The Story: How We End (One shot)

E P I L O G U E

Mira P. O. V.

"ASHWELL GREI!!!" pag tawag ko sa pangalan niya.  

nakita ko naman kung paano siyang lumingon mula sa kinaroroonan niya at ngiting ngiting tumingin sakin. 

kakatwang bata talaga siya, ngayon pa lang ay nakikita ko na ang pagiging gwapo niya kahit bata pa lamang.

"mommmmyyyy"  tinatawag niya ako habang bumatakbo pa. 

"be careful anak baka naman madapa ka," sabi ko naman. saka umupo at sinalubong ang pagdating niya ng yakap ko. 

"mommy, I hab samting four you"  sabi niya yon, hindi pa tama ang pag bigkas ng mga salita. 

"what is it?, show it to mommy" nakangiti ko naman siyang sinagot. kakatwang yumakap na naman siya sakin at kinusot pa ang mata ng kamay na nakasara, mukhang inaantok n siya.  "show it to mommy baby," pag ulit ko

hindi siya nag salita sa halip ay tumingin siya sakin at ibinalik ang tingin niya sa kamay niyang nakaikom. 

saka iyon binuksan, lumabas doon ang isang maliit na paru paru na kulay puti, lumipad iyon paitas, 

"ma--ma," sabi ni Ashwell Grei habang nakatingin doon sa paru paru'ng nasa kamay niya kanina. 

hindi na ako nag salita pa, niyakap ko na lang ang bata at iniwasang maluha, dahil doon sa nakita ko ay para akong binabalik sa nakaraan, kung saan masaya kong kasama ang pinakamatalik at tunay na kaibigan. 

'Alison...'

"babe! Miracle, Ashwell, let's go it's getting late." isang tinig mula sa likudan namin ang nag salita, 

pinahid ko pa ang aking mga luha dahil kahit anong pigil ko ay lumalabas iyon. 

"Ashwell-honey, let's go na, daddy is waiting for us, " tumango tango naman si ashwell sakin, mukhang di na talaga kaya ang antok, 

tumayo naman ako at inilahad ang kamay sa kaniya pero ganoon na lang tuwa ko ng imbis na umapit siya sakin ay itinaas niya ang dalawa niyang kamay, nag papakarga, 

ganoon naman nga ang ginawa ko at ginawaran siya ng isang halik sa noo, sandali pa akong tumingin sa puntod ng ina ni Ashwell, at saka ngumiti, 

"Al'... kamusta ka na jan? sana okay ka lang  jan, malaki na si Ashwell mo," nag umisa na namang lumuha ang aking mga mata, " promise ko sayo na kami ni Raine- aalagaan namin si Ashwell, I love you sis very much. " sabi ko at pinahid ang luha, saka nag pakawala ng ngiti saking mga labi. 

naramdaman ko naman sa aking likuran ang kamay ni Raine na umaakbay sakin, 

ilang sandali pa ay hindi na siya na katiis pang mag tanong.

"you missed her?" sabi ni Raine 

"very much." sagot ko, tumingin sa kaniya at ngimiti ng mapait, 

"it's been 4 years babe," iyon pa lang ang sinasabi niya ay para na niyong kinukwestyon ang aking nararamdaman. ngunnit di ko naman magawang magalit dahil sa sinabi niya, masyado lang talaga iyong totoo para sakin. 

 apat na taon na nga ang lumipas mula noong naaksidente kami, maraming nangyari, sobrang dami, 

na sa tuwing maaalala ko ngayon ay nakakapag paluha sakin. 

masyado akong nasaktan noon, lalo na noong unang taon ng pag kawala ni Alison, halos pag sukluban ang ng langit at lupa, dumating sa time na ayaw ko nang mabuhay pa, na away ko nang sikat pa ako ng araw. sinisisi ko ang sarili ko, simula nang mawalan ako ng pamilya- ng nanay at tatay- hanggang sa pagkarape kay Alison, at heto, sa aksidenteng nangyari four years ago.