Don't Mess Up My World

Κεφάλαιο 10 THE LAST

Vanessa POV.

Είμαστε μπροστά από την πόρτα του σπιτιού. Για μια ακόμα φορά είμαι έτοιμη να αφήσω πίσω μου τον κόσμο στον οποίο έχω τόσες αναμνήσεις τις οποίες πλέον θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια.

Θυμάμαι που ξυπνούσα για το σχολείο και έβριζα το ξυπνητήρι θυμάμαι την μέρα που γνώρισα τα αγόρια, την μέρα που πήγαμε σε εκείνο το σπίτι και μέναμε μαζί. Θυμάμαι τότε που έσωσα τον James και είχα χάσει τον εαυτό μου. Θυμάμαι τον Liam και τον Alex που έμενα μαζί τους. Ήταν μια όμορφη ζωή. Βαθιά μέσα μου ξέρω ότι δεν θέλω να φύγω αλλά αν δεν φύγω εγώ δεν θα μπει μια τάξη. Πιστεύω πως ότι είπαν τα παιδιά για αυτόν τον κόσμο δεν ισχύει και το είπαν για να μείνω. Ξέρω ακούγεται πολύ εγωκεντρικό εκ μέρους μου, αλλά αυτό πιστεύω.

Dylan- Πρέπει να φύγουμε. Είσαι έτοιμη;

Με ρώτησε ο Dylan και με ξύπνησε από τις σκέψεις μου. Δεν είχα καταλάβει τόση ώρα πως έκλαιγα. Σκούπισα τα δάκρυα μου και χαμογέλασα.

Vanessa- Ναι είμαι έτοιμη. Πάμε...

Είπα και έκλεισα πίσω την πόρτα του σπιτιού μου. 

Άφησα πίσω μου όλες τις άσχημες αναμνήσεις και κράτησα τις όμορφες μέσα στην βαλίτσα που έπαιρνα μαζί μου. Ήταν άδεια από ρούχα με γεμάτη με χαμόγελα, αγάπη και αναμνήσεις.

Φτάσαμε μπροστά από την σκουριασμένη καγκελόπορτα που πλέον όλοι ξέραμε που οδηγούσε. 

Ένας ένας περνούσαν απέναντι. Είχε έρθει η σειρά μου ήμουν η τελευταία.

Δεν πρόλαβα όμως να περάσω. Ο Aaron έκλεισε την πόρτα πριν περάσω.

Vanessa- Aaron τι κάνεις; Άνοιξε την πόρτα να περάσω.

Aaron- Λυπάμαι Vanessa αυτό δεν είναι ένα μέρος για μία βασίλισσα. Πρέπει να μείνεις να φροντίσεις πως όλα θα είναι καλά. Βρες κάποιον που θα σε βοηθήσει και που θα σε αγαπάει. Εγώ πάντα θα σε αγαπάω.

Vanessa- Μα εγώ εσένα αγαπάω!

Είπα καθώς έκλαιγα γιατί ο άνθρωπος που έκανα τόσο κόπο να θυμηθώ με άφηνε. Ο αδερφός μου με άφηνε, όλοι με άφηναν να ζήσω. Ένιωθα ανακούφιση που δεν έφευγα αλλά ο πόνος ήταν εκεί για να με κάνει να λυγίσω. Έχανα τους ανθρώπους μου. 

Όλοι- Σε αγαπάμε Vanessa! 

James- Συνέχισε να είσαι η βασίλισσα τους αδερφούλα.

Είπε και όλοι ξεκίνησαν να φύγουν. O Aaron μου άφησε ένα τελευταίο βλέμμα γεμάτο αγάπη και εξαφανίστηκαν όλοι από το οπτικό μου πεδίο.

Το μόνο που είχα αυτή τη στιγμή ήταν μία υποχρέωση. Έπρεπε να κάνω σωστά αυτό για το οποίο γεννήθηκα. Έπρεπε να παλέψω. Για τους φίλους μου. Για εκείνον. Αλλά και για εμένα.

Ένα ταξίδι ξεκινάει. Μου αρέσει. 

Παίρνω την βαλίτσα μου, την καρδιά και πάω να αναζητήσω αυτό το κάτι που με περιμένει. 

100 years later

Σήμερα είναι η επέτειος για τα 100 χρόνια σαν βασίλισσα. Όσο αξιολύπητο και αν ακούγεται δεν έχω κανέναν. Κάνω το χρέος μου εδώ και 100 χρόνια ελπίζοντας να βρεθεί κάποιος. Η αλήθεια είναι ότι ελπίζω να γυρίσει ο Aaron.

??- Κυρία έχετε έναν επισκέπτη.

Vanessa- Ας έρθει.

Είπα και μπήκε μέσα κάποιος πολύ γνωστός.

Dylan- Σου έλειψα.

Vanessa- Τι κάνεις εσύ εδώ;!

Dylan- Είμαι ζωντανός νεκρός μπορώ να είμαι παντού.

Είπε και ήρθε να με αγκαλιάσει.

Vanessa- Είναι όλα καλά;

Dylan- Ναι. Πρέπει να έρθεις μαζί μου.

Είπε και τον ακολούθησα μέχρι που φτάσαμε στην ίδια φριχτή καγκελόπορτα.

Dylan- Ήρθε η ώρα να δεις το δώρο σου.

Είπε και άνοιξε την καγκελόπορτα. 

Dylan- Έκπληξη! 

Είπε και μόνο που δεν λιποθύμησα.

Vanessa- Aaron;! Τι κάνεις εσύ εδώ;!

Ρώτησα αλλά απάντηση δεν πήρα. Έτρεξε και με αγκάλιασε!

??- Κυρία; ΚΥΡΙΑ;!

Σηκώθηκα απότομα λουσμένη στο ιδρώτα.

??- Πάλι το ίδιο όνειρο βλέπατε;

Vanessa- Ναι... Γιατί με ξύπνησες;

??- Είναι κάποιος εδώ. Λέει πως είναι παλιός φίλος.

Vanessa- Έχουμε όνομα;

??- Ναι. Aaron.

Heyy βρικολακακια μου! ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ!
Νιώθω πολύ συγκινημένη και χαρούμενη. Ελπίζω να σας άρεσε όλη αυτή η ιστορία. Μέσα από αυτή την ιστορία βρήκα τον χαρακτήρα μου όταν γράφω. Ξεκίνησα το πρώτο βιβλιο ένα καλοκαίρι που η κολλητή μου, η οποία ήταν δίπλα μου και την ευχαριστώ, μου είπε γιατί δεν γράφεις και εσύ μια ιστορία. Έτσι ξεκίνησα να γράφω. Ελπίζω το τέλος να σας άρεσε. Δεν θέλω να το συνεχίσω περισσότερο. Σας αφήνω με αυτό το τέλος διότι θέλω εσείς να σκεφτείτε το τέλος αν θα είναι καλό ή κακό. Δεν μου αρέσει να καθοριζω ένα τέλος ούτε μου αρέσει όταν διαβάζω να έχει ένα απόλυτο τέλος. Σας ευχαριστώ που ήσασταν δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι! Εάν έχετε ερωτήσεις μπορείτε να ρώτησε οτιδήποτε θέλετε ή εδώ ή να μου στείλετε μήνυμα. Σας ευχαριστώ και πάλι.

Ευχομαι να τα πούμε ξανά! Φιλιά!

🧛🏻‍♀️🧛🏻‍♀️🧛🏻‍♀️