Umarım beğenirsiniz :DD Multimedyda Morgan
Arabadan indim ve okula doğru yürümeye başladım.
İçimde kötü bir his vardı.Bu yaz hiç de beklediğim gibi geçmeyecekti sanırım.Okulun son haftasıydı ve herkes çok heyecanlıydı çünkü okulun bitmesi demek yaz kampı demekti.Neden bu kadar heyecanlandıklarını anlamıyorum yani.Tamam belki bu ilk defa yapılacak bir etkinlikti ama neresi eğlenceliydi ki! Okul bitiyordu ve sanki herkes okula çok bayılırmış gibi bir de okulun düzenlediği yaz kampına gidiyordu.
İğrenç!Daha da kötüsü ben de gitmek zorundaydım,ailem iş için yurtdışına çıkmak zorunda.Hiçbir yaz iş için uzun seyahatlere çıktıklarını görmemiştim.Hem neden bu yaz ki en azından geçen yaz falan çıksalardı daha iyi olurdu,ben de berbat kampa gitmek zorunda kalmazdım.Onları gitmemeleri için ikna etmeye çalıştım,olmadı yalvardım,hatta gelecek sene derslerime daha çok ağırlık vereceğimi söyledim.Eh, herhalde anlamışsınızdır derslerle pek ilgili olmadığımı ama bu da işe yaramadı.Bu işin onlar için çok önemli olduğunu bu şekilde kariyerlerinde zirve yapabileceklerini ve çok para kazanabileceklerini söylediler.Kasabanın en görkemli evlerinde birinde kalıyoruz ve doğduğumdan beri bu kasabadayım.Her neyse büyük büyük ve birkaç tane daha büyük babam birkaç arkadaşı ile bu kasabayı kurmuş.O zamanlar burası yıkık bir harabeymiş.Birinci Dünya Savaşından sonra bulmuş burayı,sonra buraları daha elverişli bir hale getirmek için arkadaşlarından yardım istemiş.Yani teknik olarak kasabayı kuran büyük büyük...Anladınız işte daha sonra burada yaşamaya başlamışlar ve kasaba büyüdükçe büyümüş o zamandan beri de büyümeye devam ediyor.Ve kasabanın adını Fairy Tale koymuşlar.
Bir sarsıntıyla düşüncelerimden sıyrıldım ve içimdeki kötü his kayboldu.“Aval aval nereye bakıyorsun öyle?"dedi Morgan.Morgan kasabaya taşınan son ailelerden birinin kızı.Buraya diğerlerinden sonra gelmesine rağmen benim için herkesten daha özel biriydi.Ana sınıfından beri tanıdığım Taylor bile onun kadar değerli olmamıştı.Evet,belki sürkekli kavga ediyor olabilirdik ama yine de birbirimizin en iyi arkadaşıydık.Taylor 'la da eskiden çok yakın arkadaştık ama sonra bir anda benden soğudu.Ama ben ona hiçbir şey yapmamıştım ki!Bunu ona defalarca sordum ama her seferinde onu rahat bırakmamı söyleyip daha da sinirlendi.Okuldaki popüler kızlarla takılmaya başladı ve onları benden nefret etmeleri için ikna etti.Eskiden benimle de takılırlardı ama Taylor onlara her ne dediyse benler bir daha hiç konuşmadılar.Genellikle nefret ettikleri kişilerle dalga geçer,onları ezmeye çalışırlardı.Başarısız olduklarını da hiç görmedim.Ama benimle ne dalga geçtiler ne de beni insanların arasında ezmeye çalıştılar sadece yokmuşum gibi davrandılar.On bir yaşımdan beri küsüz yani altı senedir.Ah!Ne kadar uzun zaman oldu.İlk başlarda o kadar üzülmüştüm ki.Her gece neden diyip ağladım.Duygusal biri olduğumuzu düşünebilirsiniz ama Taylor'la olan kavgam hayatımı değiştirdi aslında bunun için ona teşekkür bile edebilirim.Morgan'a geri dönelim...O çok eğlenceli,sevimli ve güvenilir biriydi.Ama bir o kadar karanlık,gizemli,ürkütücü ve asildi.Sanki asaleti yüzyıllar öncesinden gelmişti,herkesle çok mesafeliydi okulun en yılışık çocuklarına karşı bile çok nazik ve saygılıydı.Bu onu gizemli ve havalı yapan şeydi ve herkesten sakladığı bir sırrı bile olduğuna emindim,benden bile sakladığı çok önemli bir sır.Okula geldiği ilk gün herkes ona hayran kalmıştı.Ona hayran kalmamak mümkün değildi ki!Açık kahverengi saçları,güneş vurduğu zaman parıldayan donuk bal rengi gözleriyle insanı büyülüyordu.Zayıftı ama güçlüydü ve yüz hatları çok düzgündü sanki elle şekil verilmişti.Ama okuldakiler onun sadece güzelliğine değil her şeyine hayran kalmışlardı,o kadar kusursuzdu ki!Okulun kapısından içeri girdiği anda herkes ona dönmüştü ve bakakalmıştı.Ama o asil bir kibirle bunu fark etmemiş gibi yapmıştı.Okulun popüler kızları da hemen ona yanaşmışlardı.Ama Morgan bunu dikkatte almamıştı.Ve okulun popüler kızlarıyla takılmak yerine bana gelmişti.Kısa sürede de çok iyi arkadaş olduk.Ama neden ben ki!Okulda pek de havalı değildim,genellikle en iyi arkadaşlarımla takılır onlarla birlikte gezerdim.Niye o havalı kızlarla takılmıyordu ki!Bunu ona sorduğumda bana "Diğerlerinden daha özel biri olduğun için" dedi.Ne demekti şimdi bu?Neyim özelmiş benim?Sıradan kızlardan bile daha sıradan bir yaşantım vardı.Tabi Morgan hayatıma girdikten sonra her şey değişti.Okuldaki popüler kızlar unutuldu ve herkes bizimle ilgilenmeye başladı.Lise 1'de başlayan hayatımdaki bu değişiklik ilk başlarda beni sarsmıştı.Her şey o kadar farklıydı ki artık ama sonra bunu çok ama çok alıştım ve artık bu gücü kaybetmek istemediğimi fark ettim.Artık bu güce sonsuza kadar sahip olmayı istiyordum ve bundan vazgeçmemeye niyetliyim.Bunun için Morgan'a teşekkür etmek istiyorum ama bunu hiç yüzüne söylemek istemedim.Onun bana öğrettiği şeylerden biri de bu insanları şımartmamak.Onun buraya gelmesinin tek sebebi buymuş gibi sürekli bana yardım ediyordu.Sanki...Sanki beni bir şeye hazırlıyormuş gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIR
VampireBazen her şeyin bittiğini düşünürsünüz.Sonsuza dek sona erdiğini,bir daha asla geri dönmeyeceğini,hayatın bir daha eskisi gibi olmayacağını,o mutluluğu yaşayamayacağınızı.Bir daha öyle hissedemeyeceğinizi.Ama bunlar sadece yeni bir başlangıçın haber...