Little Secrets

12

Revealing the Dark Secret to Him

I'm typing this on the current date

I was not able to update Little Secrets because of my condition right now...

.
.
.
.

.
.
.
.

Hello? I'm a friend of Avery, anyone who knows Yael Coleman, kindly tell him to go to Room 2608 at Gabriella Hospital Inc. This is urgent thankyou

************************************

[Allison]

"Naipost mo na ba? "

Tumango na lang ako at tumingin kay Eve na nakahiga ngayon sa hospital bed

I finished her entry for today

Panahon na para matanggal na yung tinik sa puso niya

Panahon na para malaman na niya ang totoo

Umupo ako sa tabi ni Kaye at niyakap siya

"I'm afraid, paano pag di niya kayanin?"

Hinigpitan ko pa lalo ang yakap kay Kaye

"Dapat kayanin niya. Kailangan niya pang ssbihin ang lahat"

........................................................................

[Eve]

I woke up feeling dizzy

Tumingin ako sa paligid ko at lahat ng tao ay tulog

Napatingin ako sa pinto ng hospital room nang bigla itong bumukas

He came...

"Yael"

Dahan dahan siyang napasandal sa pinto matapos niyang isara iyon

I smiled bitterly

"E-Eve"

"How are you? " I asked him

Lumapit naman siya saakin at agad na umupo sa stool sa tabi ko

He held my hand and started caressing it

"A-anong nangyari? "

"Ito eh, kita mo naman diba? Mahina na ako Yael" I still kept smiling and preventing my tears to fall

"Eve-"

"Yael I'm so sorry. I'm sorry for pushing you away, I'm sorry for saying words that will hurt you. I'm sorry Yael"

I failed again, I failed on preventing myself from crying

"Yun na lang kasi yung nakikita kong paraan eh. Gusto ko magalit ka saakin, gusto ko kamuhian mo ako"

"Why? Bakit Eve? Alam mo namang di ko kayang gawin yun"

Hinawakan ko ang pisngi niya

"Yael, mag eexpire na ako"

Napayuko siya at naramdaman ko ang mainit na tubig na tumulo sa kamay ko

"Eto yung dahilan Yael eh, ayoko ipaalam sayo, ayaw kong maawa ka saakin, ayaw kong makita kang nasasaktan habang unti unti na akong pinapatay ng sakit ko. Ayokong makita kang balisa nang dahil saakin. And I'm sorry if I lied, if I told you I didn't loved you"

I paused for a moment

"Because all these time, I didn't stopped loving you, I didn't stopped hoping na kaya ko tong i survive"

Hinawakan niya ang kamay kong nasa pisngi niya.

"You should've told me. Kasi matatanggap ko naman to eh. I'll fight with you. Kasi Eve, "

He couldn't continue what he's talking about

"Eve, you're the reason of my happiness, you're the reason kung bakit sumasaya ang buhay ko. And leaving me like that, para mo akong tinanggalan ng buhay."

"A-and if you're d-dying... Please, just please let me be with you till the end. Let me be with you and make the best memories with the remaining time. Please"

I couldn't stop crying

"I-I'm sorry again Yael"

.
.
.
.

.
.
.
.

Gising na silang lahat ngayon

"Ano ba kasing sakit mo? Bakit hindi mo agad sinabi saakin? "

"Acute Lyphocytic Leukemia"

Natigil silang lahat sa kanya kanya nilang ginagawa

"L-leukemia? "

" I told you I was expiring."

Napadausdos paupo sa sahig si Yael at tumingin sa sahig

"Ilang years pa ba ang meron ako para makasama ka"

Pinipilit niyang pasiyahin ang boses niya

"One month"

Yan agad ang bungad ni Jeyse pagpasok niya

Nakita ko kung paano magtiim ang bagang ni Yael nang makita niya si Jeyse

"Yael about Jeyse, there's nothing going on between us. Pinakiusapan ko lang siya na gawin ang lahat ng iyon para magawa ko lahat ng plano ko"

"Sorry bro, can't resist my best friend"

I just laughed when she said the word "best friend"

Lunapit naman si Yael saakin

"one month, we can still do that. Magagawa pa natin lahat ng gusto mo, malapit na birthday mo oh, i advance na lang natin"

Nakikita kong may namumuo nanamang luha da mga mata niya

"I'll do everything Eve, just to make you happy sa mga natitira mong oras"