İlerleyin lüften bayım lütfen biraz hızlı olun !
Saat sabahın 6 sı ve ben burda alacağım bir karton kahve için bekliyorum .Sırf story için kahve alan veledler önüme, geçince biraz (!) geç kaldım.
Eğer tek yaşıyorsanız ve kimseniz yoksa ,evde oturup kahvaltı hazırlama isteğinizde olmuyor hâliyle . Yemek bile yemek aklıma gelmiyorken kimsenin bana neden kahvaltı yapmıyorsun demesi zaten saçmalık olurdu . Zor gücele aldığım kahveyi ellerimin arasına alıp boş bir masaya oturdum. Kıpkırmızı olmuş burnum artık işe gitmelisin desede gözlerim ,halen o buz gibi esen rüzgarın götürdüğü yapraklardaydı.Gençtim kanım sıcaktı ama hevesim yoktu . Tüm ruhum sanki çekilmiş gibiydi, yaşamak için neredeyse tek bir sebebim bile yoktu sadece tekrar onu görebilmekten başka bir sebebim , ve hayatta kalma çabam yoktu.
Elime aldığım kahveyle ayaklandım kolumdaki çantayı düzeltip yürümeye başladım , daha ajansa gitmem lazımdı , yürürken başımı hafif kaldırdım bomboş sokakta tek olduğumdan olsa gerek oracıkta durmam pek sorun olmadı. Derin bir nefes alıp yürümeye devam ettim.
Boş karton kutuyu çöpe atıp ajansa girdim , hava cidden soğuk olsa gerek ki içeri girmemle yüzüme çarpan sıcak hava nefesimi kesmişti kimseye görünmeden odama çıktım kimseyi görmek istemiyorum , iki kelimede herkesin kalbini kırdığım yetmezmiş gibi sabahları hiç çekilmez hale geliyorum.
Üstümdeki hırkayı çıkarıp askılığa astım odanın kliması açıp koltuğuma oturdum ve gelen mailleri okumaya başladım.Yok efendim neymiş korede ki sonbaharı anlatan bir yazılacakmış ,yok efendim motivasyon ile ilgili röportaj yapılacakmış.
İşimiz gücümüz bitti elin adamlarının ağız kokusunu çekeceğiz. Nefretle kapattığım bilgisayarı itip bir dal sigara çıkarttım. Camı açıp kafamı camdan sallandırdım, en son izmariti içerde ki çöpe atarak işimin başına döndüm. Çok işim vardı ,çok ama boş.
