Alone

Chapter 1

Yesha's POV

Here we go again, nag aaway nanamn ang dalawang magagaling kung mga magulang. Wala ng nagawa kundi mag away at mag away. Halos nga mag patayan na sila.

'Tsk'

Lumabas ako ng kwarto upang kumuha ng tubig

*Blaaaaagggg*

Malapit ko ng mabitawan ang baso dahil sa gulat. Sumilip ako sa kusina at nakita kong nag wiwild nanamn tung magaling kung ama.

"Wala ka na ngang naiambag dito sa pamilya naten ikaw pa tung umaasta na parang ikaw ang bumibili ng pagkain naten! " sabi ni mama

Tama naman kasi si mama eh. Inom lang ng inom tung magaling kong tatay. Kahit nga bayarin namin dito sa bahay kay mama nya parin pinapasa.

"Wala kang paki alam! At wag kang mangigi alam! Buhay ko to! Kaya kung uminom man ako, pabayaan mo na ako! " sigaw ni papa kay mama na halos ibato na ni papa ang hawak nyang garapon.

D ko na sila pinansin at pumasok na ulit sa kwarto ko.

Nag patugtog ako para di ko marinig ang ingay nila mama at papa.

Binuksan ko ang phone ko at nag basa ng story.

Habang nag babasa bigla ko nalang naisip ang dahilan kung bakit ako nag kaganito.

~Flashback~

"Hoy yesh!" Sabi ng bestfriend
ko si kristy.

Nag tagal ang friendship nmin ng 7 years at parang ngayon na mag ito mag wawakas.

Sya lang ang babaeng umiintindi saken, nirerespeto ako, pinoprotektahan, bully kasi ako sa school namin dati kasi parang nerd ako then gusto ko palagi nalng akong nag iisa.

Nag bago ako dahil kay kristy, nahanap ko ang tunay na pag mamahal sa kanya, ngunit aalis na sya at iiwan nya nanamn akong nag iisa.

Bigla ko nalng syang niyakap at umiyak. Hndi ko kayang mawala yung first ever bestfriend ko. Yung bestfriend kong tinuring akong parang kapatid.

"Yesh its ok, para rin naman sakin ito ok? Wag ka mag alala, d kita kakalimutan mahal na mahal kita" sabi nya sabay pakawala ng matamis na ngiti sakin.

"Krist, promise mo yan haa. Sge na paalam, baka ma late kyo sa flight nyo" then I smiled at her bitterly, pupunta silang states para sa operation niya. May sakit kasi sya sa puso at malala na, kaya kailangan na syang operahan.

She waved at me saying goodbye. I wave back at biglang tumulo yung mga luha ko habang tinitignan syang lumakad papalayo sakin.

Nagdaan ang mga araw at nagulat ako ng may matanggap akong text from unknown number.

09651234764

'Yesha, i have a bad news mama ito ni kristy, wala na si kristy yesh hindi nya kinaya ang operation, d na kami makakauwi dyan sa pilipinas. Bago pumasok si kristy sa operating room, pinagbilinan nya ako na sabihin ko sayong mahal na mahal ka nya. That's all yesh bye:)'

Habang binabasa ko ang mga salitang yun, patuloy na tumutulo yung luha ko. Hndi ko matanggap na ganito ang mangyayari sa kanya. Umiyak ako ng umiyak, d ko alam ang gagawin ko. Humagulgol ako ng maalala ko yung sinabi ni kristy bago sya umalis, 'wag ka mag alala, hndi kita kakalimutan'.

Mag damag akong umiyak, d ko prin kasi matanggap. Simula noon, sinanay ko na ang sarili kong mag isa palagi. D kasi lahat ng mahal natin ay kayang mag tagal sa atin, pwede nila tayong iwan pag gusto nila.

May bansag pa nga sakin sa school namen.

Minsan tinatawag nila akong "MS. LONELY ONE". Dba bobo din sila. Lonely na nga may one pa tsk.

~End of Flasback~

D ko napansin na may namumuo na palang luha sa aking mga mata. 3yrs narin kasi ang lumipas ng mangyari ang insidenteng yun. Aminado akong d prin ako naka move on masyado.

Lumabas ulit ako sa kwarto at napansin kong masayang nag lalandian sila mama at papa sa sofa.

"Yesha kumain kana, may niluto ako dyan" sabi ni mama sabay turo ng pagkain sa lamesa.

"Ayos na kayo? " sarkastikong tanong ko sa kanila. Biglang nag bago ang ekspresyon sa mukha ni papa.

"Oo naman anak, d mo ba gusto hehehe pasensya na pala kanina anak" sabi ni papa sabay kamot sa ulo nya.

"Tsk, i dont care" sambit ko at biglang napatayo si papa na kung maka titig sakin parang mangangain ng tao.

"Wala kana ba talagang respeto yesha ha?! Pinalaki ka naming matino! San kaba nag mana ha! "

'Syempre sayo san paba? '

"Masanay na kayo pa, wala talaga akong respeto. " sabi ko at tinalikuran na sila.

"Wag na wag mo akong tatalikuran! "

"Hon tama na, intindihin mo nalng sya" singit ni mama

Dumiretso na ako sa kwarto at humarap nanamn sa laptop ko.

Nag facebook ako at nag laro. Ilang minuto pa ang lumipas ng biglang tumunog ang cellphone ko.

-Ken Louie Tan sent you a friend request-

'Sino nanamn ito?'

Syempre stalk ulit, silip sa timeline, pumunta sa photos, tinignan profile. Parang nag iimbistiga lng no HAHAHA.

'Hayaan ko na muna'

D ko na pinansin at bumalik ulit ako sa panonood ng movie sa laptop ko.

Dinalaw na ako ng antok kaya natulog na ako ngunit iniisip ko prin yung ken na yun. Familiar ksi sya sakin parang nag kita na kami ng d ko alam. Tsk, bahala na.

KINABUKASAN

"Good morning anak! " masiglang sabi sakin ni mama pero wala akong pakealam.

Tinanguan ko lang sya at binigyan sya ng isang maliit na ngiti.

'Pfft..nasan na kaya ang magaling kong ama?'

'Tsk! E pakealam ko ba dun?!'

Pinagmasdan ko ang paligid ngunit wala akong nakita kahit isang anino ng ama ko.

"Hinahap mo ba papa mo? Maaga syang umali---" seryosong sabi ni mama habang nakatingin sakin.

"H-ha?! H-hndi nu! " inis na sabi ko habang bumababa sa hagdan.

'Ehh.. Ano bang pakealam ko kay papa?'

"Hahaha sigina kuma---" d ko na pinatapos si mama at umalis nalang ako. Yah oo ganyan ako wala talagang respeto.

"Busog pa ako, punta na ako school ma bye" sabi ko habang nakatalikod kay mama. Lumabas na ako sa bahay at dumiretso sa kotse ko.

Nag drive na ako papuntang school habang nag sosound trip.

~Me by Taylor Swift~

'Im a big fan of taylor kaya pag nag didrive ako palaging kanta nya ang pinapatugtog ko'

Hey! This is Crystal the author of ALONE, thank you for reading my story ^.^ alabyuall keep safe:)

Facebook: Crystal Gem Diamante
Twitter: asteria_gem
Insta: crystal_dmnte