Nasıl başlasam bilmiyorum aslında onla inat üzerine çıkmıştım sarı saçları yeşil gözleri sol yanagindaki gamzeye aşık olmuştum nasıl olmuştu bilmiyorum ama her dakika beraberdik aynı okuldaydik beraber gidip gelmeler beklemeler daha niceleri vardı hep sarim derdim ona ama ondan sonra saridan nefret etmeye başladım insan bir saat önce konuştuğunu nasıl kaybedebilir ki ışte o gün 17 şubat doğum günümden üç gün önce haberi geldi inanmadım yalan söylüyorsunuz diye ilk defa o gün isyan ettim evet aşık oldugum insan intihar etmişti tüm çabalara rağmen kurtulamamış ve ben inanmadım öldüğüne taa ki ertesi günü okula gidip onu beklerken kuzenimin onun selasini bana söyleyene kadar inanmiyordum beni bırakıp gidemezdi sözü vardı bana ama gitmişti ve o gün 19 şubat cenazesi kaldiriliyordu sözü vardı bana o eve beraber gelecektik bu sebepten değildi annesi beni görünce sarılıp ağladı sarimiz bizi bırakıp gitti diye annesine sakinleştirici yapıp uyuttular bende onun odasına girdim yatağına dokunmamislar hala o kokuyordu o sırada gözüm bilgisayarina kaydı SEVDIGIM yazıyordu evet sevdiğim adam bana bi not yazmıştı notu soyleydi:SEVDIGIM SANA VEDA ETMEDEN GITTIGIM ICIN KENDIMI AFFETMICEGIM SANA BIR MEKTUP YAZDIM KIMSE GORMESIN DIYE YASTIGIMIN ICINE KOYDUM GIZLICE AL ONU BU NOTU DA SIL AKILLI MELEGIM diye yazıyordu hemen notu sildim ve mektubu aldım katlayıp cebime koydum ve gitme zamanı gelmişti sarimi toprağa koyucaktim şaka yapsın diye yalvardım yeşil tanıtmayı oysa ve giderken bile hayalimizi gerceklestirdi hayalimiz ne miydi arabamiz olacaktı plakası baş harflerimizden olusacakti yani TF olacaktı cenaze arabasının plakasiydi bu ve gidiyoruz artık onu toprağa teslim ettim topragida sıkı sıkı tembihledim ona iyi bakicak diye ben bunları düşünürken abisinin benim adımı söylediğini duydum elime bi şu verdi ve dedi ki:SEVDIGININ MEZARINI SEN SULA. ışte tam o zaman boğazımda bir yumru oldu aglayamiyordum konusamiyordum canım aciyordu yutkunamiyordum evet sevdiğim adama VEDA vakti gelmişti ona veda etmeliyim yeşil gözleri bana bakarken parlardi onlara veda etmeliyim beni her gördüğünde gamzesi daha belli olurdu ona veda etmeliydim ilk ve tek sarima veda etmeliydim ama sarima da söyledim her veda bir son değildir.
