Bin, eve girer girmez Hyun'a seslendi. Kendisi, bu sabah pek iyi görünmüyordu, bir önceki gece okul notlarını birilerinden toplamak için uğraşmış sabahlamıştı. Jin,adını duyduğunda, salonun kapısını açarak yanına geldi, sevgilisinin. Hoşgeldin anlamında bir sarılmanın ardından başını omuzuna koydu.
"Daha iyi misin?" sorusunun yanıtı "hayır" olmuştu ama o yine de komşularının davetine gitmeyi düşünüyordu.
"Seungmin akşam bizi davet etti, Jeongin evde değilmiş, yalnız olmak istemiyor, birlikte film falan izleriz dedi, gitmek ister misin?"
Hyunjinin saçlarını okşarken söylemişti bu da onu daha çok mayıştırmıştı.
"Uykum var Binnie, akşam okuldan kitaplar gelecek onlarla uğraşacağım, ben gelmesem olur mu?"
Changbin gülümsedi, ardından başını sallayarak konuştu.
"Olur iyice dinlen kendini yorma."
"Benim için özür dile lütfen."
"Dilerim" dedi ona tekrar sarılıp gülümserken.
Gelmediği için mutluydu ama yine de bir his vardı içinde, tarif edemediği. Onu burada bıraktığı için değil de, bir şey olacakmış düşüncesi olduğu için. Düşünceleri bir kenara kaldırıp sevgilisiyle birlikte, Hyun'un odasına geçti ve yatağa uzandı. Hyunjin gözlerini kapattı ve yanındaki bedene sarıldı. Bin, onun saçlarıyla oynarken, bir şeyler mırıldanarak uyumaya çalıştı. Hyunjin'in telefonundan gelecek kitaplar için bir alarm kurarak yatağın yanına bıraktı. Uyuyakaldığında yanından kalkarak sessizce mutfağa gitti, içindeki garip hissi unutmak adına bir bardak su içti ve ardından karşı daireye geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
özür dilerim, seni aldattığım için ve teşekkür ederim beni aldattığın için
FanfictionSeungbin - Hyunin teşekkürler, bana kendini sevdirdiğin için ama ben kötü biri olmuyor muyum, sevgilim varken seni sevdiğim için?
