Sabahın erken sularında kalktım saat daha çok erkendi.biraz oturup düşünmeye başladım ne mi düşünüyodum.acaba insanlardan tamamen uzak,doğayla iç içe,taşsız,betonsuz bir yer varmıdır diye sonra gerçekten bu sorunun cevabını acayip bir şekilde merak ettim.sorumjn cevabını alabikmek için ayağa kalkıp masamım üzerinde duran leptapımı aldım google açıp
İNSANLARDAN UZAK,DOĞAYLA İÇ İÇE OLAN YER YAZDIM ve sonra enter tuşuna bastım karşıma güzel bir ada çıktı.gerçekten bu ada çok güzeldi tam hayallerimdeki gibi bir adaydı.Bu adanın ismide GALAPAKOS adasıymış kendi gibi ismide farklıydı.sonra sayfanın biraz daha altına indiğimde bir kuş gördüm kuşun kocaman kanatları vardı.merak ettim ve üzerine bastım ve yeni sekme açıldı.kuşun ismi ALBATROS kuşuymuş.Kuşun hikayesini okumaya başladım.sitede
Albatros kuşu eşine olan sadakatiyle bilinen albatros,çok uzun süre kanat çırpmadan havada süzülerek ilerleye bilir...albatros Diomedeidae familyasını oluşturan kuş türlerine verilen bir isimdir.albatros kuşunun vücut renkleri beyazdır.yazıyordu
O an leptapımın başından kalkıp galapakosa gidesim vardı ama bu nerdeyse imkansız ötesi bir durumdu ama kendime şöyle bir söz verdim madem galapakosa fidemiyorum gidip albatrosu göremiyorum bende kendi albatrosumu bulurum dedim o arada odamın kapısı açıldı içeri giren annemdi
-artemis erken uyanmışsım kafamıza taş yağacak dediği sırada ikimizde birmirimize baktık ve ben birden
-anne benim buradan uzaklara gitmeme izin verirmisin veya beraber
-ne oldu kızım bizden mi bıktın yoksa burdanmı dedi.
-anne ben sizden hiç bıkarmıyım ben bu taş yığınlarından bıktım dedim
-kızım bir gün olsun şu özgür ruhundan kurtul dedi.neyse gel kahvatıya inelim
-tamam anne geliyorum
Aşağıya indiğimizde babam masanın başında bize bakıyodu ablam ise yemek yiyordu.
anne ben bugün sahile gideceğim dedim.
-tamam kızım zaten evden çok sahildesin
Kahvaltımı bktirdikten sonra odama çıkıp çantamı aldım ve evden çıktım sahile doğru yürümeye başladım sahile geldiğimde bir banka oturdum ve uzun uzun düşündüm gitmeliyim dedim kendi kendime hayallerimden vazgeçmemeliyim dedim.belki benim aradığım albatrosumda oradadır dedim bunu akşam anne ve babama söylemeliydim ama nasıl söyliyeceğimi bilmiyorum.aslına bakarsanız korkuyordum da.....
EVET SEVGİLİ OKUR BU HİKAYEDE ARTEMİSİN HAYATINDAN
BAHSEDECEĞİM ARTEMİS ÖZGÜR RUHLU ALBATROSUNU ARAYAN GENÇ
BİR KIZ BAKALIM DEVAMINDA NELER OLACAK SEVGİLİ OKUR AMA
ŞUNUDA SÖYLEMEK İSTERİM BEN BU SENE LGS ÖĞRENCİSİYİM
YAZMAM BİRAZ ZOR OLACAK AMA DEDİĞİM HAYALLERİMDEN ASLA VAZGEÇMEM
