You: My Last Hope

002

Dumaan ang mga araw na narealize kong how serious Lyndon is. Lagi nya kong pinupuntahan sa cafeteria, room or wherever I am. Natuto na din ako magbyahe dahil madalas may convention si Kuya at conflicting yung sched namin dalwa. Minsan hinahatid ako ni Lyndon but sometimes I refuse to. Baka kasi malaman ni ate , kuya lalong lalo na si mommy na may boyfriend ako.

This day is our defense. We had a hard nights, sleepovers, late night study. Feeling ko ubos na laman ng utak ko bago pa man ang defense. Mauuna sina Sab magpresent, she's with our momma in the class. Feeling ko ginigisa na sila sa conference room.

It's almost lunch pero di pa din sila tapos, kami na kasi ang sunod. I went out to look for some foods. Di pa ko nakakalayo nakita ko si Keene. In my surprise, he gave me a paper bag.

"Poks, for you." so thoughtful. Kikiligin na sana ko pero nagsalita syang muli "but not from me haha, kilig ka don no? Scam!" patawa nyang inabot sakin. Badtrip.

I get the foods inside the paper bag. Before I open, there's a note:

Don't skip meals. Here's some foods good for adrenaline rush. Godbless my girl! You can do it. :)

Napangiti ako habang pabalik sa room.

"Guys si Poks may pa adrenaline rush foods oh, 100 na yan sa defense mamaya" patuloy na pang aasar ni Keene. Konti na lang talaga babatukan kona to.

"Tiningnan mo laman neto no? chismoso!!" binato ko ang hawak kong papel sa kanya.

"Ang laki kaya ng sult malamang mababasa ko yan." sagot nya.

"Tss. Palusot!" tinalukiran ko sya.

"Kayla and Fille, let's eat. For three ata tong food na to sobrang dami." alok ko sa kanila.

Right after namin kumain, lumabas na sa conference room sina Sab. She has the widest smile in her group, sign that they did well in their presentation. Now we're the next.

"Don't worry, they are good. Swear!" Nakapagpagaan ang sinabi ni Sab.

"Food for you kain ka muna." Binigay ko ang pagkain na natira namin nina Fille.
"Sweet naman kanino galing? Kay pogi ba?" tanong nya. Tumango ako at naglakad papunta sa conference room.

"Yaaay, inspired!" sumigaw si Sab bago pa man ako pumasok sa conference room.

After almost an hour and a half, natapos na din kami sa defense, Sab is right. Mabait sila pero syempre marami din tanong.

I'm ready to go home. Sobrang pagod. Magbayahe na lang ako, nakauwi na din kasi yung iba kong blockmates after their presentation. I was about to text Lyndon pero nahuli na naman ako. He is outside the gate na.

"Oh san kotse mo?" tanong ko.
"Nasa loob." sagot nya.
"Uuwi ka na ba? Bakit di mo gamitin? Sira ba?" suno sunod na tanong ko.

"Ah nope, hatid kita sa inyo. Gusto ko lang magbyahe kasama ka."

I bit the side of my cheek, pinipigilan ang sarili sa pag ngiti.

"Sa Rob lang ah, alam mo naman." sabi ko.

"Yeah got it."

Hindi naman rush hour kaya sa tingin ko ay di kami matatraffic at mabilis kmi makakarating sa Rob. Magkalayo kami ng konti ng bigla syang lumapit sakin. We're not talking. I can feel the fast beats of my heart.