MY MISCHIEVOUS GIRL

kabanata 7 part 1

---------kabanata 7 (part 1)----------

Jheyda's pov....

"ma---"

"maaaammmaaaa.... huhuhuhuhu"

"wad mu o ewann.... "

"batit???!!!"

"ma-ma plits... plits huhuhu"

"huhuhuhu"

"wad mamaaa----"

"wad mu ewan a-o..."

"wadddddd..."

"plllliiiiittssss......."

"huhuhuhuhu.... "

"mamaaaaaaaaaaaaa--------"

"WOOOOOAHHHH!!!!!!! huhuhuhuhuhuhu" napabalikwas ako ng bangon...

"Huhuhuhuhu... " humihikbi na ako...

Blaggg........

"ai... jusko anak... binangungot ka na naman ba??" nagmamadali at niyakap agad ako ni manang..

anak na tawag nya sken since bata pa ako sya ng alaga sken, halatang sobrang concern sya...

"huhuhu... manang ayaw nya ako tigilan... ayaw... huhuhu" nkayakap na din ako kay manang...

"tahan na... andito na ako... bantayan kita.."

"manang auko na po... Parang awa na po.. umiiyak po sya tinatawag nya po ako, hhuhuhu..." iyak pa din ako ng iyak...

"baka may nang aaway sa kanya dun manang... baka-------"

"psst--- tigil na sa kakaiyak anak, Safe sya dun... safe.."

"pero manang... baka galit sya sken... baka kya ayaw nya akong tigi----!! "

"ang sama sama ko... ang sama sama kong tao... huhuhu!!!!"

"wag ka ngang magsalita ng ganyan... Wala kang kasalanan, wala...!" inaalo na ako ni manang sa likod...

"huhuhuhuhu... manang... huhuhu"

"tahan na Jheyda... matulog ka na..." pinahiga nya na ako...

"pikit ka na anak... andito lang si manang.. babantayan kita..."

"baka dalawin nya ulit ako manang... auko na poh... auko na..." humihikbi na ako...

"pssssst---- tahan na... pikit ka na... dito lang ako..." pumikit na nga ako... Pero natatakot pa din ako... kahit alam ko andyan si manang...

Alam ko kahit na nakatulog na ako... humihikbi pa din ako.. Kasi madalas ko maranasan tong ganito...

Madalas nya akong dinadalaw...

Wala akong magawa kundi umiyak ng umiyak....

Dalawang taon na simula nung sya ang naging laman ng panaginip ko...

Isa syang batang babae na edad 3 taon, nakasuot syang ng pink na damit... iyak sya ng iyak... tinatawag nya akong mama... Ako din iyak ng iyak... hanggang sa ung bata na lang ung nakikita ko... walang tigil sa pagiyak..

Hanggang sa nilalamon na sya ng kadiliman, iyak pa din sya ng iyak... at tinatawag akong mama...

Mula nung dinalaw nya ako, naging isang malaking takot na saken ang matulog...

Kasi feeling ko lage syang magpapakita saken...

simula noon nagbago lahat saken..

Napuno ako ng galit...

Nagbago ung perspeksyon ko sa buhay...

Nagbago ung pananamit ko...

Nagbago ung ugali ko...

Nagkaroon ng isang malaking pagbabago saken...

Ung dating SWEET PRETTY PRINCESS...

ay naging BASTARD DEVIL WOMAN... (sobrang nagbago)

Lahat ng tong dahil sa ISANG LALAKING INIWAN AKO, SA MGA MAGULANG KO AT DAHIL SA isang PANAGINIP....

(umaga)

Pagkagising ko nakita ko si Manang Nel nakahiga sa paanan ng kama ko... Binantayan nya talaga ako... Daig nya pa ung mga magulang ko...

Sya ung tumayong magulang ko simula nung bata ako... since lage nasa trabaho sila mommy at daddy na nakabase sa america... Daig ko pa ung ulila...

Kaya napamahal na sken si Manang kahit na kadalasang sinasagot at tinatarayan ko sya...

"manang!! bangon na umaga na!!" kinakalabit ko na sya...

Dumilat naman agad sya at bumagon...

"ay!! umaga na pala..."

"ay!! hindi gabi pa!!" smirk ko.. at sabay tayo...

"sige... magluto na ako ng agahan mo...!" lumabas na sya...

Naligo na ako kasi may pasok... Wala na nmn ako sa mood...

Galit na nmn ako sa mundo...

Galit ako sa lahat...

wala pa akong uniform... Sa monday pa daw makukuha... Kaya eto ako naka all black na nmn...

Paglabas ko, nakahanda na ung breakfast...

Itlog, spam, bread, rice at milk...

Nakasanayan ko ng kasabay magbreakfast si Manang Nel...

"Jheyda, uuwi sila mommy mo bukas..." sabi ni manang...

"then??!" walang gana kong sabi...

Who the hell i care naman if uwi sila... sanay na akong wala sila... its been 12 years since they left me in hands of my yaya and Manang Nel...

"di mo ba namimiss si daddy mo??"

"NO!!" sabay tayo ko...

Di ko na natapos ung kinakaen ko... Nakakabadtrip marinig na uuwi na naman sila... For what purpose??

They missed me??? ohhh!!! it was a big joke...

SOBRANG LAKING JOKE...

a stupid joke maybe...

JOKE OF THE WORLD maybe...