Sudden Island Love

Chapter 2

Tahimik akong nakaupo sa sofa dito sa salas ng bahay nina Mama Nita. Their house is not big, but very refreshing. I didn't know that a house like this could be this presko. Mas gusto ko ang ganito kesa ang lamig galing sa aircon ng kwarto ko.

Pagkatapos namin mag-usap ni Mama Nita, iniwan nya muna ako sa kwarto para raw makapag pahinga pa. My head hurts like hell again. Tinry kong tumayo at lumabas ng kwarto pero wala akong nadatnang tao rito. Rinig ko ang boses ng mga bata sa labas ng bahay at nakitang malapit pala sa dagat nakatayo ang bahay na ito. Maraming batang naglalaro sa labas. It somehow calms my head.

And then I wonder... how long would I stay in this place? Hindi ko alam kung paano ako makakatulong sa pamilya nila. Baka maging palamunin lang ako rito. All my cards are left in my bags inside the helicopter. And now I'm thinking about the crash that happened earlier. I really hope Tito Greg survived... Tiyak na magagalit sa akin ng sobra sina Mommy kapag nalaman nilang pinahamak ko ang Tito ko.

For now I don't have any plan to come back. I guess kung natuloy kami sa Cebu ni Tito, three days lang talaga ang pagiging wala ko sa bahay. But now that nobody knows where I am, I feel like I just want to hide. I want to hide myself from everyone who knows me and who knows what my future will hold. Sobrang sama ng loob ko sa parents ko. I know sooner or later marerealize rin nila na nawawala ako but for now, I will set my freedom.

Lumilipad ang isip ko habang nakatanaw sa labas ng binatana at napabalik ako sa huwisyo nang makita si Hyrum na nakatayo sa gilid ko.

"How are you feeling?" tanong niya. Napatingin ako sa itsura niya. Maayos naman ang pananamit niya, in fact, ang lakas ng dating niya. You can't really tell na simple lang ang pamumuhay niya. I mean... here...

"Maayos na ako. Kaso yung ulo ko... sumasakit ulit pero mawawala rin siguro to mamaya." sagot ko. I should be nice to him kahit hindi ko gusto ang aura niya. Siya ang nagligtas at nagdala sa akin rito.

"Gusto mo bang dalhin kita sa ospital?" tanong niya. Umiling kaagad ako. I don't like hospitals. I'm all good.

"Salamat nalang pero maayos na ako..." pinilit kong ngumiti. Umiwas siya ng tingin. Hindi siya nagsalita at dumeretso sa kusina. Tanaw ko pa rin siya mula rito sa salas kaya sinundan ko siya ng tingin. May hawak syang plastic ng kung ano.

Pinasadahan ko ng tingin si Hyrum. He built like a gym-guy. Does he gym? Ang ganda ng katawan at ang tangkad nya... moreno at malakas ang appeal. Hindi ko nakitaan ng ganito si Trent noon pa man. I wonder if he has a girlfriend. Wait, whut?

Nag iwas kaagad ako ng tingin nang lingunin niya ang direksyon ko. Nagkunwari akong tumitingin ulit sa labas ng bintana. And after seconds, tiningnan ko ulit ang direksyon niya. Mukhang nagluluto siya. Nakatalikod na siya sa akin binuksan ang stove.

"U-Uh, Hyrum..." tawag ko. Natigilan siya sa ginagawa pero hindi pa rin siya lumilingon. "Nasaan si Iska at Mama Nita?"

"Nasa bukid. Kasama ko sila kanina, nauna lang akong umuwi..." sagot niya.

"Bukid?" may bukid pala rito? Natatandaan ko pa nung last na nakarating ako sa bukid, kina Ethan pa iyon. Sobrang hangin at sobrang lawak. Mas magandang pagmasdan kaysa sa mga naglalakihang building sa Manila.

"Bakit? Hindi mo alam kung ano ang bukid?" may halong pang aalaska ang boses niya.

"Of course I know!" sagot ko pero mukhang hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. Nakita ko pa ang pag ngisi niya.

"Looks like you're from a wealthy family, huh,"

"I'm not! And even wealthy family knows what bukid is!" umirap ako. Nakakairita! Anong tingin niya, porket mayaman hindi na alam ang ibang tagalog words? Bukid is farm! And I'm proud to say that I've been to a farm three years ago!