broer Percy, maar toen gaven ze hem aan mij en-."
Hermione onderbreekt Ron. "Het punt is dat wij de waarheid weten. Geloof ons alstublieft."
"Ik geloof jullie Hermione. Maar ik ben bang dat het woord van 4 minderjarige niet veel anderen zal overtuigen."
Dan klinkt het slaan van de klepel van de klok.
"Een mysterieus iets vind je niet? Tijd. Als er mee gespeeld wordt is dat uiterst gevaarlijk. Sirius Black is in de hoogste cel van de donkere toren. Je kent de regels mevrouw Granger. Hij mag niet gezien worden en hij moet op tijd terug zijn. Als dit lukt, kunnen er meerdere onschuldige levens worden gespaard vanavond." Dumbledore loopt door de deur en net voordat hij de deur sluit zegt hij nog "Drie keer draaien is wel genoeg denk ik. Oh en als je twijfelt, ik vind het opnieuw bekijken van mijn acties een goed idee. Succes." Daarna sluit hij de deuren en verdwijnt.
"Succes?" Vraag ik verbaasd. "Drie keer draaien? Wat bedoeld hij? Wat wil hij dat we doen?" Vraagt Harry dan net zo verbaasd als ik.
Hermione draait zich om naar Ron. "Sorry Ron maar je kunt niet lopen..."
Zegt Hermione waarna ze een ketting onder haar kleding vandaan haalt. "Merle, Harry, dichterbij komen." Zegt ze bevelend.
Harry en ik kijken elkaar vragend aan. Ik haal mijn schouders op en ga dichterbij haar staan. Harry komt ook dichterbij staan en Hermione doet de ketting om onze nekken heen. Dan draait ze drie keer aan het rondje in de ketting.
De donkere ziekenzaal lost op.  Voor mijn gevoel vlieg ik razendsnel achteruit en mijn hoofd wordt er wat draaierig van. Een waas van kleuren en vormen kolkt langs me heen en mijn hart bonkt in mijn oren. Dan voel ik opnieuw grond onder mijn voeten en neemt de omgeving om me heen weer één vorm aan. "Watte-..." mompel ik dan als we opeens in de gang staan. Hermione legt haar hand op mijn mond, pakt mijn hand en rent door de gang met mij achter zich aan trekkend. Ik pak snel Harry's hand die ook achter ons aan holt. "Wat is er gebeurd?" Vraagt Harry verbaasd onder het rennen. "We zijn teruggegaan in de tijd.." zegt Hermione terwijl ze naar buiten toe rent met ons recht achter haar aan rennend. "Drie uur terug."

Nadat Hermione ons heeft uitgelegd hoe ze precies alle lessen heeft gevolgd met de Time Turner, wat ons te doen staat en hoe het precies werkt zitten we te wachten in Hagrid's tuin achter de pompoenen. We gaan Buckbeak redden. "Daar zijn de minister en Dumbledore." Zegt Harry en hij wijst naar hen. Ze komen aanlopen over het Hogwarts terrein. "Maar wij vertrekken niet..." mompelt Hermione en ze fronst. Dan pakt ze een steentje op en gooit die Hagrid's huis in waar wij staan te praten met Hagrid. "Bukken!" Zegt Hermione. Snel duiken we alle drie ineen. "Ben je helemaal gek geworden?" Sist Harry. Dan gooit ze nog een steen richting Hagrid's huis die oude Harry's hoofd raakt. Dan zien onze oude zelf pas dat Dumbledore, de minister en de beul eraan komen en gaan snel Hagrid's huisje uit. Ik kijk Hermione en Harry aan en sta dan vliegens vlug op en ga achter de bomen staan omdat onze oude zelf richting de pompoenen komen gelopen. Harry en Hermione volgen mijn voorbeeld. Als onze oude zelf weglopen achter Scrabbers aan gaan Hermione, Harry en ik snel naar Buckbeak toe en maken hem los. "Kom maar jongen." Zeg ik terwijl Hermione hem aan zijn touw mee het bos in trekt.

Als we eenmaal lang genoeg in het bos hebben gezeten zodat de minister en de beul weg zijn en de zon onder is gegaan gaan we aan de rand van het bos zitten wachten totdat onze oude zelf uit de shrieking shack komen. "Het is knap van je dat je die patronus geproduceerd hebt Merle. Ik hoorde Dumbledore zeggen dat alleen een hele machtige toveraar dat kan." Zegt Hermione en ze knijpt zachtjes in mijn hand. Ik glimlach naar haar. "Bedankt, dat je m'n leven hebt gered..." zegt Harry dan en hij kijkt me aan. Ik glimlach naar hem en leg mijn hoofd op zijn schouder. "Natuurlijk." Zeg ik dan. "Kijk, daar komen we!" Zegt Hermione dan en we staan voorzichtig op. Ze mogen ons niet horen of zien. We zien Remus in een weerwolf veranderen. Het verscheurt mijn hart opnieuw als ik zie hoeveel pijn het hem doet. Dan ontstaat het gevecht van Remus met Sirius. Maar er klinkt geen gehuil wat Remus afleidt. Hermione zegt haar handen op haar mond en maakt een huil geluid van een wolf. Remus als weerwolf kijkt op en komt onze kant opgerend. "Oh Merlin." Breng ik uit. Mijn hart begint super snel te kloppen en Hermione, Harry en ik zetten het op een rennen.