Prologue

220 6 3
                                    

(Gramatical Errors ahead)

"A-ate" I shiver in fear. My whole face covered by tears.

Patuloy lang siya sa pagbihis sakin habang nanginginig ang mga kamay.

"Wag mo tong huhubarin ok?" tukoy niya sa itim na mahabang buhok na isinuot sakin. Sinuotan niya rin ako ng dress.

Pilit siyang ngumiti sakin
"Ang cute talaga ng baby namin"

"W-what is happening?" natatakot kong tanong. Rinig ko ang palitan ng putok ng baril.

"Sshhh" hinawakan niya ang dalawa kong pisngi "L-listen to Ate, ok?" ramdam ko ang panginginig niya. "Don't cry" pinaulanan niya ako ng halik sa mukha. I cry in silence. My tears keeps on falling again.

She hug me tightly. "I love you" she whispered.

"Love you too" mahina kong sambit.

"Let's go" hinila na niya ako... Patakbo kaming lumabas ng mansyon. Nahihirapan akong tumakbo dahil sa dress.

"Ahh" daing ko ng madapa ako.. Sa bilis pa naman ng takbo ni ate Cleo. Ang liliit pa ng biyas ko di ako makasunod.

"R-raven" agad akong binuhat ni ate

"They're here!"

Lalo pang binilisan ni ate ang takbo.

"Nasaan na sila?"

"I'm sorry I lost them"

"Aish Stupid they are just kids!" he shouted.

Nakahinga si ate ng maluwag ng mawala sila.

"Nanay" iniabot ako ni Ate kay nanay. Matagal na siyang tagasilbi sa pamilya namin. Siya ang nag aalaga saming magkapatid. Pero natanggal siya sa trabaho pero hindi ko alam kung bakit. We are so close to her.

"Ms. Cleo" Binuhat naman niya ako.

Hindi ko maintindihan ang nangyayari... All I know there are a lot of bad guys inside of our house.

"Please take care of him"

"A-ate"

"Don't worry.. I'll just help mom and dad. After this we are going to get you on nanay's house. Stay and be good to nanay ok?"

"No! Ate... They will hurt you huhuhu" iyak ko. Nakita ko kung pano makipaglaban sila daddy at mommy sa mga bad guys.

She kissed me on my forehead...

"Nanay yung napagusapan natin. Please keep him safe. Tatanawin ko tong utang na loob. He still a kid. He doesn't deserve this"

"Ate!" tumakbo siya palayo samin.. "No! Huhuhu Nanay... I want to go back!"

"Hindi pwede Raven. Pupunta na tayo sa bahay namin. Sigurado bukas na bukas pupuntahan ka nila."

"Sniff...R-really? sniff..."

"Oo.." nginitian ako ni nanay. Like everything will be alright.

................

Lumipas ang araw, buwan at taon... They didn't came. Until I forgot the real me.

To be continued...

A/N: Story of Raven and Phoenix😉

His PossessionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon