"So shane eto na yun?"
Pagtatanong ko.
"oo ayoko na luke, pagod na kung intindihin ka!"
Saad nya habang pilit na pinupunasan ang mga luha sa kanyang mata.
"Alam ko mahirap pero pagsubok lang to please shane! don't give up on us!"
Saad ko.
"Wala na ayoko na, di ko na Kaya!"
Saad nya, while wiping her tears away.
Hanggang umalis na sya sa bahay namin na parang tinapon lang ang lahat ng aming pinag samahan.
Alam ko na minsan para kong wala sa sarili, pero malamang pagod lang yun.
Akala ko hanggang kasalan na pero hindi nya kinaya yung pagsubok na dumating samen.
"Pero hindi!"
Hindi ko hahayaang umalis ang taong alam ko na nakatakda para saken.
Kaya agad ko syang hinabol para lang makasama sya ulit kahit lumuhod ako gagawin ko.
"Ouchh!"
"Arayy!"
Nagkabanggan kame ni shane na papunta ren sa dirkesyon ko.
Kaya bago pa sya mag salita agad na kong nagsalita.
"Sorry shane, sorry talaga
I'll do everything just don't leave me pls!"
"No need!"
Saad nya.
"Huh!"
"Ang totoo nyan hindi ka naman ganun ka siraulo, kaya kita sakyan."
Saad nya.
"Ibig sabihin dimo rin ako kaya iwanan?"
Saad ko.
"Hindi noh naawa lang ako sayo feeling ka naman!"
Saad nya, sabay iwas ng tingin saken.
Then I pulled and kissed her and said, "I know we're destined to each other, I love you shane."
"I love you too luke!"
©NeilRegole
