ANG HATE NAGING LIKE

1

KIM'S POV

   Dugo.....dugo.

"Dugo!!!,"

"Ma'am, ano pong nangyari. Ma‘am. gising po!?"

"Wah!!!,"

"Ma'am. Okay lang po kayo? Tubig po oh," alalang tanong sa akin ng maid sabay bigay ng tubig sa akin.

Kinuha ko naman yung tubig saka ininom,"Panaginip lang pala, salamat ate, I'm okay na, " sabi ko naman sakanya.

"Ah sige po. Nakahanda na po pala yung pagkain sa labas. Mag-ayos na po kayo at baka malate po kayo sa school nyo," sabi niya sabay talikod.

"Ah, salamat te. I'll go to the bathroom na. And wait, paki prepare na lang po yung mga things na dadalhin ko mamaya," .

"Sige ma'am,"

"Thanks!," huling sabi ko at pumasok na ako sa CR.

Grabe naman yung panaginip ko. Buti na lang panaginip lang talaga yun. Kasi ang sabi sabi ng iba, ang panaginip hindi nagkakatotoo, minsan din daw ang nangyayari sa panaginip ay kabaligtaran daw ang mangyayari sa totoong buhay. Kaya sana totoo ang lahat ng sinasabi ng iba.

Natapos na akong maligo at eto ako ngayon,,, nahihirapang pumili ng damit na isusuot. Paano ba naman kasi, yung mga damit na ito eh halos makita na kaluluwa ko kapag sinuot ko ito. Dapat sana ako na lang bibili ng mga damit ko hindi si umma. Nakalimutan ko pa lang fashionistic sya. Aish!!!

"Wala ka bang balak magbihis?" pagkalingon ko sa pintuan, nakatayo si umma.

"Annyong umma," greet ko kay mama sabay yakap sakanya.

(Annyong- hello-- Umma- mother/mama)

"Goodmorning dear," bati sa akin ni mama at saka ako hinalikan sa pisngi.

"Ma, Bat hindi ka pa nakakaalis. Diba maaga flight mo ngayon?,"

"I canceled the meeting to Korea, I want to see you kasi. Tsaka nagprepare ako ng breakfast para sa atin," sabi ni mama habang yakap-yakap nya pa rin ako.

"uggh, ang sweet talaga ni mama. Saranghae umma," sweet nya talaga.

(saranghae- i love you)

"I love you too dear, bilisan mo na baka malate ka sa school mo," mama.

"Arraso, " sabi sabay tango.

(arraso- okay)

"Sige, I'll go now," sabi ni umma saka umalis.

………

Ahm. I forgot to introduce myself. Anyways, my name is Rebecca Kim Vendozal. Lumaking mayaman pero wala ako pakialam dun, basta nabubuhay ako, period. Simple girl, may two bestfriend ako na walang ibang ginawa kundi ang magshopping shopping ng magshopping. Pero okay lang, love ko naman sila. I'm half korean and half filipina, sa Korea ako pinanganak pero dito naman ako sa Pilipinas lumaki. Mayroon pala akong brother kaso nasa Korea sya para sa business ng family namin. Miss na miss ko na nga sya eh, one month na siyang hindi nagpaparamdam sa akin.

"Ma'am, ready na po yung kotse ," banggit sa akin ng maid habang kumakain ako.

"Sige ate, salamat," tumayo na ako at papunta na ako sa kotse ng biglang nagring yung phone ko.

"Yoboseyo? neh. I'm on my way, Arasso, see you," si Avich yung tumawag, ang isa kong bestfriend.

"Umma, I'll go now," paalam ko kay umma.

"Okay dear, take care of yourself ah, huwag ka magpapagutom, huwag ka rin magpaaraw baka iitim ka, yung mga things---..."

"Umma, I'm already 17. Hindi na ako bata, mag-iingat ako promise," sabi ko kay mom habang nakataas yung kanang kamay ko.

"Okay. Okay. Basta, if you need anything, call me,, Arasso?"

"Ara umma, " sabi ko sakanya sabay halik sa pisngi. Sumakay na ako ng kotse at umalis na ng bahay.

AVICH'S POV

"Nandyan na ba si Kim ? Gosh! she's so bagal ah," atat na tanong ni Diane na kanina pa tanong ng tanong sa akin kung meron na ba si Kim. Eto ang ayaw ko sa kanya eh, wala pa namang ilang minutes ang dami ng reklamo.. Aish!

"Yah! Don't be arte nga dyan, she's on her way na. Just wait,okay? ,"sabi ko sakanya ng pasigaw.

Aish. Di ko alam kung bakit natitiis ko yung ugali nya. Hindi naman ako katulad nya. Hindi nga ba? Aish! Fine! Pero konti lang noh! Mas maarte pa sya ah!

I'm Angel Vichelle Cara, 17 years old. Hilig ko ang magshopping, shopping and ,shopping. I like fashion kasi eh. And doon ako masaya. At yung kasama ko ngayon, siya si Deborah Diane Hernandez. Katulad nya rin ako. FASHION , Big word naming dalawa yan.

"Ahm Avich, I have a good news. Magiging classmate natin sila?!!!!" basag na eardrum ko dun ah.

"Yah!!!! Ingay mo naman. Stop being histerical nga. --- Sila?! Sila ano.. ?" Gosh!

"Yeah, sila ZRSL," Shocks!!! pwedeng tumalon? Ai! huwag na, masisira beauty ko.

"Classmate? makakasama natin sila? Gosh!"

"Malamang! Let's go to shopping mamaya. I need to wear perfectly and elegantly," excited na sabi nya.

"Avich!" nandyan na pala si Kim.

"Hey. Hello Ki---- what happened to you?" takang tanong ni Diane kay Kim na hingal na hingal at parang binagsakan ng sampung hollowblocks.

"You texted me kanina na nasa room na kayo. Eh I was there kanina and I didn't saw the two of you there. Shocks.! The feeling na ang lawak lawak ng school na to and nilibot ko lang naman para mahanap kayo. And finally sa canteen ko lang kayo mahahanap, gosh! anong problema nyo??!," wouh! she's so nakakatakot.

"Hehe Sorry^_^v Nagutom kasi si Diane eh kaya sinamahan ko sya," explain ko kay Kim.

"Aish!!! naman oh!,"

(^_^)  yan nalang ang say ng face namin ni Diane.

Nagsimula na kaming maglakad papunta sa magiging room namin. Nga pala. Vizal University ang name ng school namin. Pinakasikat at pinakamayaman na school sa Pilipinas. And ofcourse, mga mayayaman lang naman ang nag-aaral dito kasali na kami.

"Girls, kanina sa classroom, may nakita akong 3 na boys ng nag-uusap, infairness ang gwagwapo nila ah. Kilala nyo sila?"sabi ni Kim sa amin na syang ikinagulat namin.

Nagtinginan at natameme lang kami ni Diane.

"Hey. Wake up!"

Ung ? Sila kaya yun?

"Naman oh. Bat ba ang labo nyo. Makaalis na nga!" Kim.

Posible naman na sila yun. ang aga -naman para pumunta sila ng room ng ganung kaaga. Tsaka, tatlo sila , eh apat ang mga boyfriends ko eh at hindi tatlo.

"Baka di sila yun girl," Diane.

"Mukhang pareho ng iniisip," sabi ko habang turo sa baba gamit ang index finger ko.

"Halika kana,"

"Girl! si Kim!"