Since nandito na tayo...I want to present my masterpiece!!!.(masterpiece talaga????) parang natapos na noh...
NI hindi ko nga madugtungan ung Chapter Two...Waaaahhh!!
but there is one thing that mark in my childish mind..The "kiss " thing..(wooooohhh!!!!!!)
THIS IS IT!
Lex: "Why did you never believe in everything I said?", galit na tanong nito.
Juno: "Becasue you always tell a lie. A lie that even my heart willing to believe which is wrong."
She's going to cry.
"No' I won't cry in front of him".Isa siyang matapang at palabang babae. Bakit niya ipapakita ang kahinaan niya sa taong ang alam lang gawin ay saktan at sirain ang araw niya...
She is about to turn around when Lex hold her right hand.Binawi niya ang kanyang kamay pero hindi nito iyon binitiwan kaya napilitan siyang harapin ulit ito.
Juno: "Ang kamay ko", mariing sambit niya.
Lex: "Ganyan ba talaga ang tingin mo sa akin? Isang sinungaling? Na lahat ng sabihin ko ay puro kasinungalingan lang?", mababakas sa boses nito ang hinanakit sa kanya.
Natigagal siya at napatingin sa seryosong mukha nito.Nakaramdam tuloy siya ng guilt sa narinig mula rito.
Binawi niya sa pangalawang pagkakataon ang kamay niya na kusa naman rin nitong binitawan.Tinalikuran niya ito na hindi man lang sinagot ang mga tanong nito.
"Junjun",sambit nito. HIndi niya pinansin ang pagtawag nito at nagpatuloy lang sa paglakad palayo.
"Junjun", he repeated. Still she did'nt bother to turn around.Paulit-ulit nitong binibigkas ang palayaw niyang pilit niya nang kinakalimutan dahil ito lang naman ang nag-iisang taong tumatawag sa kanya ng ganun. Pero kahit Malaya na siya rito parang napakalapit pa rin nang taong tumatawag sa kanya nang "JUNJUN".
"Junjun" she heard once again. Naririndi na siya. Napilitan tuloy siyang lingunin ito. Nagulat siya dahil napakalapit nito sa kanya na kung tatantsahin isang maling galaw niya lang ay maglalanding na siya sa mismong mga bisig nito.
(Syet!! I can't wait...KISS na agad..Pusanggala,,,Yeah mamen).Kanina pa pala ito nakasunod sa kanya."Junjun", he murmured. Napapikit siya ng mariin dahil sa inis."junjun na naman", aniya sa isip..She open her eyes and straightly look into his eyes.
Juno:" Stop calling me Jun-".
Napapitlag siya at nanlaki ang mga mata sa sobrang gulat sa pangyayari.She was shock.REALLY. Lex is kissing her passionately as if she's the most precious thing only exist on that place and time and didn't want to let go because of his tight embrace. She slowly close her eyes and the next thing she knew.. she was answering his hot kisses.They both catching their breathe after that long kiss.. She was now embracing Lex.
Lex: " Now tell me Juno Does my kiss lie?".He said seriously.
Nagulat siya sa tanong nito at napatingin ng diretso sa mga mata nito.
Lex: " Does my kiss lie?" he repeated.
JUno:"A- anong bang klaseng tanong yan?"namumulang tanong niya hababg pinipilit na yumuko.
Lex: Don't answer a question with another question. Come on JunJun answer it right, Does my kiss lie? "
She can't think. How will she say No if she feels through his kisses that he's telling the truth this time that he is head over heeled in love with her.
*Mental Block na ulit*
Sana naman lagi akong topakin ng sakit kong to...^_^;
