Five mysterious boys!! ( dutch 1D fanfiction )

2. Flashback 2

"Mama!!" geen antwoord ik loop naar binnen ik kijk om me heen geen mama. "Waar is mama nou!!!" Dan zie ik iets achter de bank liggen. ik loop er naartoe en kijk er achter. En ik zie.....
**************************************************************
p.o.v Luca
mijn moeder daar liggen in een plas bloed. "Mama!!" schreeuw ik hysterisch. Ze doet haar ogen een stukje open en zegt "je moet sterk blijven Luca en je mag niet bij papa blijven wonen". "ja mama maar jij mag niet dood gaan!!". "Sorry meisje ik kan niet meer". "Maar ik kan niet zonder je! "Ik weet het daarom heb ik iets om je te verdedigen". "Wat dan mama??". Mama pakt een kistje en maakt hem open er zit een pistool in hij is roze met diamantjes. "Deze heb ik vroeger van mijn moeder gekregen en nu geef ik hem aan jou". Ze doet het kistje weer dicht en geeft het aan mij. "Ga verder met je leven ik kijk naar jou vanuit de hemel". "Ik zal het proberen mama". "Ik zal als een engeltje op je schouder zitten". "Ik ga je missen mama". "Ik jou ook lieverd" en na dat gezegd te hebben sluit ze haar ogen. De vrouw die mij in slaap zong als ik niet kon slapen of als ze ruzie had met mijn vader. Die vrouw is bijzonder. Die vrouw is mijn moeder teminste was mijn moeder nu is ze er niet meer. Er rolt een traan over mijn wang ik veeg hem ruw weg. "Mama heeft gezegd dat ik sterk moet blijven dus niet gaan huilen nu Luca" zeg ik tegen mezelf. *Ding dong* de deurbel gaat ik ren snel naar de deur en open hem. Er staan twee agenten voor de deur een man en een vrouw. "dag meisje is je moeder thuis" zegt de vrouw. Bij het woord moeder glijd er een traan over mijn wang. De agente lijkt het niet gezien te hebben en gaat gewoon verder met praten maar ik hoor niet meer wat ze zegt. Moet ik nou zeggen dat mama overleden is? Nee dat kan ik beter niet doen straks moet ik naar een weeshuis en dat wil ik echt niet. "Mevrouw wat komen jullie doen? We willen graag met je moeder praten is ze thuis? "Nee mevrouw ze is weg maar u kunt het ook wel tegen mij zeggen". De vrouw kijkt de man aan en de man knikt. "Mogen we even binnen komen" vraagt de man. "Nee mijn moeder is niet thuis en mijn vader ook niet dus jullie mogen niet binnen komen. "Maar meisje toch dan kunnen we jou vertellen waarom we hier zijn". "Nee het mag niet jullie kunnen het ook wel hier vertellen". "Oke maar ga wel even zitten dan". Ik doe de deur dicht en ga op de stoep zitten. "Het spijt ons heel erg maar je vader is van een brug af gesprongen". Een traan verlaat mijn ooghoek maar ik mag niet huilen niet om die klootzak. De vrouw kijkt me met medelijden aan. "Wanneer komt je moeder weer thuis" vraagt de man. Opeens begin ik heel hard te huilen "mijn moeder komt niet thuis want ze is in de hemel" zeg ik snikkend. De vrouw kijkt geschokt "sinds wanneer". "Sinds een halfuur". "ach kom hier schatje" en ze geeft me een dikke knuffel. "Maar mevrouw wat gebeurd er nu met mij". "Is er iemand waar jij heen kunt ?". "Nee".

*end flashback*

Ik wordt zwetend wakker, altijd die stomme nachtmerrie ook !! Eigenlijk is het geen nachtmerrie maar mijn verleden. Na dat mijn ouders overleden zijn moest ik naar een weeshuis. Het was daar heel stom, we kregen geen goed eten en we moesten hard werken. Ik heb daar een jaar gezeten maar ben toen gevlugt. Sinds dien woon ik alleen in een krot, mooi is het niet maar ja. Ik doe heel veel dingen die niet mogen je kunt zelf wel bedenken wat. Ik stap mijn bed uit en loop naar de badkamer. Onderweg struikel ik nog over wat kleren en troep. Heel huids kom ik aan bij de badkamer. Gooi wat water in mijn gezicht en kijk in de spiegel. Wat zie ik er slecht uit zeg. Laat ik maar snel mijn bed weer in kruipen. Ik slenter naar mijn bed en kruip onder de dekens. Hopelijk krijg ik niet weer die 'nachtmerrie' en kan ik nog even slapen. Ik lig nog even na te denken maar val toch uit eindelijk weer in slaap.

**************************************************************
jeey best lang hoofdstuk toch ??!! laat me weten wat je er van vind en als je nog tips heb ik lees ze graag!!
XXX Erna