☆/♡

1.

Açıklama kısmından devam
¡

JungKook genç adamın yanına gitti.

-Çok düşüncelisin. Ama bunu başaramazsın.

-Nedenmiş o?

-Çünkü tek başınasın.

-Sen varsın ya.

İkilinin karşılıklı  tatlı tebessümlerinin ardından işe koyuldular ama o sırada da konuşmayı ihmal etmediler.

-Adın ne?

-Kim Taehyung. Sen?

-Jeon JungKook.

-Güzel isim.

-Sağol.

-Eee JungKook nasıl bi insansın?

-Yakışıklı.

-Ondan bahsetmiyorum. Kişilik özellikleri olarak.

-Mesela?

-Ne bileyim işte anlat biraz kendini... Duygusalmısın mesela?

-Yerine göre değişiyor aslında.

-Hmm.

-Sert bir insan değilimdir. Kızdırılmadığım sürece tabii.

JungKook güldü.

-Başka aklıma bir şey gelmiyor... şey söylemelimiyim bilmiyorum...benden uzaklaşabilirsin.

-Hayır lütfen söyle.

-Pekâlâ ... gayim .

-Bu saklanması gereken bir şey değil. Herkesin seçenekleri , tercihleri farklıdır. Herkes kendi doğrularına göre yaşar hayatını.

-Ya sen?

-Ne ben?

-Sen nesin?

-Bunu söylemeyeceğim .

-Az önce bana felsefe yapan adama da bakın siz. Nedenmiş o?

-Daha önce bir kızı sevdim ve karşılık alamadım. Daha sonrasındaysa kızlardan soğudum. Şu an da ne gibi bir yönelimin var bilmiyorum.

-Senin adına üzüldüm. Bu arada yaşın kaç?

-25 . Ya sen?

-22. Aramız pek açık sayılmaz.

İki genç adam muhabbetlerini deniz kıyısındaki son deniz yıldızını denize atana kadar devam ettirdi.

-Burda bitti ha işimiz?

-Öyle oldu.

-Tekrar görüşebilecekmiyiz Jungkook?

-Neden olmasın? Sana telefon numaramı veririm ve buluşuruz tekrar.

Taehyung genç adamın numarasını almak için telefonunu çıkardı ve her sayıyı tek tek yazdı.

-Pekâlâ, görüşürüz o zaman.

-Ha? Evet. Görüşürüz.

İkiside farklı yönlere doğru yol aldılar.

~

Kim Taehyung'un aklı genç ve yakışıklı çocukta kalmıştı.
Jeon JungKook'ta pek farklı sayılmazdı açıkçası...