psikopat hayaller

aile mi, o da ne?

Merhaba ben Minji. Güney Kore'de yaşıyordum. Yaklaşık 7 ay önce idol olarak çıkış yaptım ve canlı yayın açmak için odama geçtim. Kamerayı açtım.

"Merhaba millet ben geldim. Aslında canlı yayın açmamın bir nedeni var. Sosyal medya da gezerken sürekli sizin * 7 ay olmasına rağmen neden hala ailesi hakkında hiç birşey bilmiyoruz.* gibi yorumlarınızı görüyorum. Ben de artık buna bir açıklık getirmem gerektiğini düşündüm. O zaman başlıyorum"

"Ben hiçbir zaman aile diye bir kavram bilmedim. Neden mi? Çünkü onlar yoktu.
Babamdan başlıyım, babam alkolikti eve gece geç saatlerde gelirdi. Ben 12 yaşındayken bir gün gitti ve bi daha hiç gelmedi. Nerde, napıyor hiçbir fikrim yok. Annem ise bizim deyimimiz le hayat kadınıydı her gün başka başka adamların evinde para kazanıyordu kirli yoldan. Babam gittikten sonra o da bi daha gelmedi. Kardeşim daha 2 yaşındaydı, abim ise 16. Abimle beraber kız kardeşime bakıyorduk. Abim 18 yaşına girince Rusya'ya gitti iş için. Sadece ben ve kız kardeşim kalmıştık. Ben hem okula gidiyor hem  çalışıyor hem de kız kardeşime bakıyordum.
Annemden de babamdan da hiç bir zaman haber alamadım. Ama bildiğim tek şey babam evine sürekli başka kadınlar ağırlıyor, annem ise her gün başka adamların evinde sabahlıyordu."

"15 yaşıma geldiğimde gece saat 2 civarı kardeşimle beraber uyurken annem eve girmiş. Kardeşimi kucağına almaya çalışırken uyandım ve bağırmaya başladım.
Biz bağırınca kafamıza sert bişeyle vurdu ve ikimizi de bayılttı. Uyandığımda kardeşim de annem de yoktu. En garibi de 11 katlı bina da komşuların biri bile bağrışmalara çıkmamıştı. Telefonumu alıp abimi aradım polise haber veremezdim çünkü beni de kardeşimi de alıkoyup yetimhaneye verirlerdi. Abime anlattıktan sonra yapma dediğim halde polise haber verdi. Polis eve gelip beni ifade almak için karakola götürdü sonra da yetimhaneye verdiler. Ben dedim ki kendi kendime lütfen, lütfen kardeşim melek olsun. Çünkü annem ona bakmaz, işkence eder, zarar verirdi. Diğer gün polis annemin nerde olduğunu bulmuş gece 1 gibiydi. Abim arayınca kaçtım bi taksiye binip olay yerine gittim. Gittiğim de polisler dışarıdaydı hepsinin boynu bükük öylece duruyolardı kapı açıktı. Polislerlerin yanına vardım ilk noldu diye sorduğum da suratıma bakamadılar tekrar sorumu yönelttim bu sefer genç bir polis bana baktı. Gözleri doluydu neden böyleydi, neden hepsi susuyordu. Bişey olmuştu, kardeşime bişey olmuştu. Hızla eve doğru koştum kolumdan tutmaya çalıştılar ama durmadım hepsini itip eve girdim. Olay yeri inceleme ekibi bir odadaydı onların olduğu odaya girdiğimle öylece kalakaldım. Oraya bakıyordum gözlerimden istemsizce yaşlar akıyordu. Sadece, sadece sandalye'ye bakıyordum.

  "Daha 5 yaşındaki kardeşim çırılçıplak, kanlar içinde, sandalye'ye kelepçelenmiş ve baygın bir şekilde duruyordu. Gözlerimi zar zor sandalye den ayırıp yatağa çevirdim. Annem olacak kadın ve tanımadığım bir adam çıplak, alkollü halde yatıyorlardı. Polisler ise onları ayıltmaya çalışıyordu. Şoku atlatıp hemen sandalye'ye koştum, kardeşin yaşıyor dediler. Gülemedim, sevinemedim kardeşim o haldeyken yaşadığına sevinemedim. Keşke melek olsaydın be kızım.

" Annemin karakolda verdiği ifade ile kanım buz kesilmişti resmen nasıl yapabilmişti bunu kızına. İşte onun ifadesi şöyleydi."

     "Kızımı 2 civarı zorla alıkoyduğumda saat geç olduğu için kendi yaşadığım yere götürdüm ve ilaç verip uyuttum. Diğer gün akşam saat 7 gibi sevgilimin evine götürdüm. Onun kıyafetlerini çıkarıp yatağın karşısındaki sandalye'ye kelepçeledik, çok fazla bağırdığı için şiddet uyguladık ve susmasını sağladık. Sevgilimle berber soyunduk ve onun önünde seks yapmaya başladık. Bu anları izlemek istemeyip başını her yere eğdiğinde ise ona kemerle vurup başını kaldırıp bizi izlemesini sağladık. Dayanamayıp daha ileri gitmek istedim ve sevgilimi de kaldırıp kızın yanına geldik şiddet uygulayarak zorla ona tecavüz ettik. Bayıltana kadar."

   "5 yaşındaki Öz kızına bunları yapmıştı ve soğukkanlı bir şekilde anlatmıştı. İkisi de müebbet hapis cezası aldı."
   
    "Kardeşim o gün ameliyata alındı. Tam 7 saat boyunca o odada kaldı ve hiç kimse bana birşey söylemedi. Orda ağlamaktan başka hiç birşey yapamamıştım. 7 saat sonra doktor çıktı koşarak yanına gittim ve nasıl olduğunu sordum. Bana tebessüm etti ve o yaşıyor ve komaya girdi dedi çok az da olsa mutlu oldum bilmiyorum ama yine de tebessüm ettim. Doktor duraksadı ve şöyle dedi   "Komaya girdi evet belki ilerde uyanma şansı var ama eğer uyanırsa uzun bir süre makinelere bağlı yaşayacak ve hayatı boyunca bir daha asla konuşamayacak."

  "O an gözümden yaşlar aktı durmadı onun en sevdiği şey şarkı söylemekti. Bi daha şarkı söylemeyecek miydi? Bi daha bana abla diye diyemeyecek miydi?

Diyemeyecekti...

  " Neden melek olmadın be kızım neden cennete gitmedin."

✧༺♥༻✧

Evet ilk bölümün sonuna geldik. Umarım beğenirsiniz.

Bölümü nasıl buldunuz?