Perfectly Imperfect Love

             Narito ako sa cr ngayon at nakatapat sa salamin hindi alam ang gagawin, lunch time kasi at diet ang lola niyo, kaya naman boring ang lunch break ko ngayon, tuwing lunch break kasi pumupunta ako ng cafeteria hindi para kumain, kundi para kay tristan nandoon kasi siya palagi niyang kasama ang isang lalaki, at infairness  cute din ang lalaki, siya si ricky hindi siya varsity pero kasama siya palagi ni tristan pero ngayon absent si Tristan, hindi ko nga alam kong bakit absent siya.

at nang bumalik na ako sa room nakita ko ang dalawa kong bff sina carla at jelai, nagtatawanan sila. pumasok narin ako para maki social.

Mait : hi guys, how are you?
Jelai: ok lang
carla: saan ka galing?
mait: ahh sa cr nagreretouch

Ok class!!, nandyan na si mrs traga napaka terror talaga niyan malas nga namin at napunta kami sa kaniya.

Chapter 2

Love is Unpredictable
         -John Paul Cocon

Tristan POV

Ricky: pre saan ka ngayon?
tristan: tara punta tayo sa bar
Ricky: sige, ang tagal ko na ring hindi nakakakapunta sa bar para uminom. Teka bakit tayo iinom?
tristan: wala pangpawala ng stress nakakapagod kasi
ricky; ahh sige tara na

sumakay na kami ng taxi papunta ng bar, doon kami naginuman buti nalang may isa pa kaming kasama, si james hindi ito umiinom, kaya siya ang taga hatid sa amin.. pero parang may isang babae na naatract ako, nilapitan ko ito

tristan: ah miss anong pangalan mo?

nabigla siya sa pakikipagusap ko, bigla nalang siyang tumakbo, hinabol ko pero hindi ko na nasundan. Gusto ko siya, na love at first sight yata ako, haha ang baliw ko epekto yata to ng alak, pero parang interesado talaga ako sa kanya eh. hindi ko alam kong bakit, hindi naman ako ganito dati eh, bakit parang nung nakita ko siya, biglang tumibok ang puso ko ng malakas, ahh ewan siguro

Black Out---------------

Kinabukasan.

argh an sakitttt. ang sakit nang ulo ko, pagmulat ko ng mata nasa kwarto na ako, siguro hina- bruaaaah, sumuka ako sa kama wala na akong oras para pumunta sa cr at doon sumuka. ahhh kainis, bakit naman kasi ako, punta punta ng bar di naman pala kaya....

Mait Angel's POV
Krrrrriiiiiiiiiiiiinnnnnnnngggggggg!

Ay BUTIKI!

ahh ang sakit ng katawan ko, pero worth it kasi  kina usap niya ako hahha

** Flashback **

Ricky: pre saan ka ngayon?
tristan: tara punta tayo sa bar
Ricky: sige, ang tagal ko na ring hindi nakakakapunta sa bar para uminom. Teka bakit tayo iinom?
tristan: wala pangpawala ng stress nakakapagod kasi
ricky; ahh sige tara na

narinig ko silang dalawa na naguusap palabas ng skwelahan, nakta ko sila, pero hindi sila pumasok ewan ko kung saan galing pero
nakita ko nalang sila na palabas ng school.

sinundan ko sila hanggang sa bar, madilim, may something creepy akong nararamdaman, umorder ako ng inumin at sa di kalayuan nandoon sila

nahulog ang phone ko ng pagupo ko kaya kinuha ko ito. nagulat ako ng pagtayo ko nasa harapan ko na ang crush kong si tristan

tristan: ah miss anong pangalan mo?

at sa pagkabigla ko, dali dali akong tumakbo at nag tago sa likod ng puno, nang sinilip ko ito, parang nakita ko ang mga mata niyang malungkot. bakit kaya malungkot siya. umuwi narin ako ng bumalik na siya loob.