Clementine Asteria Nova
Hi!
Alis nga! Wala akong balak pansinin ka.
I said Hi!
Ano ba?! Bakit ka ba nanunundot ha? Close ba tayo?! Alis nga!
Oh ayan, close na tayo, I'm Flynn and you are?
Layo ka nga!
Naiinis na talaga ako dito sa batang to ha!
Tawa tawa ka pa tignan ko lang kung maka haha ka pa pag nisuntok na kita!
Ano nga kasing pangalan mo? Tagal naman. Ngayon lang kasi kita nakita dito sa village.
Eh ano naman ngayon?
Bakit ayaw mong magsalita? Nasigaw ka na kanina eh.
So?
Ano nga? Bago ka lang ba dito?
Kalilipat niyo lang?
Diyan lang bahay ko oh!
We can be friends
Aba! Bahala ka mangawit diyan. Hand shake ka pa ha!
Nagulat na lang ako bigla niyang kinuha yung right arm ko at siya na mismo ang nagshake sa kamay ko hahaha!
Oh! Your smiling! I am Flynn and from now on I will be your friend! Name?
Clementine. Clementine Asteria.
Friends?
Ok.
At mula nung araw na yan, diyan na nag-umpisa ang pagiging mag bestfriends namin ni Flynn.
He always call me Happiness minsan naman Happy. Hindi ko nga alam kung saan niya pinagkukuha yung tawag niya sakin.
Our house was next to their house.
Bagong lipat lang ako dito, kasi dati ng nakatira dito ang titamami ko. Galing akong province at napunta ako kay titamami dahil wala na ang parents ko...Sobrang sakit lang, they both died with that car accident...
"Always remember that Mommy and Daddy loves you very much, alright?"
"Yes mommy, and I love you too, you and daddy, thank you for giving me all the things that I want!"
"You're welcome baby, we will give everything for you because you are our happiness"
"Hon! Cover Asteria!"
"Why?! What's happening!"
"Just! Just cover her! Hug her tight!"
"Mommy! Daddy! What's happening! Why are we so fast!"
"I love you Baby, always remember that"
And the last thing I saw was the smile on the face of my mom and dad as if saying that
everything will be alright...Happy! Let's go!
Galaw galaw na Happiness!
Why are you crying? Such a cry baby! I know that you are cute when you cry but, why?!
Natauhan lang ako nang yakapin ako ni Flynn. Umiiyak na naman pala ako. It's the time of the year again Mom and Dad and I miss you very much.
Ano? Tara na?
At sa pagharap ko sa kanya wala ng bakas ng luha ang aking mukha
Bakit ka umiiyak?
Nakakaiyak kasi yung kapangitan mo haha!
Wag mo ngang ipilit yang tawa mo, is it...
Yeah, It's their death anniversary Flynn.
Nginitian ko lang siya kahit sobrang naiiyak na naman ako.
Simula ng mamatay ang Mom and Dad ko, kinuha na ako ng Tita ko. Titamami is the only sister of my Daddy, my Mom had no siblings that's why I'm with my her.
Si tita na din ang nag-mamanage ng business na naiwan ng parents ko, and that's okay because I'm only 10 years old when they died.
Tara sa park, ice cream tayo.
8 years had past since the day my parents died. And also 8 years na din kaming magbestfriend ni Flynne.
Alam na alam niya na kung pano ako i-comfort sa mga pagkakataong ganito.
Thank you.
You're welcome my happiness.
Where did you get that happiness? Can't you remember my name? Gahd! I never hear you call me by my name. Let me remind you ha, my name is Clementine Asteria Nova, it's not happiness nor Happy, okay?
Okay! okay! Hahaha!
Nasa park kami ngayon, nakatambay sa favorite spot namin, nasa loob lang din ito ng village namin and it's saturday so we have time to do this, and by the way, we are graduating na pala from Senior High this coming week.
Dadating nga pala ang kuya mamaya, I want you to be there, ipapakilala kita sa kanya.
Azure? Akala ko ba nag-aaral siya? Graduate na din ba siya ng College?
Yeah, finished na siya sa College and waiting nalang din siya ng graduation niya sa kanyang Masters degree.
Siya na kasi magiging Director ng company.
Okay. Ano isusuot ko?
Ordinary get up lang. Wala pa namang occasion. Sabay sabay na lahat ng celebrations natin.
So what are you planning to do after natin dito sa park?
Nababagot na kasi ako haha.
Tara sa G'mall?
Tara! Tara!

YOU ARE READING
My Deepest Secret
Science FictionAng sikretong itinago ng matagal ay hindi magpakailanman magiging sikreto. Darating ang araw na ang pinaka-iingat-ingatan mong sikreto ay malalaman ng taong tinataguan mo.