Avcı

26 5 14
                                    

Bu olaydan nasıl kurtulduğumu daha dün yaşamış gibi çok iyi hatırlıyorum. 5 yıl önce dağlık bir alanda ahşap ve sağlam bir kulübede yaşıyordum, hemen yanımda çitlerin içinde kendi ellerimle büyüttüğüm koyunlarım vardı. Oranın ayrı bir havası vardır soluğuduğuz hava o kadar temizdir ki sanki oksijen bir filitreden geçer ve göklere dağılır. Yeni kesilmiş çimen kokusuda buna eşlik eder ne kadar rahat değil mi? Keşke bunu bozan o yaratık olmasaydı..
Karanlık çökmüş kulübemde çorbamı içiyordum çorbanın buharı yüzümde nazikçe dağılırken koyunlarımdan birinin acı haykırışları kulağıma yakalandı. Kurt olduğunu düşündüm ve hızla ayağa kalkıp küçük penceremden koyunların olduğu tarafa baktım "Aman Tanrım, Bu da ne?" diye sesli şekilde bağırdım gözleri parlayan kocaman ağızı olan ve koyunumu canlı canlı yiyen korkunç bir varlık ile karşı karşıya kalmıştım, beni fark etmiş olacak ki kafasını yavaşça bana doğru döndürdü ve o sivri dişleri sırıttı. Koyunumdan kalan tek şey pamuksu, yünü, kemikleri, toynakları ve derisiydi..öylece kalmış o varlığa kilitlenmiştim. Birden mideme berbat bir sızlama geldi ve refleks olarak elimi midemin üstüne koydum. Hızla ev telefonumu aldım ve 156'yı aradım bulunduğum yer köye azda olsa yakındı. Telefon açılınca kekeleyerek olanları anlattım ve bulunduğum yerin adını verdim. O yüz aklımdan bir türlü çıkmadı kesinlikle insan olamazdı. Bir insan böyle bir şeyi yapamaz ki? Korktuğum başıma gelmişti cam kırılmış ve içeri elini uzatan o yaratığı gördüm bana sinirli bir şekilde bakıyor ve el sallıyordu "sadece açım neden bu kadar telaş yaptın? " dediğinde elime yanımdaki avcı tüfeğini aldım ve hiç durmadan o yaratığa defalarca ateş ettim malesef kaçmıştı mermide bitmişti.Bunu fırsat buldum ve koltuğumu kırık penceremin önüne çektim ve giremeyeceği şekilde kapattım. Neyseki kırabilireceği başka bir pencere camı yoktu. Koyunlarımın hepsini teker teker telef ettiğini anlamıştım hepsine çok üzülmüştüm ve bir kenara çömelip ağlamaya başladım o yaratık emeklerimi çalmıştı o emeklerimi yemişti.Koltuğumdan geçen eli görünce artık sonumun geldiğini anladım ve yaratığın benide öldürüp yemesini bekledim koltuğun başını paramparça yaptı "benden kurtulamazsın ben Avcı'yım
" diye haykırdı ve tiz bir kahkaha attı. Camdan içeri girince geri geri gitmeye başladım üzerinde kanla kaplı bir ceket vardı, altına kot pantolon ve çizme giyordu. Üzerime atladı ve kulağımı ısırdı dirseğimle yüzüne vuruyordum ve acı içinde bağırıyordum. Karnına tekme attım bu büyük bir hataydı tekme ile yere yapıştı ve kulağım koptu.Hiç susmadan defalarca bağırdım ve Avcı adlı yaratığın kulağımı çiğneyip tükürüşünü izledim. "Lütfen yapma, Lütfen. Benim ne suçum vardı?" diye bağırdım yavaşça yerinden doğruldu ve bana baktı "sadece bana bedenini teslim et" dediği gibi bir kez daha üstüme atlaması bir oldu.
Bu sefer kolumu hedef aldı ve ısırarak derin yaralar açtı beni yemeden gitmeye niyeti yoktu.
Siren seslerini duyunca sevinmiştim! Avcı kapıya baktı ve kaçıp gitti. Elimle kopan kulağımın yerini tuttum içeri Jandarma girdi ve bana doğru koştu kan kaybından bayılmışım.
Şu an o diş izi hâlâ kolumda duruyor ve malesef bir kulakla dolaşıyorum. Oradan taşındım ve şehirde yaşıyorum. Bazen yaşadığınız yeri iyi seçmeniz gerekir yoksa böyle beklenmedik sürprizlerle karşılaşabilirsiniz...

-Evet Avcı'nın hikayesini yazdım ve mutluyum sizce nasıl bir Creepypasta olmaya layık mı?
Ben pek beğenmedim korkutucu gelmedi :"/ çok çok çok çok çok çok çok çok uğraşmama rağmen ejfjgjgkfkf.
wombcomrade69 sence nasıl olmuş? :<

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 29, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

'~_AVCI_ oc story~'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin