Bazen düşününce anlarsın
Derdinden başka dostu olmaz insanın
Gelir koca bir çaresizliğe dayanır
yalvarışların
Anlarsın
Kara gününden başka
Arayıp soranı yok insanın
Bir an gelirde
Bir girdap olur mazin
Bir çengel gibi parçalarcasına
Ve gönül rıhtımında
Tüm sevdalar vurur kıyıya
Çırpına çırpına düşer umudun
Düşer, düşmeyi bilmeyen sancıların inadına
Bazen anlayınca, düşünürsün
Madem bitecekti
Bunca çaba ne içindi
Bunca gözyaşı, sebebi neydi
Bunca eza, bunca özlem
Kim içindi
Madem ardına bakmadan gidecekti...
Vuslat Tuna
